معرفی
بدن انسان به عناصر کمیاب زیادی وابسته است. یکی از این عناصر کمیاب آهن است. به طور معمول ، ما آهن مورد نیاز روزانه خود را با غذاهای مختلف پوشش می دهیم.
هم مصرف کم و هم اتلاف آهن می تواند منجر به آن شود فقر آهن. این فقر آهن با انواع علائم جسمی همراه است که ممکن است شامل شود ریزش مو. فقر آهن اغلب با افزایش مصرف غذاهای حاوی آهن قابل اصلاح است مکمل.
چرا کمبود آهن منجر به ریزش مو می شود؟
آهن یکی از اجزای ضروری بدن است خون تشکیل. در حالت شدید خون از دست دادن ، که خونریزی قاعدگی شدید برای آن کافی است ، بدن مجبور است مقدار زیادی خون را جبران کند و آهن ممکن است بیش از مقدار مصرفی باشد. یک عدم تعادل رژیم غذایی همچنین می تواند منجر به کمبود آهن و در نتیجه کاهش یابد خون تشکیل.
از آنجا که هموگلوبین ، رنگدانه قرمز خون ، برای انتقال اکسیژن مورد نیاز است ، تشکیل خون پایین نیز به معنی اکسیژن کم برای تمام سلول های بدن است. به خصوص سلولهای بدن در رشد و تشکیل جدید تقاضای اکسیژن زیادی دارند. بدن برنامه اولویتی دارد که سلولها از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند و بنابراین باید به عنوان اولویت اکسیژن از آنها تأمین شود.
با این حال ، از آن زمان مو برای بقا ضروری نیست ، فولیکول مو سلولهایی که سلولهای موی جدیدی را تشکیل می دهند از جمله سلولهایی هستند که اولین سلولهایی هستند که ضعیف تأمین می شوند. اگر مو سلولها اکسیژن کمی دریافت می کنند ، آنها از مرحله رشد فعال به مرحله استراحت تبدیل می شوند و موهای آسیب دیده می ریزند. این اثر را می توان با آهن کافی در داخل معکوس کرد رژیم غذایی.
تشخیص
پس از ریزش مو یک علامت بسیار شایع و نامشخص است ، دلایل زیادی ممکن است باشد. علاوه بر دلایل ژنتیکی ، بسیاری از بیماری های دیگر نیز با آن در ارتباط هستند ریزش مو. بنابراین اطلاعات اضافی برای تشخیص کمبود آهن مهم است.
بنابراین پزشک در مورد علائم دیگر ، مانند خستگی و اختلالات تمرکز و توضیحات احتمالی ، مانند یک دوره قاعدگی سنگین ، سال خواهد کرد. تشخیص کمبود آهن می تواند توسط a تأیید شود آزمایش خون. مقادیر جالب در اینجا مقدار هموگلوبین ، تعداد گلبول های قرمز ، فرم گلبول های قرمز خون ، مقدار آهن سرم و سرم است فریتین.
برای روشن شدن علت ، می توان آزمایشی نیز برای بررسی میزان جذب آهن در روده انجام داد. فریتین مهمترین مقدار آزمایشگاهی در تشخیص کمبود آهن است. پایین آمده فریتین مقدار تقریباً اثبات کمبود آهن است ، خصوصاً اگر همزمان کاهش میزان هموگلوبین تشخیص داده شود.
فریتین یک مجموعه پروتئینی است که برای ذخیره آهن در بدن لازم است. با این حال ، مقدار بالای فریتین به این معنی نیست که می توان کمبود آهن را کنار گذاشت. در صورت التهاب مزمن ، با وجود آزاد شدن مقادیر زیادی فریتین ، سطح فریتین می تواند افزایش یابد حتی اگر آهن در بدن کم باشد. اطلاعات بیشتر در مورد موضوع: فریتین
