In سرخک (مترادف: سرخک ابتلا به ویروس؛ میخچه موربیل (سرخک) ؛ ICD-10-GM B05.-: سرخک) یک بیماری عفونی است که توسط ویروس موربیلیو ایجاد می شود (ویروس سرخک ؛ از خانواده Paramyxoviridae ، جنس موربیلی ویروس). همراه با بیماری های عفونی مانند اوریون or ابله مرغان، این یکی از موارد معمولی است بیماری های دوران کودکی. انسان در حال حاضر تنها مخزن مربوط به عوامل بیماری زا را نشان می دهد. وقوع: این بیماری در سراسر جهان اتفاق می افتد. این بیماری بیشتر در کشورهای در حال توسعه مشاهده می شود. در آلمان ، به دلیل واکسیناسیون توصیه شده ، میزان بروز همچنان کاهش می یابد. مسری بودن عامل بیماری زا بسیار زیاد است. سرخک یکی از مهمترین بیماریهای واگیردار است. برای تعیین کمیت از نظر ریاضی ، به اصطلاح شاخص آلودگی (مترادف: شاخص سرایت ؛ شاخص عفونت) معرفی شد. این احتمال را نشان می دهد که یک فرد غیر ایمنی پس از تماس با یک عامل بیماری زا آلوده می شود. شاخص سرایت ویروس سرخک 0.95 است ، به این معنی که 95 نفر از 100 فرد واکسینه نشده پس از تماس با فرد آلوده به سرخک آلوده می شوند. شاخص تظاهرات: تقریباً 95٪ افراد آلوده به سرخک به طور قابل تشخیصی به بیماری سرخک مبتلا می شوند. بروز فصلی بیماری: سرخک بیشتر از آوریل تا جولای رخ می دهد. پاتوژن از طریق قطره هایی که هنگام سرفه و عطسه تولید می شوند و توسط شخص دیگر از طریق غشاهای مخاطی جذب می شوند (مسیر عفونت) منتقل می شود. بینی, دهان و احتمالاً چشم (عفونت قطره) یا از نظر هوازی (از طریق هسته قطره حاوی پاتوژن (آئروسل) در هوای بازدم) یا از طریق تماس با مواد عفونی مانند ترشحات از بینی. دوره انکوباسیون (زمان از عفونت تا شروع بیماری) 8-10 روز تا شروع مرحله آب مروارید (التهاب غشاهای مخاطی) و 14 روز تا شروع اگزانتما است (بثورات پوستی) این بیماری را می توان به چهار مرحله تقسیم کرد:
- دوره نفهتگی
- فاز پرودرمال - فازی که در آن التهاب غیر اختصاصی قسمت فوقانی وجود دارد دستگاه تنفسی با تب, سرفه، رینیت (مخاط بینی التهاب) ، ملتحمه (ورم ملتحمه).
- مرحله Exanthem - مرحله ای که بثورات رخ می دهد.
- نقاهت (بهبودی)
اوج فراوانی: این بیماری عمدتا در دوران نوزادی و سنین مدرسه رخ می دهد. با افزایش سن ، دوباره کاهش می یابد. در آلمان ، تقریباً هر ثانیه بیماری سرخک در بزرگسالان رخ می دهد. تقریباً هر ساله 30 میلیون نفر در سراسر جهان به سرخك مبتلا می شوند. بروز (فراوانی موارد جدید) تقریباً 2 مورد در هر 100,000 نفر در سال است. دستاورد سرخک حذف با جهان برابر شده است سلامتی سازمان (WHO) با شیوع کمتر از 0.1 بیماری در هر 100,000 نفر در سال. این هدف قبلاً در ایالات متحده آمریکا و فنلاند محقق شده است. مدت زمان ابتلا (مسری بودن) از 5 روز قبل از شروع اگزنتما تا 4 روز پس از شروع اگزنتما است. این بیماری مصونیت مادام العمر را بر جای می گذارد. ضد عفونی مجدد - به ویژه پس از واکسیناسیون - امکان پذیر است. دوره و پیش آگهی: به طور کلی ، دوره به عمومی بستگی دارد شرط از بیمار و در درمان. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد روند بیماری ، در بالا به بخش "چهار مرحله بیماری" مراجعه کنید. عوارضی مانند اوتیت مدیا (التهاب گوش میانی) و ذات الریه (ریه التهاب) می تواند در طول بیماری ایجاد شود. این موارد عمدتا در کودکان زیر 5 سال و در بزرگسالان جوان بالای 20 سال رخ می دهد. آنچه از آن نگران است توسعه پس از عفونت است آنسفالیت (التهاب مغز، به دلیل عفونت گذشته) ، که تقریباً در 0.1/XNUMX درصد از کسانی که به این بیماری مبتلا می شوند ، رخ می دهد. علاوه بر این ، عفونت با ویروس موربیلیو منجر به نقص ایمنی موقتی می شود (نقص ایمنی) ، که طرفدار باکتری است فوق عفونی. کشنده بودن (مرگ و میر مربوط به تعداد کل افراد مبتلا به این بیماری) در بعد از عفونت آنسفالیت 10 تا 20٪ است. واکسیناسیون: واکسیناسیون علیه سرخک در دسترس است. حتی در افراد واکسینه نشده ، در غیر این صورت سالم ، با واکسیناسیون به موقع پس از عفونت ، می توان از شیوع بیماری جلوگیری کرد. در آلمان ، تشخیص مستقیم یا غیرمستقیم پاتوژن طبق قانون محافظت در برابر عفونت (IfSG) گزارش می شود ، تا آنجا که شواهد نشان دهنده عفونت حاد است.
