فتق اینگوینال (فتق اینگوینالیس ؛ فتق مغبنی) متداول ترین نوع فتق روده است. این در مردان بسیار بیشتر از زنان است (6-8: 1). در مردان شیوع حدود دو درصد است. سن ترجیح داده شده در دهه ششم زندگی و در نوزادان است. در نوزادان نارس شیوع 5-25٪ است. می توان بین فتق مغبنی مستقیم و غیرمستقیم تمایز قائل شد ، بیش از 70٪ متعلق به فتق غیر مستقیم است:
- فتق مستقیم ، بر خلاف فتق غیرمستقیم ، از کانال مغبنی عبور نمی کند.
- فتق مغبنی غیر مستقیم ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشد. فتق مستقیم همیشه به دست می آید.
علاوه بر این ، فتق مغبنی را می توان با توجه به اندازه آنها تشخیص داد:
- فتق اضافی - بیرون زدگی کیسه فتق به داخل کانال مغبنی.
- فتق کامل - فتق همراه با کیسه فتق در حلقه بیرونی مغبعه.
- فتق اسکروتالیس - فتق همراه با کیسه فتق در کیسه بیضه (کیسه بیضه).
- فتق لب - فتق که به داخل گسترش می یابد لگن (لابیا)
روشهای جراحی
هرنیوتومی (مترادف: جراحی فتق) عملی برای برداشتن یا اصلاح فتق است. که در فتق مغبنی عمل جراحی (فتق مغبنی ؛ فتق مغبنی) ، بین جراحی باز و جراحی سوراخ قفل تمایز قایل می شود (لاپاراسکوپی؛ روش حداقل تهاجمی). در جراحی باز (طبق گفته هیدیس) ، برشی در کشاله ران ایجاد می شود تا ساختارهای آسیب دیده را نشان دهد. سپس ، یک مش پلاستیکی معمولاً وارد می شود و لایه های جداگانه بخیه می شوند. عوارض جراحی باز ممکن است باشد التیام زخم مشکلات ، عفونت ، خونریزی ، آسیب عصبی و عروقی ، یا آسیب به اعضای داخلی (در زیر عوارض احتمالی به زیر مراجعه کنید). علاوه بر این ، عقیم سازی و نزول نکرده است بیضه ها ممکن است رخ دهد عود ، یعنی عود یک فتق مغبنی، نیز ممکن است رخ دهد. در جراحی فتق لاپاراسکوپی ، برش های کوچکی برای قرار دادن ابزار ایجاد می شود ، سپس از طریق دوربین فیلمبرداری برای کار استفاده می شود. یک مش پلاستیکی نیز معمولاً در این شکل از جراحی قرار داده می شود. علاوه بر عوارض فوق ، این نوع جراحی می تواند رهبری به سو dys هاضمه ، ارکیت (التهاب بیضه ها) ، آمفیزم بیضه (تجمع هوا در کیسه بیضه) و هیدروسل (در زیر عوارض احتمالی به زیر مراجعه کنید). نوع جراحی انتخاب شده به عمل بیمار بستگی دارد شرط، یافته های دقیق و شرایط ثانویه. این عمل عمدتا تحت حالت عمومی انجام می شود بیهوشی. اما در نوزادان اغلب با نخاع انجام می شود بیهوشی ( "بیهوشی نخاعی").
عوارض احتمالی
- اگر دهانه فتق توسط بخیه یا زخم باریک شود ، فتق مغبنی نر ممکن است منجر به آسیب به خون-عرضه کردن عروق یا vas deferens. این می تواند رهبری به تورم موقت بیضه ها. در موارد بسیار نادر می تواند رهبری به آتروفی بیضه (جمع شدن بیضه) یا حتی از بین رفتن بیضه.
- اغلب یک تغییر رنگ آبی در وجود دارد پوست به بیضه (کیسه بیضه) به علت تشکیل a کبودی (کبودی) ، که معمولاً طی چند روز تا چند هفته خود را تشکیل می دهد.
- هنگامی که شکستگی های بسیار بزرگ به عقب منتقل می شوند ، افزایش گسترده فشار داخل شکمی (در حفره شکم) می تواند منجر به اصطلاح سندرم محفظه شکم شود. این می تواند منجر به آسیب به بافت ها و اندام های واقع در محفظه شود (قلب، ریه ها ، کبد، کلیه ها ، روده ها) به دلیل کاهش ناشی از فشار در خون جریان می یابد و بنابراین می تواند به یک نقص چند اندام منجر شود.
- در حین جراحی برای فتق ران (فتق ران ، فتق ران) ران فتق) ، در موارد بسیار نادر می تواند به a به a تبدیل شود ترومبوز (شکل گیری a خون لخته شدن در رگ خونی) ، با نتیجه یک اختلال گردش خون از پا.
- در جراحی فتق لاپاراسکوپی ، عوارض اضافی زیر امکان پذیر است:
- پنوموتوراکس - وجود هوا در فضای پلور (در واقع فضای بدون هوا بین گریه و ریه).
- پوست آمفیزم - وجود بیش از حد هوا در پوست به دلیل آسیب دیدگی در طی آن لاپاراسکوپی.
- اختلالات ترمیم زخم
- آسیب به اندام های داخلی (روده ، مثانه ، حالب ، وازدفرنس) یا عروق اصلی (آئورت (شریان بزرگ بدن) یا شریان ایلیاک (شریان ایلیاک مشترک) و رگهای اصلی) نادر است
- پارگی بخیه شکم (ترکیدن شکم) (بسیار نادر).
- چسبندگی (چسبندگی) در حفره شکم. این می تواند منجر به ایلئوس شود (انسداد روده) بعد از یک مدت طولانی.
- مانند هر عمل جراحی ، ترومبوز (شکل گیری a لخته خون) ممکن است رخ دهد ، با نتیجه احتمالی آمبولی (انسداد از رگ خونی) و بنابراین ریوی آمبولی (خطر برای زندگی). ترومبوز پیشگیری منجر به کاهش خطر می شود.
- استفاده از دستگاه های الکتریکی (به عنوان مثال انعقاد الکتریکی) می تواند جریان نشتی ایجاد کند ، که می تواند منجر شود پوست و آسیب بافتی.
- قرار گرفتن روی میز عمل می تواند باعث آسیب به موقعیت شود (به عنوان مثال ، آسیب رسیدن به فشار به بافت های نرم یا حتی حتی اعصاب، و در نتیجه اختلالات حسی. در موارد نادر ، این می تواند منجر به فلج اندام آسیب دیده شود).
- در صورت افزایش حساسیت یا آلرژی (به عنوان مثال بیهوشی / بیهوشی ، داروهای، و غیره) ، علائم زیر ممکن است به طور موقت ایجاد شود: تورم ، بثورات پوستی ، خارش ، عطسه ، آبریزش چشم ، سرگیجه یا استفراغ.
- عفونت ، پس از آن عوارض شدید تهدید کننده زندگی نگران کننده قلب, گردش, تنفسو غیره رخ می دهد ، بسیار نادر است. به طور مشابه ، آسیب دائمی (به عنوان مثال ، فلج) و عوارض تهدید کننده زندگی (به عنوان مثال ، سپسیس / مسمومیت خونی) بعد از عفونت بسیار نادر است.
- مرگ و میر (میزان مرگ) در هرنیوتومی بدون جراحی همزمان روده: 0.13٪ (آلمان ؛ دوره 2009-2013).
