نشانه ها
نشانه های معمول آگرانولوسیتوز شامل تب, لرز، احساس بیماری ، ورم لوزه, گلو درد، مشکل در بلع ، و ضایعات و خونریزی دهان ، بینی ، حلق ، دستگاه تناسلی یا مقعد مخاط. این بیماری می تواند منجر به عفونت های خطرناک و خون مسمومیت و در صورت عدم درمان ، اغلب می تواند کشنده باشد. آگرانولوسیتوز معمولاً به ندرت تا بسیار نادر به عنوان عارضه جانبی داروها اتفاق می افتد.
علل
آگرانولوسیتوز به صورت افت شدید تعداد گرانولوسیت ها در جریان خون (تعداد <500 در هر میکرولیتر) آشکار می شود. گرانولوسیت ها سفید هستند خون سلولها (لکوسیتها) که نقشی اساسی در دفاع ایمنی دارند. بین نوتروفیل ها ، بازوفیل ها و ائوزینوفیل ها تمایز قایل می شود. آگرانولوسیتوز می تواند توسط انواع مختلف ایجاد شود داروهای از طریق مکانیسم های ایمنی زایی یا سمیت سلولی. بهترین خطر شناخته شده داروهای شامل کلوزاپین, متامیزولاز تیروستاتیک مواد مخدر و سولفاسالازین. لیست زیر مجموعه ای از عوامل را نشان می دهد که می تواند باعث آگرانولوسیتوز به عنوان یک اثر سو ad شود. اصلی داروهای در پرانتز نشان داده شده است. داروهای عمومی نیز موجود است:
- کلوزاپین (لپونکس)
- دیکلوفناک (ولتارن)
- فلوکونازول (دیفلوکان)
- فوروزماید (لاسیکس)
- Infliximab (Remicade)
- لاموتریژین (لامیکتال)
- لوامیزول (استفاده برای کشش قاچاق كوكائين).
- متامیزول (نوالگین، مینالگین).
- میانسرین (تولون)
- پنی سیلامین (خارج از تجارت)
- پنی سیلین ها
- فنیل بوتازون (خارج از تجارت)
- اسپیرونولاکتون (آلداکتون)
- سولفاسالازین (سالازوپیرین)
- تربینافین (لامیسیل)
- تیروستاتیک عوامل: کاربیمازول (نئو مرکازول) ، پروپیلتیوراسیل (Propycil) ، تیامازول (D)
- تیکلوپیدین (خارج از تجارت).
- تریمتوپریم و سولفامتوکسازول (باکتریم)
- ونكومایسین (ونكوسین)
- سیتواستاتیک
تشخیص
اگر علائم توصیف شده هنگام مصرف داروهای پرخطر رخ دهد ، بیماران و متخصصان باید به فکر آگرانولوسیتوز باشند. تشخیص با توجه به علائم ، تحت مراقبت های پزشکی انجام می شود ، معاینهی جسمی، و با خون آزمایش کردن. سایر علل احتمالی باید کنار گذاشته شوند.
پیشگیری و تشخیص به موقع
بیماران باید قبل از شروع و در طول درمان از خطر و علائم احتمالی مطلع شوند. در صورت بروز اختلالات مناسب ، آنها باید به دنبال درمان پزشکی باشند.
- بیمارانی که قبلاً آرانولوسیتوز را با هر دارویی تجربه کرده اند ، نباید آن را دریافت کنند.
- در صورت امکان ، داروهای پرخطر باید به عنوان داروهای خط دوم و فقط برای موارد مصرف تایید شوند.
برای داروهای پرخطر مانند کلوزاپین، اضافی شمارش خون نظارت بر مورد نیاز است. وقتی سطح کاهش می یابد ، درمان قطع می شود.
رفتار
داروی متخلف شناسایی و سریعاً قطع می شود. جانبی آنتی بیوتیک ها برای درمان تجویز می شوند. بستری شدن در بیمارستان معمولاً ضروری است. استفاده از G-CSF مانند فیلگراستیم در ادبیات ذکر شده است.
پیوست حرفه ای های مراقبت های بهداشتی
الگوی اطلاعات بیمار: "این دارو به ندرت می تواند تغییراتی در زندگی ایجاد کند که تهدید کننده زندگی باشد شمارش خون. علائم معمول عبارتند از:
- تب ، لرز
- احساس بیماری
- ورم لوزه
- گلو درد
- تغییرات مخاط
در صورت بروز چنین علائمی فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. "
