معرفی
بیماران مبتلا به افسردگی سطوح پایین تری از انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین یا نوراپی نفرین در مغز نسبت به افراد سالم بر اساس دانش علمی فعلی ، فرض بر این است که این کمبود انتقال دهنده های عصبی نقش تعیین کننده ای در توسعه افسردگی. داروهای ضدافسردگی ، یعنی داروهای مورد استفاده برای درمان افسردگی، دقیقاً در این چرخه مداخله کرده و غلظت انتقال دهنده های عصبی آزاد را افزایش دهید. با این حال ، تحقیقات در مورد افسردگی هنوز کامل نیست. به نظر می رسد علاوه بر انتقال دهنده های عصبی ، اجزای متعدد دیگری نیز در ایجاد بیماری نقش دارند.
انتقال دهنده های عصبی چیست؟
هنگامی که یک سلول عصبی یک ضربه الکتریکی دریافت می کند ، انتقال دهنده های عصبی به داخل شکاف سیناپسی منتقل می شوند ، که بین سلول های عصبی واقع شده است. انتقال دهنده های عصبی به گیرنده های سطح سلول های عصبی پایین دست متصل می شوند و باعث ایجاد یک ضربه الکتریکی جدید می شوند. متعاقباً ، انتقال دهنده های عصبی غیرفعال و مجدداً توسط بالادست جذب می شوند سلول عصبی. بسیاری از انتقال دهنده های عصبی مختلف وجود دارد. سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین نقش مهمی در افسردگی ایفا می کند.
سروتونین چیست؟
سروتونین یکی از بسیاری از انتقال دهنده های عصبی و همچنین هورمون بافت است. علاوه بر مغز (مرکزی سیستم عصبی) ، همچنین در محیط بدن رخ می دهد و بر روی آن تأثیر می گذارد سیستم قلبی عروقی و به عنوان مثال دستگاه گوارش. در بدن انسان گیرنده های مختلف سروتونین وجود دارد که سروتونین می تواند به آنها متصل شود.
با توجه به انواع مختلف گیرنده ها ، ممکن است یک ماده پیام رسان مختلف بتواند آبشارها و واکنش های مختلف سیگنال را در بدن ایجاد کند. در مغزبه عنوان مثال ، سروتونین اثرات بی شماری دارد. سروتونین بر خلق و خو تأثیر می گذارد.
این احساس آرامش ، آرامش و تمدد اعصاب و احساسات منفی مانند تنش ، ترس ، پرخاشگری و غم را از بین می برد. سروتونین همچنین بر احساس گرسنگی تأثیر می گذارد. سروتونین همچنین بر ریتم خواب و بیداری تأثیر می گذارد و باعث افزایش هوشیاری می شود.
عملکرد و رفتار جنسی نیز تحت تأثیر قرار دارد انتقال دهنده عصبی. سروتونین تا حد زیادی بر جنسیت تأثیر می گذارد. این توضیح می دهد که چرا داروهای ضد افسردگی ، که باعث افزایش غلظت سروتونین می شوند ، اغلب می توانند باعث اختلال عملکرد جنسی شوند.
سروتونین خود به عنوان دارو استفاده نمی شود. یکی از دلایل این امر این است که نمی تواند از سطح عبور کند خونسد مغزی ، بنابراین هنگامی که به صورت قرص یا تزریق مصرف می شود ، وارد مغز نمی شود. با این وجود ، سروتونین نقش مهمی در درمان دارویی دارد ، نه تنها در درمان افسردگی.
بیشتر داروهای ضدافسردگی مانع از بازجذب سروتونین به سلول های عصبی می شوند. بنابراین ، سروتونین بیشتری در دسترس است شکاف سیناپسی برای انتقال سیگنال در بدن انسان گیرنده های مختلف سروتونین وجود دارد که سروتونین می تواند به آنها متصل شود.
با توجه به انواع مختلف گیرنده ها ، ممکن است یک ماده پیام رسان یکسان باعث ایجاد سیگنال های مختلف و واکنش های مختلف در بدن شود. به عنوان مثال ، سروتونین در مغز اثرات بی شماری دارد. سروتونین بر خلق و خو تأثیر می گذارد.
این احساس آرامش ، آرامش و تمدد اعصاب و احساسات منفی مانند تنش ، ترس ، پرخاشگری و غم را از بین می برد. سروتونین همچنین بر احساس گرسنگی تأثیر می گذارد. سروتونین همچنین بر ریتم خواب و بیداری تأثیر می گذارد و باعث افزایش هوشیاری می شود.
عملکرد و رفتار جنسی نیز تحت تأثیر قرار دارد انتقال دهنده عصبی. سروتونین تا حد زیادی بر جنسیت تأثیر می گذارد. این توضیح می دهد که چرا داروهای ضد افسردگی ، که باعث افزایش غلظت سروتونین می شوند ، اغلب می توانند باعث اختلال عملکرد جنسی شوند.
سروتونین خود به عنوان دارو استفاده نمی شود. یکی از دلایل این امر این است که نمی تواند از سطح عبور کند خونسد مغزی ، بنابراین هنگامی که به صورت قرص یا تزریق مصرف می شود ، وارد مغز نمی شود. با این وجود ، سروتونین نقش مهمی در درمان دارویی دارد ، نه تنها در درمان افسردگی.
بیشتر داروهای ضدافسردگی مانع از بازجذب سروتونین به سلول های عصبی می شوند. بنابراین ، سروتونین بیشتری در دسترس است شکاف سیناپسی برای انتقال سیگنال کمبود سروتونین در مغز را نمی توان با اطمینان اندازه گیری کرد. آزمایشات شیمیایی آزمایشگاهی وجود دارد که در آن سطح سروتونین قابل اندازه گیری است ، اما این تنها در بیماریهایی که با سطح سروتونین بسیار بالا مشخص می شوند (به عنوان مثال برخی از سرطان ها) نقش دارد.
اندازه گیری سطح سروتونین برای تشخیص افسردگی دشوار یا حتی غیرممکن است ، زیرا سروتونین یا محصولات تجزیه سروتونین اندازه گیری شده در خون یا ادرار هیچ نشانه ای از غلظت ماده پیام رسان در مغز ارائه نمی دهد. با این حال ، فقط سروتونین موجود در مغز در افسردگی نقش دارد. علاوه بر این ، تنها حدود 1 درصد از سروتونین موجود در بدن انسان در مغز یافت می شود.
بنابراین ، کمبود سروتونین در مغز را نمی توان با اطمینان اندازه گیری کرد. تلاش برای اندازه گیری سطح سروتونین در مایع مغزی نخاعی (مشروب) هنوز هیچ نتیجه مفیدی ایجاد نکرده است. از آنجا که اندازه گیری سطح سروتونین نقشی در تشخیص و درمان افسردگی ندارد ، اطلاعاتی در مورد میزان سروتونین طبیعی وجود ندارد.
غلظت سروتونین و محصولات تجزیه کننده آن را می توان در خون و ادرار اندازه گیری کرد ، اما این هیچ ارتباطی برای تشخیص افسردگی ندارد و فقط می تواند مقدار بیش از حد سروتونین را آشکار کند. سروتونین و پیش سازهای آن در غذاهای متعددی وجود دارد. از جمله در شکلات ، گردو و انواع میوه ها.
بنابراین تصور می شود که مصرف این غذاها می تواند غلظت سروتونین را در مغز افزایش دهد. با این حال ، از یک سو ، غلظت سروتونین در این غذاها معمولاً به اندازه کافی بالا نیست ، و از سوی دیگر سروتونین نمی تواند از سطح مانع خونریزی مغزی. این بدان معناست که تنها در صورتی می تواند به مغز برسد که در آنجا تولید شده باشد.
برخی از غذاهای فوق حاوی سروتونین نیستند ، اما پیش ساز تریپتوفان هستند. این می تواند به مغز برسد و به سروتونین تجزیه شود. با این حال ، غلظت غذا معمولاً برای تأثیر بر خلق و خو یا سایر رفتارهای تحت تأثیر سروتونین کافی نیست.
به طور کلی ، با این حال ، سالم و متعادل رژیم غذایی (طولانی مدت کربوهیدرات ها، اسیدهای چرب امگا 3 کافی) باید به خلق و خوی اولیه بهتر منجر شود. یکی از راههای افزایش غلظت سروتونین در مغز ورزش است: در حین ورزش ، افزایش تریپتوفان توسط فرآیندهای تخریب تولید می شود. تریپتوفان می تواند از طریق آن عبور کند مانع خونریزی مغزی و به سروتونین تبدیل می شود.
این بدان معناست که ورزش می تواند غلظت سروتونین را در مغز افزایش دهد. صرف نظر از این ، درمان دارویی با داروهای ضد افسردگی م effectiveثرترین روش برای افزایش غلظت سروتونین در مغز بیماران افسرده است. با این وجود ، برای مثال ورزش در هوای تازه کاری است که به شدت به بیماران افسرده توصیه می شود.
به این دلیل که سطح سروتونین در مغز می تواند در نتیجه فعالیت بدنی افزایش یابد. در روده ، سروتونین در فعالیت های روده ای نقش دارد ، از جمله. سروتونین باعث تداخل انقباض و تمدد اعصاب ماهیچه های روده و در نتیجه حرکات معمول گوارشی ، به اصطلاح پرستالیز را ترویج می کند. سروتونین همچنین در انتقال بیماری نقش دارد درد شکم به مغز سروتونین نیز می تواند باعث شود تهوع و استفراغ.
تمام مقالات این مجموعه:
