دارواش بومی اروپا و آسیا است ، جایی که در بسیاری از درختان برگریز و سوزنی برگ وجود دارد. مواد مخدر از ترکیه ، روسیه و کشورهای بالکان وارد می شود.
In طب گیاهی، مردم از گیاه تازه یا خشک شده گیاه استفاده می کنند دام دار (visci herba) ، یعنی شاخه ها و برگهایی که قبل از باردهی جمع شده اند.
دارواش: ویژگی های گیاه
دارواش یک نیمه درختچه کوچک ، کروی و همیشه سبز است که ترجیح می دهد روی درختان بنشیند و از آنها بهره مند شود (هم پارازیتی). برگها کشیده ، چرمی ، با حاشیه کامل و به رنگ سبز مایل به زرد است.
در زیر بغل شاخه ها گل های نامشخص و زرد-سبز وجود دارد که میوه های توت سفید و چسبنده ای را تشکیل می دهند.
دو نوع دارواش
انواع مختلف دارواش بسته به نوع درختی که دارواش روی آن رشد می کند ، از هم متمایز می شوند. در آلمان دو نوع داروا در درجه اول رشد می کنند:
- یکی که فقط روی صنوبر رشد می کند و کاج درختان (Viscum laxum) ، و.
- یکی که فقط در درختان برگریز رشد می کند ، به جز راش (آلبوم ویسکوم).
دارواش نام خود را از کجا می آورد؟
نام آلمانی "Mistel" از "mistil" آلمانی قدیم گرفته شده است که به نوبه خود مربوط به کلمه "dung" است.
این از آنجا ناشی می شود که بذر گیاه از طریق مدفوع پرندگان روی درختان پخش می شود: میوه های رسیده توسط برفک یا پرندگان دیگر خورده می شوند. دانه های موجود در میوه ها قابل هضم نیستند و از روده پرندگان به شاخه های درختان میزبان منتقل می شوند و در آنجا جوانه می زنند.
دارواش به عنوان دارو
داروا از شاخه هایی به رنگ زرد و سبز به ضخامت حدود 2-4 میلی متر و برگ های کاملاً مایل به زرد و سبز به طول 2/6 سانتی متر تشکیل شده است. کمتر گل دیده می شود ، گلهای سبز مایل به زرد ، زیرا آنها معمولاً ابتدا می ریزند. میوه های توت خرد شده به اندازه نخود نیز فقط گاهی اوقات وجود دارد.
