آسیب به عصب سیاتیک
La عصب سیاتیک می تواند توسط فتق (مانند فتق) در توبروزیته ایسکالی محبوس شود و علت آن باشد درد. فلج و درد همچنین می تواند ناشی از شکستگی یا دررفتگی باشد ، به عنوان مثال در اثر ضربه. تزریق عضلانی ، به عنوان مثال در باسن ، نیز می تواند منجر شود آسیب عصبی، به خصوص اگر به درستی انجام نشوند.
التهاب همچنین می تواند علت آسیب باشد. به ندرت ، عصب سیاتیک همچنین تحت تأثیر دیسک فتق قرار می گیرد. درد نیز خوانده می شود سیاتیک. لومباگو فهمیده می شود که باشد کمر درد بدون تابش به پا. اگر درد به صورت ترکیبی اتفاق بیفتد ، این حالت خوانده می شود لومبوشیالژیا.
آسیب به عصب فیبولا
اختلالات عصب فیبولای مشترک را می توان با اختلالات راه رفتن و بدخیمی پا تشخیص داد. اگر عصب آسیب ببیند قبل از اینکه به دو شاخه انتهایی تقسیم شود ، چرخش به داخل (تلفظ) و پسوند پایین پا می تواند فلج یا ضعیف شود. نتیجه یک وضعیت حالت تیز و شلخته پا است (Pes equinovarus).
اگر آسیب دیدگی فراتر از شاخه رخ دهد ، بسته به شاخه انتهایی آسیب دیده ، از بین رفتن یا از هم گسیختگی شاخه و عضلات تحت کنترل ، جداگانه است. اگر شاخه عمیق تحت تأثیر قرار گیرد (nervus fibularis profundus) ، این منجر به ایجاد اختلال در اکستنشن می شود که به عنوان پا نوک تیز یا ضعف پشتی شناخته می شود (pes equinus). این نتیجه در یک اختلال راه رفتن (راه رفتن پله ای) ، که در آن خم شدن ران افزایش می یابد و مفصل زانو لازم است تا هنگام راه رفتن نوک پا روی زمین نکشد. از طرف دیگر ، آسیب به شاخه سطحی (عصب فیبولار سطحی) به عنوان اختلال چرخش رو به داخل به نظر می رسد (تلفظ) علاوه بر نقص حرکتی ، ممکن است اختلالات حسی نیز ایجاد شود.
آسیب به عصب درشت نی
آسیب به عصب تیبیا یا شاخه های انتهایی آن معمولاً منجر به فلج کوتاه می شود عضلات پا و / یا در اختلالات حسی تا درد. به اصطلاح تارسال سندرم تونل می تواند به دلیل تنگی آناتومیکی در مسیر عصب در قسمت داخلی ایجاد شود مچ پا از طریق فشرده سازی
