محصولات
دیورتیک ها عمدتا به شکل قرص. علاوه بر این ، مواد تزریقی نیز به صورت تجاری در دسترس هستند. از جمله معمولاً تجویز شده دیورتیک ها هستند دیورتیک های حلقه ای (توراسمید).
اثرات
دیورتیک ها (ATC C03) خاصیت ادرار آور و ضد فشار خون دارند. از طریق مکانیسم های مختلف ، باعث افزایش دفع از آب و الکترولیت ها در ادرار آنها در نفرون کلیه فعال هستند:
- توبول پروگزیمال: مهار انیدراز کربنیک (مهار کننده های آنیدراز کربنیک).
- شاخه صعودی حلقه Henle: مهار Na+/K+/ 2Cl-حمل و نقل-حمل و نقل (دیورتیک های حلقه ای).
- توبول دیستال: مهار جذب مجدد سدیم و کلرید با مهار سدیم+/ 2Cl-حمل و نقل (تیازیدها ، داروهای ادرار آور مانند تیازید).
- توبول دیستال: مهار سدیم جذب مجدد (داروهای ادرار آور پتاسیم).
- لوله دیستال و لوله جمع کننده: تضاد در گیرنده آلدوسترون داخل سلولی (آنتاگونیست های آلدوسترون).
دیورتیک های اسمزی از طریق فیلتراسیون وارد توبول های کلیه می شوند و دوباره جذب نمی شوند. آنها باعث ادرار اسمزی می شوند.
موارد مصرف
علائم معمول عبارتند از:
- ضروری فشار خون (فشار خون بالا).
- ادم به دلایل مختلف ، مانند بیماری های قلب, کبد (آسیت) ، کلیه و می سوزد.
- نارسایی قلبی
توهین
از داروهای ادرار آور می توان در ورزش های رقابتی به عنوان اصطلاحاً پوشاننده استفاده کرد. آنها می توانند استفاده از تغلیظ عوامل با کاهش ادرار آنها غلظت یا دفع آنها را تقویت می کند. استفاده از آنها قبل یا حین مسابقه طبق این قانون ممنوع است تغلیظ لیست علاوه بر این ، برای کاهش سریع وزن ، می توان از داروهای ادرار آور در ورزش سو استفاده کرد. این مربوط به ورزشهایی است که در آنها رده های وزنی نقش دارند.
مقدار مصرف
با توجه به SmPC. دیورتیک ها معمولاً صبح می خورند تا در شب نیاز به دستشویی رفتن نداشته باشند.
عناصر فعال
دیورتیک های اسمزی:
- مانیتول
مهار کننده های کربنیک آنیدراز:
- استازولامید (Diamox ، Glaupax).
دیورتیک های حلقه ای:
- بومتانید (Burinex ، بدون برچسب).
- فوروزماید (لازیکس, عمومی).
- پیرتانید (داروی ترکیبی).
- توراسمید (تورم ، عمومی)
دیورتیک های تیازید:
- هیدروکلروتیازید (تک آماده سازی: اسیدرکس ، بسیاری از داروهای ترکیبی).
دیورتیک های شبه تیازید:
- کلورتالیدون (ترکیبی داروهای).
- اینداپامید (Fludex ، Coversum Combi ، مواد غذایی).
- متولازون (Metolazone Galepharm)
- زایپامید (Aquaphor ، در بسیاری از کشورها به صورت تجاری موجود نیست).
ادرار آورهای صرفه جویی در پتاسیم:
- آمیلوراید (مدر ، عمومی).
- آنتاگونیست های آلدوسترون: اسپیرونولاکتون (الداکتون ، عمومی) ، کانرونون (سولداکتون) ، اپلرنون (اینسپرا ، عمومی).
- تریامترن (در بسیاری از کشورها خارج از تجارت).
داروهای ادرار آور گیاهی:
- توس
- داروهای کافئین
- گلدن رود
- هکل زبر
- ارتوسیفونی
- اسب سواری
- سرو کوهی
- مارچوبه
- مخلوط چای: چای ادرار آور PH (گونه های ادرار آور).
موارد منع مصرف
موارد منع مصرف شامل (انتخاب ، بسته به ماده فعال):
- حساس بودن
- افت فشار خون
- هیپوولمی
- اختلالات تعادل الکترولیت
- نارسایی کلیه
- کم شدن آب بدن
- بارداری و شیردهی (بسته به ماده).
اقدامات احتیاطی کامل را می توان در برچسب دارو مشاهده کرد.
عوارض جانبی
شایع ترین پتانسیل عوارض جانبی شامل اختلالات در الکترولیت است تعادل (به عنوان مثال، سدیم, پتاسیم، کلرید ، بی کربنات ، کلسیم, منیزیم) و افت فشار خون. با توجه پتاسیم، ادرار آورها می توانند ایجاد کنند هیپوکالمی or هیپرکالمی بستگی به ماده فعال دارد. این خطر ابتلا به آریتمی های قلبی را افزایش می دهد. داروهای ادرار آور می توانند منجر به افزایش در شوند خون گلوکز سطح ، سطح اسید اوریک و خون سطح چربی (هایپرگلیسمی ، هیپراوریسمی, هایپرلیپیدمی).
