عوارض جانبی درمان
تقریباً مانند هر درمانی ، لنفوم درمان معمولاً عوارض جانبی برای بیمار دارد. بسیاری از مواد موجود در شیمی درمانی پروتکل های لنفوم درمان از نظر سیتوستاتیک فعال هستند. اینها مواد مختلفی هستند که به طور کلی هدف جلوگیری از رشد و تکثیر سلول های تومور را دارند به طوری که سرطان شکست خورده است.
این مواد اغلب بسیار تهاجمی بوده و باعث ایجاد آن می شوند تهوع, استفراغ, ریزش مو، التهاب معده و غشاهای مخاطی روده یا ناباروری، در میان چیز های دیگر. با این حال ، داروهای شیمی درمانی مدرن با داروهای همزمان مناسب بسیار بهتر تحمل می شوند ، بنابراین عوارض جانبی به حداقل می رسد. بسته به ماده مورد استفاده ، عوارض جانبی خاصی نیز وجود دارد مانند آسیب به ریه ها ، کلیه ها ، مثانه or قلب.
یک عارضه طولانی مدت نادر است شیمی درمانی وقوع تومور ثانویه است. این نادر است ، اما باید به عنوان یک عارضه ذکر شود. پرتودرمانی همچنین می تواند عوارض جانبی و عوارضی ایجاد کند.
در لنفوم ، پرتو درمانی بسیار دقیق است ، به طوری که فقط مناطق آسیب دیده تحت تابش قرار می گیرند. دوز تابش نیز به طور دقیق (برنامه ریزی پرتودرمانی) محاسبه می شود تا عوارض و عوارض جانبی به حداقل برسد. بنابراین ، پرتودرمانی به خوبی تحمل می شود.
با این حال ، حاد تهوع, استفراغ، قرمز شدن پوست و التهاب غشاهای مخاطی ممکن است رخ دهد. چند هفته پس از پرتودرمانی ، رادیوپنومونیت می تواند به صورت التهاب در ریه ها ظاهر شود ، که خود را به صورت تحریک پذیر نشان دهد سرفه، تنگی نفس و سرفه کردن خون. در ناحیه بافت تابش شده ، می تواند آسیب مزمن ایجاد کند و در نتیجه باعث اختلال در عملکرد اندام های اطراف شود. در موارد نادر ، بدخیمی دوم ، یعنی یک بیماری تومور جدید ، به عنوان یک پیامد طولانی مدت رخ می دهد.
امید به زندگی
امید به زندگی بیماران مبتلا به لنفوم می تواند بسیار متفاوت باشد ، به طوری که نمی توان اظهارات یکنواختی ارائه داد. انواع مختلفی از لنفوم وجود دارد که از نظر پرخاشگری و احتمال بهبود متفاوت است. بسیاری از لنفوم ها به خوبی قابل درمان هستند ، به طوری که گاهی اوقات تا مرحله آخر بیماری قابل درمان هستند. با این حال ، سایر لنفوم ها پیش آگهی بدتری دارند زیرا به ویژه تهاجمی هستند یا گزینه های درمانی به ویژه ضعیف هستند. به طور کلی ، با وجود این ، رسیدن به سن پیشرفته کاملاً ممکن است لنفوم.
