Syndesmosis (Membrana interossea) اصطلاحی است که برای توصیف آن استفاده می شود بافت همبند غشایی که استخوان استخوان استخوان استخوان و استخوان استخوان را بهم متصل می کند و بنابراین برای ایجاد ثبات در استخوان ضروری است مچ پا مفصل در قسمت پایین ، نزدیک به مچ پا، سنداسموز این ثبات را در همکاری با رباط های خارجی و داخلی تضمین می کند. اگر مچ پا مفصل پیچ خورده یا فشرده شده است ، سنداسموز (پارگی سندسموز) یا بخشی از آن می تواند پاره شود. به خصوص بیش از حد چرخش خارجی استخوان مچ پا (تالوس) خطر آسیب سندرم را تحمل می کند. این نیز می تواند رخ دهد اگر هیچ ساختار استخوانی تحت تأثیر قرار گیرد ، به طوری که حذف a شکستگی در منطقه مفصل مچ پا برای رد کردن پارگی سندوزموز کافی نیست.
منشاء
پارگی syndesmosis یک آسیب ورزشی کلاسیک است و بیشتر در ورزش هایی اتفاق می افتد که تصادفات پیچ خوردگی شدید مفصل مچ پا محتمل است اینها شامل اسکی به همان اندازه ورزش های توپی حرکتی است.
تشخیص
پارگی سندوزمیوز گاهی اوقات شدید ایجاد می کند درد وقتی که مفصل مچ پا فشار دارد ، که اغلب بارگذاری کامل آسیب دیده را غیر ممکن می کند پا. در بیشتر موارد ، مفصل نیز به طور قابل توجهی متورم می شود و باعث ایجاد فشار دردناک و دردناک می شود چرخش خارجی. از آنجا که حذف رادیولوژیکی آسیب استخوان ، صدمه به دستگاه رباط را رد نمی کند ، تشخیص در درجه اول بالینی است.
فشار محلی درد و رفتار در تست استرس در طی چرخش خارجی مچ پا یا در هنگام فشرده سازی استخوان درشت نی و فیبولا (آزمایش فشرده سازی سندسموز) می تواند نشانه ای از میزان آسیب باشد. اشعه ایکس معمولی و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) اغلب مفید هستند و می توانند تشخیص را پشتیبانی کنند. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی نیز می تواند در برنامه ریزی هر عمل جراحی لازم مفید باشد. در صورت شک به پارگی سندوزموز ، آسیب های دیگری مانند پارگی رباط خارجی ، مچ پا شکستگی و شکستگی استخوان درشت نی یا استخوان فیبولا نیز ممکن است در نظر گرفته شود و باید کنار گذاشته شود.
درمان
در مرحله حاد ، اندام آسیب دیده باید بالا رفته و خنک شود. همچنین توصیه می شود از داروهای ضد التهاب استفاده کنید (ایبوپرویفن ، پاراستامول, اسپرین) برای درد درمان. هدف اصلی از درمان طولانی مدت ، بازگرداندن ثبات مفصل مچ پا و در نتیجه توانایی کنار آمدن با استرس و ورزش است.
در این زمینه ، باید بین پارگی یا پارگی ناقص سندوزموز و پارگی کامل تمایز قائل شد. در صورت پارگی ناقص ، درمان محافظه کارانه با بی حرکتی در ارتز ممکن است. در صورت پارگی کامل سندرم ، همراه با درد شدید و بی ثباتی مفصل بالای مچ پا، رژیم محافظه کار می تواند طولانی شود.
اندام مبتلا با پایین تر بی حرکت است پا حدود شش تا ده هفته بازیگران پیاده روی یا یک مهاربند متحرک. این ورزش را می توان در غیاب درد تحت فشار و با چرخش خارجی بدون درد استخوان بدون درد انجام داد و به محض وجود ظرفیت تحمل وزن کامل باید توسط یک فیزیوتراپیست همراه باشد. اگر استخوان پاشنه به شدت ناسازگار است ، درمان جراحی ممکن است لازم باشد.
بسته به روش کار ، مفصل با یک پیچ تنظیم کننده مچ پا تثبیت می شود و در صورت لزوم دستگاه رباط با بخیه های قابل جذب بازسازی می شود ، یا یک روش کم تهاجمی با استفاده از ایمپلنت های دائمی باقی مانده در بدن انجام می شود. در حالت اول ، حذف فلز تحت بیهوشی کوتاه مدت در یک زمان دیگر ، حتی قبل از شروع تحمل وزن کامل ، ضروری است. بعد از عمل ، پشتیبانی می شود ساعد راه رفتن ایدز، بارگیری جزئی مفصل آسیب دیده امکان پذیر است.
