مالتودکسترین: اثرات، کاربردها، عوارض جانبی

مالتودکسترین چیست؟

مالتودکسترین به گروه کربوهیدرات ها تعلق دارد. کربوهیدرات ها به طور معمول بزرگترین بخش رژیم غذایی ما را تشکیل می دهند. آنها عمدتاً در غذاهای پرکننده مانند سیب زمینی، ماکارونی و برنج و همچنین در نان یافت می شوند.

حدود 50 تا 60 درصد از غذای دریافتی روزانه باید از کربوهیدرات ها تشکیل شود. 40 تا 50 درصد باقیمانده در حالت ایده آل از پروتئین و چربی تشکیل شده است.

در برخی موارد، نیاز به مواد مغذی و کالری را نمی توان از طریق یک رژیم غذایی معمولی برآورده کرد. به عنوان مثال، نیاز به کالری در ورزشکاران رقابتی به طور قابل توجهی افزایش می یابد، بنابراین ممکن است نیاز به مصرف مواد غذایی پرکالری همراه با مالتودکسترین اضافه شود.

این نوع قند همچنین اغلب برای حمایت از افزایش وزن زمانی که وزن بدن خیلی کم است استفاده می شود. به دلیل ارزش غذایی بالای آن، افزایش وزن سریعتر با مالتودکسترین امکان پذیر است.

نشاسته با استفاده از آنزیم ها به قطعات کوتاه تقسیم می شود. مالتودکسترین حاصل مخلوطی از قندهای با زنجیره کوتاه (تکه های رشته مروارید به اندازه های مختلف) است. به دلیل کوتاه شدن طول زنجیره، به همان سرعتی که قند ساده گلوکز (دکستروز) از روده به خون جذب می شود.

از آنجایی که به سختی طعم شیرینی دارد، می توان مقدار زیادی از آن را بدون اینکه مثلاً غذاهای ورزشی (نوشیدنی های ورزشی، ژل ها یا بارها) به طرز ناخوشایندی شیرین شود، استفاده کرد. نوشیدنی محلول ها نیز به دلیل ویسکوزیته پایین تر از محلول های گلوکز خالص آسان تر است.

مزیت دیگر سترون پذیری (کشتن میکروب ها برای حفظ) مالتودکسترین است. بنابراین، می توان از آن برای تغذیه لوله با ماندگاری طولانی استفاده کرد.

جذب، تخریب و دفع

پس از "احتراق" در سلول ها، تنها آب و دی اکسید کربن به عنوان محصولات تجزیه باقی می مانند. دومی از طریق ریه ها بازدم می شود.

چه زمانی از مالتودکسترین استفاده می شود؟

زمینه های کاربردی زیر برای ترکیب قند اعمال می شود:

  • در صورت وزن کم بدن به دلیل دریافت کالری ناکافی
  • برای تقویت کالری غذای کودک
  • به عنوان یک افزودنی در غذاها (اغلب به عنوان یک جایگزین چربی یا افزایش دهنده در محصولات "سبک")
  • در مکمل های غذایی برای ورزشکاران

نحوه استفاده از مالتودکسترین

ترکیب قند معمولاً روزانه علاوه بر سایر غذاها مصرف می شود. دوز بستگی به کالری مورد نیاز فرد دارد.

در هر 95 گرم مالتودکسترین 100 گرم کربوهیدرات وجود دارد که حاوی حدود 380 کیلو کالری (کیلو کالری) است. بنابراین، یک قاشق غذاخوری از نوع شکر معادل 38 کیلو کالری است.

خوراک لوله معمولاً به عنوان یک محصول آماده با ترکیب صحیح خریداری می شود.

عوارض جانبی مالتودکسترین چیست؟

مالتودکسترین نیز مانند تقریباً همه قندها، در صورت مصرف مکرر می تواند باعث ایجاد پوسیدگی دندان شود.

هنگام مصرف مالتودکسترین چه نکاتی را باید در نظر گرفت؟

برای ساخت مالتودکسترین می توان از نشاسته های مختلفی از جمله نشاسته گندم استفاده کرد. گندم مانند همه غلات حاوی پروتئین گلوتن است که افراد مبتلا به عدم تحمل گلوتن (مانند بیماری سلیاک) باید از آن اجتناب کنند.

بسیاری از مردم نگرانند که مالتودکسترین ساخته شده از نشاسته گندم نیز حاوی گلوتن است و بنابراین نباید مصرف شود. با این حال، این درست نیست: مالتودکسترین به دست آمده از نشاسته گندم در موارد عدم تحمل گلوتن مشکل ساز نیست.

به همین دلیل است که از برچسب زدن آلرژن برای غذاهای حاوی گلوتن نیز معاف است.

نحوه بدست آوردن مالتودکسترین

اگرچه مالتودکسترین توسط صنعت داروسازی به عنوان یک ماده کمکی در ساخت قرص ها استفاده می شود، اما نه یک داروی تایید شده و نه یک ماده فعال است.

حقایق جالب تر در مورد مالتودکسترین

نام مالتودکسترین از دو اصطلاح گرفته شده است: "مالتو" مخفف مالتوز است، قند مالت که از دو واحد گلوکز تشکیل شده است. "دکسترین" مخفف دکستروز، نام دیگر گلوکز (قند انگور) است.

این ترکیب کلمات به منظور روشن کردن این موضوع است که مالتودکسترین مخلوطی از قندهای مختلف با زنجیره کوتاه است.