اصطلاح چرخه راه رفتن در استفاده می شود تجزیه و تحلیل راه رفتن. این معیاری است که برای توصیف عینی الگوی راه رفتن استفاده می شود.
چرخه راه رفتن چیست؟
اصطلاح چرخه راه رفتن در استفاده می شود تجزیه و تحلیل راه رفتن. این معیاری است که برای توصیف الگوی راه رفتن به صورت عینی استفاده می شود. تحلیل ظاهر شامل مشاهده ، معاینه و مستندسازی راه رفتن انسان است. این کار را می توان یا با دستگاه های اندازه گیری ابزاری انجام داد که داده های قابل عینیت را ارائه می دهند و یا توسط ناظران باتجربه با استفاده از معیارهای مشاهده ویژه چرخه راه رفتن یکی از معیارهایی است که دوره زمانی را توصیف می کند که الف پا در یک وضعیت کامل و مرحله چرخش عبور می کند. در آغاز موضع گیری با لمس پاشنه پا شروع می شود پا مرحله ، از طریق آن پیشرفت می کند تا جایی که پا بلند شود ، که به دنبال آن مرحله چرخش پا است. با لمس دوباره پاشنه به پایین پایان می یابد. همان حرکت دیگری پا با نیم فاز به تأخیر می افتد. یک مرحله شامل نیمی از چرخه راه رفتن است و با بلند شدن پا در آغاز مرحله نوسان پا شروع می شود و هنگامی که در پایان دوباره پاشنه با زمین تماس می گیرد ، پایان می یابد. از نظر الگوی کلی راه رفتن ، 2 مرحله در طی چرخه راه رفتن برداشته می شود. به منظور تجزیه و تحلیل بهتر و دقیق تر توالی حرکت بسیار پیچیده ، به زیر فازهای بعدی تقسیم می شود که هر یک از آنها به مرحله ایستادن یا نوسان پا اختصاص داده می شوند.
کارکرد و وظیفه
چرخه راه رفتن به عنوان یک ابزار توصیفی در تجزیه و تحلیل راه رفتن ، به ویژه به عنوان کمکی برای مشاهده امتداد زمانی و مکانی در مقایسه جانبی عمل می کند. در اختلالات یک طرفه ، معمولاً پای آسیب دیده که پای مرجع نامیده می شود ، در مقایسه با طرف مقابل ارزیابی می شود. معیارهای مختلفی برای تحلیل فرایندهای کمی و کیفی در دسترس است. ریتم راه رفتن یکی از ویژگی هایی است که کل چرخه راه رفتن را تحت تأثیر قرار می دهد. این دوره های زمانی را که طی آنها چرخه راه رفتن هر دو پا یا زیر فازهای مربوطه اتفاق می افتد مقایسه می کند. در یک الگوی راه رفتن فیزیولوژیکی ، چرخه های حرکت مربوطه در چپ و راست از طول یکسانی برخوردار هستند. طول گام معیارهای فاصله مکانی از نوک یک پا تا پاشنه دیگر هنگام راه رفتن. برای این معیار ، می توان از اندازه گیری های استاندارد برای مقایسه استفاده کرد که بر اساس آن طبقه بندی خیلی کوتاه یا خیلی طولانی انجام می شود. همراه با فرکانس گام ، می توان در مورد سرعت راه رفتن و تحرک فرد مشاهده شده اظهاراتی ارائه داد. یک معیار کیفی برای توصیف صحیح چرخه راه رفتن مشاهده توالی هماهنگ روند حرکت است. این به معنای حرکت هدفمندی است که در مسیرهای فیزیولوژیکی ، بدون انحراف زمانی و مکانی رخ می دهد. مستندات نتایج مشاهده و ارزیابی ، صرف نظر از اینکه با برنامه های کمکی رایانه یا به صورت دستی با استفاده از برگه های اسناد ، ایجاد شده است ، یک نکته مهم برای مفید بودن آنالیز راه رفتن است. دانش به دست آمده می تواند مورد استفاده قرار گیرد درمان برنامه ریزی و بعداً برای مقایسه نتایج پس از اتمام توالی درمانی. موفقیت یا عدم موفقیت درمان ، تعیین می کند که آیا این روش مانند گذشته ادامه یابد یا اصلاح شود یا خاتمه یابد. در طول چرخه راه رفتن ، سه وظیفه اصلی وجود دارد که باید انجام شود. در ابتدا ، از مرحله چرخش پا ، باید انتقال وزن انجام شود. سپس ، در حالی که همزمان به جلو فشار می دهید ، باید وزن را روی یک پا حفظ کنید. سرانجام ، در مرحله چرخش پا ، پای آزاد باید به جلو حرکت کند. علاوه بر سیستم اسکلتی - عضلانی دست نخورده ، پیش شرط انجام این کارها به طور صحیح و بدون تداخل ، یک سیستم کنترل عملکرد از طریق شبکه عصبی است.
بیماری ها و بیماری ها
اختلال در ریتم راه رفتن معمولاً زمانی اتفاق می افتد که زمان بندی از یک طرف طبیعی باشد ، در حالی که از طرف دیگر به دلیل بیماری یا جراحت کوتاه می شود. دلایل مختلف می تواند دوره هایی را که در طی آن مرحله ایستادن پا یا چرخش پا رخ می دهد کاهش دهد. این شامل درد، دامنه حرکتی محدود ، از دست دادن استحکامو هماهنگی چالش ها و مسائل. مرحله ایستادن پا اغلب تحت تأثیر قرار می گیرد درد در اثر فشاری که ایجاد می شود ایجاد یا تشدید می شود. این می تواند در نتیجه آسیب دیدگی عضلات رخ دهد که باید در برابر نیروی جاذبه قرار بگیرند و رانش رو به جلو را انجام دهند. فیبر عضلانی اشک در قدامی و خلفی ران عضلات ، جمع كننده ها از مفصل ران، و عضلات ساق پا از آسیب های شایع این نوع هستند. آسیب در مفصل و اطراف آن که باعث می شود درد به طور مستقیم یا غیرمستقیم با افزایش فشار بر استخوان نیز عملکرد مرحله ایستادن پا را اصلاح می کند. ضایعات مینیسک یا آرتروز زانو و مفصل ران از جمله این موارد هستند. در همه موارد ، تغییر در ریتم راه رفتن و طول گام نتیجه است ، که در الگوی لنگیدن راه رفتن آشکار می شود ، زیرا مرحله پای ایستادن از نظر زمان و مکان در طرف آسیب دیده کوتاه می شود تا در اسرع وقت از درد فرار کند. همین مورد در مرحله نوسان پا وجود دارد ، اما بیشتر بر روی عضلاتی که بر خلاف نیروی جاذبه حرکت می کنند ، به ویژه خم کننده های ران تأثیر می گذارد. یک تغییر متقارن در طول گام و چرخه راه رفتن در رخ می دهد فلج مرتعش. به عنوان الگوی راه رفتن معمول پله های کوچک و متلاشی شناخته می شود. سایر بیماریهای عصبی مرکز سیستم عصبی ممکن است بر اجرای هماهنگ راه رفتن تأثیر بگذارد. همی پلژی به دنبال a ضربه معمولاً منجر به اکستانسور می شود اسپاسم در پای آسیب دیده علاوه بر م componentsلفه های هماهنگ کننده ، سایر معیارهای راه رفتن نیز تغییر می کنند. پا با یک حرکت دایره ای و به سختی در یافتن هدف به سمت جلو حرکت می کند و با آن لمس می شود پیش پا فقط. فاز تماس و طول گام کوتاه می شوند تا پای دیگر را در اسرع وقت به جلو برسانید. مشخصه ای از اسکلروز متعدد و سایر اختلالات آتاکسی راه رفتن ناپایدار و ناهماهنگ است که ترکیبی از آن است هماهنگی مشکلات و یک تغییر متقارن در طول گام و عرض مسیر. نتیجه یک الگوی راه رفتن پا باز است که با ناپایداری و گامهای ناهماهنگ لرزان مشخص می شود. این تغییر الگوی راه رفتن نیز بعضاً پس از بیش از حد زیاد دیده می شود الکل مصرف.
