محصولات
دیازوکسید به صورت کپسول به صورت تجاری در دسترس است (Proglicem). از سال 1978 در بسیاری از کشورها تصویب شده است.
ساختار و خواص
دیازوکسید (C8H7ClN2O2S، Mr = 230.7 گرم در مول) به صورت سفید وجود دارد پودر که عملا در آن حل نمی شود آب. این یک مشتق بنزوتیادازین است و از نظر ساختاری مربوط به تیازیدها است ، اما ادرار آور نیست.
اثرات
دیازوکسید (ATC C02DA01 ، ATC V03AH01) دارای خواص قند خون ، فشار خون بالا و ضد ادرار است. باعث سریع و مقدارافزایش وابسته در خون گلوکز سطح این اثرات به مهار انتشار انسولین نسبت داده می شود. دیازوکسید وابسته به ATP را باز می کند پتاسیم کانالها بر روی سلولهای بتا پانکراس. خون گلوکز پس از حدود یک ساعت شروع به افزایش می کند و اثر آن معمولاً بیش از 8 ساعت طول نمی کشد. نیمه عمر حدود 28 ساعت است.
موارد مصرف
- تومورهای فعال غدد درون ریز (آدنوم سلول سلول جزایر / سرطان یا بدخیمی های خارج پانکراس) با هیپوگلیسمی. درمان طولانی مدت برای عدم پاسخ به درمان جراحی نشان داده شده است.
- لوسین حساسیت با هیپوگلیسمی.
- درمان نسوز بدخیم فشار خون in نارسایی کلیه.
مقدار مصرف
با توجه به اطلاعات حرفه ای مقدار به صورت جداگانه تنظیم می شود. کپسول روزانه دو تا سه بار مصرف می شود.
موارد منع مصرف
- حساسیت بیش از حد ، از جمله به تیازیدها
- فئوکروموسیتوم
- دیابت شیرین
اقدامات احتیاطی کامل را می توان در برچسب دارو مشاهده کرد.
تداخلات
انسولین و عوامل ضد دیابت مانند سولفونیل اوره ممکن است اثرات را متضاد کند.
عوارض جانبی
شایعترین عوارض جانبی بالقوه عبارتند از:
- نوتروپنی ، ترومبوسیتوپنی.
- افزایش قند خون به کتواسیدوز و هیپراسمولار اغماء.
- هیپراوریسمی
- سردرد ، سرگیجه
- نگهداری مایعات، فشار خون پایین، سریع قلب میزان ، تپش قلب.
- اختلالات دستگاه گوارش ، از دست دادن طعم.
- پوست راش، حساسیت به نور, هیرسوتیسم.
- هیپوکالمی ، احتباس سدیم
- ضعف