چگونه بیمار یک تجربه می کند آندوسکوپی و اینکه چه چیزی را باید جستجو کرد بستگی زیادی به نوع معاینه آندوسکوپیک دارد که وی قرار است انجام شود. بعضی از آنها آنقدر تلاش می کنند که بیمار تحت فشار قرار می گیرد بیهوشی عمومی برای آنها ، مانند لاپاراسکوپی. برخی دیگر به هیچ یک نیاز ندارند بیهوشی در کل ، مانند آندوسکوپی از رحم.
در رایج ترین شکل از آندوسکوپی, گاستروسکوپی و / یا کولونوسکوپی، آندوسکوپ از طریق دهان or مقعد. بی حسی موضعی برای جلوگیری از منطقه مورد نظر استفاده می شود درد از تحریک وجود دارد. معده یا روده ها نباید از مواد غذایی باقیمانده باشند ، به همین دلیل بیمار اجازه ندارد برای مدتی قبل از معاینه و در مورد کولونوسکوپی، نیز داده شده است ملین.
هر دو معاینه اغلب بعد از آن انجام می شود حکومت از آرام بخش، که کاهش می یابد درد احساس و اضطراب ، اما هنوز هم به بیمار اجازه می دهد تا به دستورالعمل ها پاسخ دهد (بی دردی). در صورت تجویز چنین دارویی ، بیمار اجازه رانندگی با ماشین یا کار با ماشین آلات را ندارد. همچنین مهم است که اطمینان حاصل شود که معده بلافاصله با غذای بیش از حد زیاد بارگیری نمی شود. دستورالعمل های دقیق در مورد مواردی که باید در معاینات آندوسکوپی مربوطه مشاهده شود توسط پزشک معالج ارائه می شود.
تکنیک های جدید آندوسکوپی
در بیشتر موارد ، تحمل معاینه آندوسکوپی به خصوص خوشایند نیست ، حتی اگر دستگاه ها اکنون بسیار کوچک و انعطاف پذیر باشند. اما توسعه دهندگان متبحر در فناوری پزشکی در حال حاضر از بازی جلوتر هستند: با "آندوسکوپی مجازی" ، نیازی به آندوسکوپ نیست. در عوض ، با ترکیب روشهای معاینه فلوروسکوپی مانند اشعه ایکس or تصویربرداری رزونانس مغناطیسی و رایانه های ویژه ، یک تصویر 3-D داخلی مجازی از اندام مورد بررسی تولید می شود. سپس پزشک می تواند از طریق قسمت داخلی بدن بر روی صفحه نمایش حرکت کند ، مانند آندوسکوپی ، بدون قرار دادن آندوسکوپ به بیمار. عیب این روش این است که نمی توان هیچ بافتی را برای معاینه از بین برد.
در اصل ، آندوسکوپی مجازی برای هر حفره از بدن ممکن است - فضاهای پر از هوا مانند معده و روده ها ، سینوس ها یا گوش داخلی و فضاهای پر از مایعات مانند عروق یا برونش. رایج ترین آن مجازی است کولونوسکوپی.
تکنیک دیگری برای تصویربرداری آندوسکوپی از دستگاه گوارش که برای بیمار راحت است ، آندوسکوپی کپسول به اصطلاح است. در اینجا بیمار یک کپسول حاوی یک دوربین کوچک ، یک فرستنده و یک باتری را می بلعد. این دوربین از طریق دستگاه گوارش عبور می کند و در هر ثانیه دو تصویر را از دوربین خود به گیرنده ای می فرستد که بیمار با خود حمل می کند. در طی این روند ، او می تواند به طور عادی به کارهای روزمره خود ادامه دهد. پس از آندوسکوپی ، تصاویر توسط پزشک بر روی کامپیوتر به صورت "فیلم" جمع می شوند. کپسول دفع می شود و بازیافت نمی شود. مزیت دیگر این روش این است که اجازه تجسم از روده کوچک، که تا حد زیادی برای سایر روشهای آندوسکوپی غیرقابل دسترسی است.
