اپیزودها در کولیت اولسراتیو
کولیت اولسراتیو یکی از بیماری های التهابی مزمن روده است ، همانطور که هست بیماری کرون. این بیماری با این واقعیت مشخص می شود که معمولاً شامل فازهایی بدون علائم و فازهای حاد با علائم است. این مراحل ، که در آن افراد مبتلا از اسهال بسیار مکرر و بارز ، اغلب خونریزی و درد شکم، عود نامیده می شود.
این به معنای وقوع عود پس از یک دوره استراحت است. با این حال ، بیمارانی نیز هستند که به طور دائمی از علائم بیماری رنج می برند ، که دوره فعال مزمن نامیده می شود. درمان کولیت اولسراتیو اغلب شامل داروهای طولانی مدت و داروهای حاد است که در صورت بروز شعله ور حاد استفاده می شود.
داروهای طولانی مدت برای محدود کردن فعالیت بیماری تا آنجا که ممکن است در نظر گرفته شده است ، در حالی که داروهای عودکننده عمدتا برای کاهش سریع علائم استفاده می شود. با این حال ، غالباً نمی توان با دارو علائم را به طور کامل کنترل کرد. ممکن است علائم در هنگام عود آنقدر شدید باشد که درمان در بیمارستان ضروری باشد.
در اینجا برخی از داروها را می توان به صورت تزریق به صورت داخل وریدی تجویز کرد که اغلب منجر به تسکین سریعتر از مصرف داروها به شکل قرص می شود. تشخیص کولیت اولسراتیو توسط خون آزمایشات و مهمتر از همه کولونوسکوپی، از جمله بررسی بافت شناسی نمونه ای از غشای مخاطی. مهم ترین تشخیص های افتراقی is بیماری کرون، که بسیار شبیه زخم است کولیتخصوصاً در علائم آن
در 10٪ از بیماران مبتلا به بیماریهای خاص کولیت، تشخیص قطعی را نمی توان در ابتدای بیماری انجام داد. در طول مشاوره پزشک و بیمار (آنامنزیس) ، دفعات و کیفیت مدفوع ، خون مواد افزودنی ، درد و علائم دیگر را می توان پرسید. معاینهی جسمی اغلب هیچ یافته خاصی را نشان نمی دهد
گاهی اوقات می توان شکم دردناک را لمس کرد و خون در هنگام لمس راست روده بر روی دستکش یافت می شود. در طول معاینه خون برخی از پارامترها ممکن است التهاب در بدن را نشان دهند. سرعت رسوب خون (BSG) ممکن است تسریع شود ، پروتئین واکنش پذیر C (CRP) ممکن است افزایش یابد و تعداد بیشتری از آنها افزایش یابد گلبول های سفید خون (لکوسیت ها) یافت می شود.
پایین آمده هموگلوبین سطح در خون (کم خونی) می تواند ناشی از از دست دادن خون باشد. تقریباً در نیمی از بیماران یک آنتی بادی در خون یافت می شود ، به اصطلاح آنتی بادی سیتوپلاسمی ضد نوتروفیک پیش هسته ای (p-ANCA). برای اینکه بتوان بخشی دیگر از بیماریهایی را که می توانند در حفره شکم رخ دهند حذف کرد ، سونوگرافی شکم اغلب انجام می شود.
یک تشخیص مهم حذف مهم دلیل عفونی التهاب روده است (کولیت) ، که با اسهال نیز همراه است. برای تشخیص های افتراقی، بنابراین گاهی اوقات باید یک معاینه مدفوع (نمونه مدفوع) انجام شود تا به ویژه عوامل بیماری زای باکتریایی را به عنوان علت حذف کند. با این حال ، مهمترین اقدام تشخیصی a کولونوسکوپی.
کولونوسکوپی: "آندوسکوپی(آندوسکوپی) روده ابزار تشخیصی انتخابی برای ارزیابی و طبقه بندی مستقیم آسیب غشای مخاطی است و باید در صورت انجام بیماری التهابی مزمن روده مشکوک است در حین کولونوسکوپی ، تصاویر از طریق دوربین لوله ای (آندوسکوپ) به مانیتور منتقل می شوند. برای این منظور ، دوربین تا ناحیه ماسوره (بخشی از) پیشرفت می کند روده بزرگ) و سپس مخاط در حالی که به آرامی جمع می شود ارزیابی می شود.
در طول کولونوسکوپی ، نمونه های بافتی اضافی (بیوپسی) را می توان از مناطق ملتهب گرفت مخاط. ارزیابی بافت ریز نمونه برداری در زیر میکروسکوپ (یافته های بافت شناسی) بسیار معنی دارتر از یافته های (ماکروسکوپی) ثبت شده با چشم غیر مسلح است. بسته به شدت التهاب ، یک تورم ساده (ادم) از مخاط در معاینه مخاط روده ، تا زخم های گسترده همراه با خونریزی گسترده و از بین رفتن تسکین مخاط ، قابل توجه است.
گاهی اوقات می توان شبه سلطنتی را در آندوسکوپی، که در اثر واکنش بیش از حد بهبودی (بازسازی) مخاط ایجاد می شود. رکتوسکوپی (رکتو-سیگموئیدوسکوپی): این روش اجازه می دهد تا رکتوم از طریق یک لوله صلب مشاهده شود. در صورت التهاب جدا شده از رکتوم، این روش می تواند برای نظارت بر پیشرفت بیماری مورد استفاده قرار گیرد.
با این حال ، همیشه باید یک کولونوسکوپی کامل برای تشخیص اولیه انجام شود. معاینه بافت شناسی: بیوپسی گرفته شده در آندوسکوپی باید از نظر آسیب شناسی توسط آسیب شناس در زیر میکروسکوپ بررسی شود. غالباً درگیری مشخصه مخاطی می تواند کولیت اولسراتیو را از التهابات روده دیگر ، مانند بیماری کرون.
ویژگی میکروسکوپی مشخص کولیت اولسراتیو روده بزرگ التهاب جدا شده از مخاط است. این ویژگی با تجمع زیاد سلولهای التهابی (لنفوسیتها) در مخاط و کاهش شدید سلولهای جام معمول در روده بزرگ. آبسه در دخمه های مخاط روده بزرگ خصوصاً در نظر گرفته می شود.
انما با تضاد روده بزرگ: در انما با تضاد روده بزرگ ، روده بزرگ در یک قابل مشاهده است اشعه ایکس تصویر با استفاده از ماده حاجب از طریق مقعد (انما ، انما ، انما). علاوه بر این ، می توان روده بزرگ را با هوا تورم کرد تا محیط حاجب روی دیواره های روده بزرگ رسوب کند ، حتی بهترین تغییرات در دیواره روده بزرگ قابل مشاهده باشد. ارزیابی بیماریهای التهابی دیواره روده مانند کولیت اولسراتیو و انقباضات مربوطه (تنگی ، تنگی).
در برخی موارد ، MRI طبق Sellink نیز انجام می شود. در اینجا ، MRI پس از استفاده خوراکی ماده حاجب با استفاده از روش Sellink از ناحیه شکم انجام می شود. به خصوص بیماری های روده کوچک با این روش می توان به خوبی تشخیص داد.
