عوارض جانبی | اکسی کدون

اثرات جانبی

همانند سایر داروها در گروه داروهای ضد درد مخدر ، تعدادی از عوارض جانبی نامطلوب نیز ممکن است رخ دهد. اول از همه ، باید گفت که اکسی کدون پتانسیل اعتیاد بسیار بالایی دارد ، که باید بیمار را از قبل در مورد آن مطلع کرد این می تواند منجر به سرخوشی شدید شود و بنابراین خطر سو abuse استفاده را به همراه دارد.

این امر به ویژه اگر کپسول های کند تأخیر تاخیر انداخته و از این طریق مصرف شوند ، خطرناک است ، زیرا کل ماده فعال در آن زمان اثر خود را نشان می دهد. این می تواند منجر به تنفس شدید شود افسردگی، که می تواند کشنده باشد. سایر عوارض جانبی عبارتند از: تهوع, استفراغ و سرگیجه

علاوه بر این، برادیکاردی (دیس ریتمی قلب) ، افت فشار خون (کم خون فشار) و خستگی ممکن است رخ دهد میوز (باریک شدن مردمک چشم) ، یبوست, احتباس ادرار و ممکن است تعریق ایجاد شود. بیشتر عوارض جانبی برگشت پذیر هستند و در ابتدای درمان اتفاق می افتند.

تداخلات

داروها و مواد زیر می توانند اثر Oxycodon را تقویت کنند: بنزودیازپین ها، باربیتورات ها ، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای ، فنوتیازین ها ، آرامبخش عضلانی, آنتی هیستامین ها، اتانول و داروهای بیهوشی. اینها مواد آرام بخشی هستند. در صورت مصرف همزمان ، عوارض جانبی می تواند به طور غیر قابل پیش بینی رخ دهد.

تعامل فارماکوکینتیک

اکسی کدون می تواند با تعدادی از مواد متابولیزه شود آنزیم ها. مهم آنزیم ها ایزوآنزیم های CYP3A4 نامیده می شوند. بازدارنده های اینها آنزیم ها (موادی که آنزیم ها را مسدود می کنند) باعث افزایش اثر اکسی کدون.

این مواد عبارتند از: وراپامیل، اریترومایسین ، فلوکونازول ، ایماتینیب ، دیلتیازم ، کلاریترومایسین ، ووریکونازول ، ریتوناویر ، ایندیناویر ، نلفیناویر ، کتوکونازول ، ایتراکونازول ، تلیترومایسین ، سیکلوسپورین و آب گریپ فروت. همچنین موادی وجود دارند که تأثیر معکوس بر روی این آنزیم ها دارند و در نتیجه اثر اکسی کدون را کاهش می دهند. اینها عبارتند از: ریفامپیسین ، پنیتوئین ، پریمیدون ، کاربامازپین، افاویرنز ، مخمر سنت جان، اکسکاربازپین ، فنوباربیتال و نویراپین.

موارد منع مصرف

اکسی کدون برای اولین بار در سال 1916 از thebaine سنتز شد.