از Lasix® به صورت قرص به عنوان دارو در داخل استفاده می شود دیورتیک ها گروه (داروهای ادرار آور). Lasix® برای تخلیه در بیماری های مختلف استفاده می شود:
- تجمع مایعات در بافت (ادم) در بیماری های قلب / کبد
- تجمع مایعات در بافت (ادم) در بیماری های کلیوی
- فشار خون شریانی (فشار خون بالا)
- تجمع مایعات در بافت (ورم) در سوختگی ها
از Lasix® نباید استفاده شود
- آلرژی (حساسیت بیش از حد) به ماده فعال فوروزماید یا یکی دیگر از اجزای دارو
- نارسایی کلیه بدون تولید ادرار (آنوریا)
- نارسایی کبدی با از دست دادن هوشیاری تا کما
- کمبود شدید پتاسیم
- کمبود شدید سدیم
- کاهش حجم خون (هیپوولمی)
- کمبود آب بدن (کمبود آب بدن)
- در دوره شیردهی
اگر نحوه استفاده از Lasix® کاملاً مشخص نیست ، باید دستورالعمل های دقیق را از پزشک یا داروساز تهیه کنید. مقدار مصرف توسط پزشک به بیمار اختصاص داده می شود و همیشه از کمترین دوز مصرفی استفاده می شود.
Lasix® باید صبح در جای خالی مصرف شود معده با یک لیوان آب دوز مصرفی به شرح زیر است: در صورت تجمع مایعات در بافت (ورم) به دلیل قلب/کبد بیماری ، بزرگسالان در ابتدا 1 قرص (40 میلی گرم) مصرف می کنند فوروزماید) روزانه. اگر این امر منجر به دفع ادرار توسط Lasix نشود ، دوز واحد به 2 قرص (80 میلی گرم) تنظیم می شود فوروزماید) بعد از 6 ساعت
اگر با این وجود مقدار مطلوب ادرار حاصل نشود ، دوز مصرفی به 4 قرص افزایش می یابد. تحت کنترل و نظارت دقیق ، از دوز اولیه 200 میلی گرم Lasix® می توان در موارد استثنایی استفاده کرد. به منظور حفظ اثر ، روزانه دوز نگهدارنده معمولاً 1-2 قرص (40-80 میلی گرم) مصرف می شود.
افزایش دفع ادرار معمولاً منجر به کاهش وزن می شود که نباید بیش از 1 کیلوگرم در روز باشد. برای ادم ناشی از کلیه بیماری ، بزرگسالان در ابتدا 1 قرص Lasix® در روز مصرف می کنند. اگر دفع ادرار هنوز ناکافی باشد ، تک دوز بعد از 2 ساعت به 6 قرص افزایش می یابد.
افزایش بیشتر دوز به 4 قرص نیز امکان پذیر است. تحت نظارت پزشکی ، دوز حداکثر 200 میلی گرم Lasix® کاملاً قابل قبول است. پس از آن ، دوز نگهدارنده معمولاً 1-2 قرص (40-80 میلی گرم) است فوروزماید) باید روزانه مصرف شود.
در اینجا نیز باید مراقبت کرد که کاهش وزنی که از 1 کیلوگرم در روز نمی گذرد. اگر یک سندرم نفروتیک وجود دارد ، دوز مصرفی باید به دلیل خطر بیشتر عوارض جانبی با احتیاط ویژه مصرف شود. در صورت سوختگی ، دوز روزانه یا منفرد بین 1 تا 2 قرص (40-80 میلی گرم فوروزماید) است و در صورت کاهش می تواند تا 6 قرص (240 میلی گرم Lasix®) افزایش یابد. کلیه تابع.
در صورت کمبود مایعات در خون عروق، این باید قبل از تجویز دارو جبران شود. در صورت فشار خون بالا (فشار خون شریانی) ، 1 قرص (40 میلی گرم فوروزماید) روزانه ، به تنهایی یا همراه با سایر داروها مصرف می شود. معمولاً کودکان روزانه 1-2 میلی گرم فوروزمید به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن دریافت می کنند.
از حداکثر دوز 40 میلی گرم Lasix® در روز نباید بیشتر شود. در صورت مشکوک بودن به مصرف بیش از حد Lasix® ، باید سریعا پزشک را در جریان قرار دهید. سپس پزشک اقدامات مقابله ای لازم برای درمان مصرف بیش از حد را آغاز می کند.
دوز بیش از حد دارو Lasix® می تواند منجر به کاهش شود خون فشار (افت فشار خون) و اختلالات گردش خون (بی نظمی ارتواستاتیک) ، اختلالات الکترولیت یا افزایش مقدار pH در خون (آلکالوز) در صورت دفع بیش از حد مایعات ، کم آبی بدن از بدن رخ می دهد. از آنجا که خیلی کم است خون در بدن گردش می یابد (هیپوولمی) ، سیستم گردش خون ممکن است سقوط کند و خون غلیظ شود (همو غلظت) ، از جمله تمایل به ترومبوز (لخته شدن خون).
علاوه بر این ، دوزهای بیش از حد Lasix® می تواند منجر به گیجی (هذیان) به دلیل از دست دادن سریع آب و الکترولیت ها. عوارض جانبی احتمالی Lasix® ممکن است شامل باشد. نحوه عملکرد Lasix® همچنین می تواند منجر به اختلال در الکترولیت شود. تعادل تحت شرایط خاص به عنوان مثال ، الف سدیم کمبود منجر به: الف پتاسیم کمبود منجر به: الف کلسیم کمبود با بیش از حد تحریک پذیری عصبی عضلانی همراه است ، در حالی که a منیزیم کمبود می تواند منجر به کزاز یا آریتمی قلبی.
- کاهش پلاکت خون (ترومبوسیتوپنی)
- افزایش برخی سلولهای سفید خون (ائوزینوفیلی)
- کاهش تعداد گلبول های سفید خون (لکوپنی)
- کم خونی
- تمایل به عفونت
- واکنش های خارش ، پوست / مخاط
- حالت های تب
- التهاب رگهای خونی (واسکولیت)
- التهاب کلیه (نفریت بینابینی)
- واکنشهای حساسیت شدید (به عنوان مثال شوک آنافیلاکتیک)
- افزایش سطح قند خون
- افزایش سطح اسید اوریک و در نتیجه نقرس
- افزایش مقادیر چربی خون (کلسترول ، تری گلیسیرید)
- اختلالات شنوایی
- وزوز گوش
- مشکلات گردش خون با سردرد ، سرگیجه ، مشکلات بینایی ، خشکی دهان ، تشنگی ، کاهش فشار خون
- پانکراتیت حاد ، استاز صفرا ، افزایش مقادیر کبدی
- افزایش حساسیت به نور
- افزایش کراتینین که باید از طریق کلیه دفع شود
- انسداد جریان ادرار می تواند هنگام مصرف Lasix® ، در موارد شدید ، بیشتر مورد توجه قرار گیرد احتباس ادرار.
- بی علاقگی (بی علاقگی)
- گرفتگی گوساله
- از دست دادن اشتها
- احساس ضعف
- خواب آلودگی
- استفراغ
- گیجی
- ضعف عضلانی
- حساسیت ها
- فلج
- استفراغ
- یبوست
- نفخ شکم
- از نظر آسیب شناسی تشنگی را افزایش می دهد
- بی نظمی نبض
- فلج روده
- اختلالات هوشیاری یا کما
در درمان نوزادان نارس ، کلیه سنگ یا کلسیم در اثر داروها رسوبات می توانند در بافت کلیه ایجاد شوند.
اگر نوزادان نارس از سندرم دیسترس تنفسی رنج می برند ، درمان با Lasix® ممکن است منجر به اتصال عروقی بنام Ductus arteriosus Botalli شود (رگی که از کنار آن عبور می کند گردش خون ریوی قبل از تولد) به درستی بسته نمی شود. اگر Lasix® (فوروزماید) و سایر داروها به طور همزمان مصرف شوند ، ممکن است یک یا هر دو دارو دچار اختلال شوند. این شامل گروه های دارویی زیر است:
- گلوکوکورتیکوئیدها ، کاربنوکسولون ، ملین ها (افزایش از دست دادن پتاسیم)
- داروهای ضد التهاب (به عنوان مثال
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایندومتاسین و اسید استیل سالیسیلیک) (تضعیف Lasix® ، عارضه احتمالی: نارسایی حاد کلیه)
- پروبنسید (داروی نقرس) ، متوترکسات (داروی ضد روماتیسمی) (تضعیف Lasix)
- فنی توئین (در برابر تشنج و اشکال خاص درد) (تضعیف Lasix)
- Sucralfat (داروی معده) (تضعیف Lasix ، بنابراین مصرف با 2 ساعت استراحت در این بین)
- گلیکوزیدهای قلبی (افزایش کارایی ، آریتمی قلبی احتمالی ، تغییرات ECG)
- سالیسیلات ها (افزایش عوارض جانبی)
- آنتی بیوتیک ها (به عنوان مثال آمینوگلیکوزیدها ، سفالوسپورین ها ، پلی میکسین ها) (افزایش خطر آسیب کلیه)
- آمینوگلیکوزیدها (برخی از آنتی بیوتیک ها) (افزایش خطر نقص شنوایی)
- سیس پلاتین (افزایش خطر آسیب کلیه و شنوایی)
- لیتیوم (ضد افسردگی) (افزایش خطر آسیب به قلب و عصب)
- داروهای کاهش فشار خون (کاهش فشار خون بیش از حد گسترده با علائم بعدی)
- تئوفیلین (داروی آسم) و داروهای شبه کورار (شل کننده های عضلانی) (اثر تقویت شده)
- ضد دیابت (اثر ضعیف)
- فشار خون افزایش داروها (به عنوان مثال اپی نفرین ، نوراپی نفرین) (اثر ضعیف)
- شیرین بیان (غذا) (افزایش از دست دادن پتاسیم)
در صورت اعمال یك یا چند عامل زیر باید مراقبت ویژه ای در هنگام استفاده از Lasix® انجام شود: به خصوص برای درمان طولانی مدت با Lasix® ، مهم است كه مقادیر مشخصی از خون را تا حد ممكن بررسی كنید.
- فشار خون بسیار کاهش یافته (افت فشار خون)
- دیابت شیرین (آشکار یا نهفته)
- نقرس
- انسداد جریان ادرار (به عنوان مثال
بزرگ شدن پروستات ، احتقان کلیه ، تنگی مجرای ادرار)
- هیپوپروتئینمی ، مثلاً در سندرم نفروتیک
- سیروز کبدی همراه با اختلال عملکرد کلیه
- اختلالات گردش خون عروق مغز یا عروق کرونر (بیماری عروق کرونر قلب)
- پتاسیم
- سدیم
- کلسیم
- بی کربنات
- کراتینین
- اوره
- اسید اوریک و
- قند خون
همانطور که ماده فعال Lasix® از داخل عبور می کند جفت و بنابراین می تواند در بدن کودک متولد شده نیز اثری داشته باشد ، باید در تمام مدت از آن اجتناب شود بارداری. اگر نمی توان از استفاده از Lasix® اجتناب کرد ، سختگیری کنید نظارت بر توسط پزشک لازم است. Lasix® نیز به داخل منتقل می شود شیر مادر و همچنین مانع تولید آن می شود. هنگام شیردهی ، دارو نباید مصرف شود. فقط پس از از شیر گرفتن مصرف آن قانونی است.
