پریکاردیت: علائم ، علل ، درمان

In پریکاردیت (مترادف: پریکاردیت حاد باکتریایی با افیوژن سروپرولنت ؛ پریکاردیت حاد باکتریایی با افیوژن سروز ؛ پریکاردیت خوش خیم حاد ؛ میوپریکاردیت حاد ؛ پریکاردیت حاد غیر روماتیسمی ؛ پریکاردیت حاد ؛ حاد افیوژن پریکارد؛ پریکاردیت ایدیوپاتیک حاد غیر اختصاصی. پریکاردیت فیبرینوز چرکی ؛ پریکاردیت چرکی پریکاردیت فیبرین ؛ پریکاردیت ایدیوپاتیک ؛ پریکاردیت عفونی ؛ پریکاردیت چرکی ؛ پریکارد آبسه؛ پنوموکوک پریکاردیت؛ پریکاردیت استافیلوکوک ؛ پریکاردیت استرپتوکوکی ؛ پنوموپیوپریکاردیوم پیوپریکاردیوم پیوپریکاردیت ؛ Pyopneumopericardium ؛ پریکاردیت سپتیک ؛ پریکاردیت سروفیبرینوز ؛ پریکاردیت شیافی پریکاردیت ویروسی ؛ ICD-10 I30. -: حاد پریکاردیت) التهاب است بافت همبند پیراشامه (پریکاردیوم ؛ پریکاردیوم لاتین ، فرم لاتینزه شده یونان باستان περί "اطراف" و قلب "قلب"). افتراق از میوکاردیت (التهاب قلب عضله) همیشه امکان پذیر نیست. تقریباً همیشه ، این نیز تحت تأثیر التهاب (پرمیوکاردیت) قرار می گیرد. پریکاردیت حاد شایعترین بیماری این بیماری است پیراشامه. پریکاردیت مداوم زمانی است که علائم بیش از 4 تا 6 هفته ادامه داشته باشد ، اما بیشتر از 3 ماه نیست. پریکاردیت مزمن زمانی است که علائم بیش از 3 ماه ادامه داشته باشد. پریکاردیت راجعه زمانی است که پریکاردیت پس از 4-6 هفته بدون علامت عود می کند. پریکاردیت عود کننده زمانی است که یک دوره اولیه اثبات شده پریکاردیت حاد با یک دوره بدون علامت 4-6 هفته یا بیشتر (معمولاً در طی 18-24 ماه) دنبال شود. فرم حاد را می توان از فرم مزمن تشخیص داد:

  • فرم حاد
    • پریکاردیت حاد فیبرین - همراه با تشکیل فیبرین.
    • پریکاردیت حاد اگزوداتیو - همراه با تراوش خون اجزاء.
  • فرم زیر حاد:
    • پریکاردیت اگزوداتیو انقباضی تحت حاد - همراه با تراوش خون اجزا و ازدحام.
    • پریکاردیت انقباضی زیر حاد - حاد ، همراه با تنگی نفس حرکتی (تنگی نفس در هنگام فشار) ، علائم نارسایی قلبی سمت راست (نارسایی قلبی سمت راست) و همودینامیک معمولی
  • فرم Chroic:
    • پریکاردیت انقباضی مزمن - مزمن ، همراه با تنگی نفس ورزشی ، علائم سمت راست قلب شکست و همودینامیک معمولی.
    • پریکاردیت مزمن اگزوداتیو - همراه با ترشح خون اجزاء.
    • پریکاردیت چسب مزمن - همراه با چسبندگی.

با توجه به علت ، پریکاردیت را می توان به موارد زیر تقسیم کرد:

  • پریکاردیت عفونی - در حدود 80٪ موارد ، ویروس ها محرک هستند به ندرت، باکتری، میکوز یا انگلی مس responsibleول هستند.
  • پریکاردیت غیر عفونی

پریکاردیت ایدیوپاتیک (بدون علت مشخص) در 5-50 of موارد وجود دارد. اوج بروز: مردان در سن 16-65 سال بیشتر از زنان خطر ابتلا به پریکاردیت (خطر نسبی 2.02) را دارند

بروز بالینی ثبت شده (فراوانی موارد جدید) برای پریکاردیت حاد تقریباً 1 مورد در هر 1,000 نفر در سال است (در آلمان). این تعداد احتمالاً بیشتر است ، زیرا بسیاری از موارد پریکاردیت شناسایی نشده باقی مانده اند. سیر و پیش آگهی: یافتن بیماری های همزمان از جمله موارد غیرمعمول نیست افیوژن پریکارد (تجمع مایعات در پیراشامه) یا فیبروز (تکثیر پاتولوژیک (غیرطبیعی)) بافت همبند) و همچنین کلسیفیکاسیون ها. در نتیجه ، عملکرد قلب به طور قابل توجهی مختل می شود. روند بیماری به علت آن بستگی دارد. در بیشتر موارد ، پریکاردیت سیر خوش خیم (خوبی) را نشان می دهد. پریکاردیت ویروسی شایع پس از حدود 1-3 هفته بهبود می یابد. در صورت بروز عوارض ، این روند نامطلوب در مورد بیماری است. در نتیجه ، افراد مبتلا باید به خوبی کنترل شوند. پریکاردیت می تواند مزمن شود. در چنین مواردی ، افراد مبتلا دیگر قادر به ورزش کافی نیستند. پیش آگهی طولانی مدت اکثر بیماران مبتلا به پریکاردیت حاد (به ویژه بیماران پریکاردیت ویروسی یا ایدیوپاتیک) خوب است. پریکاردیت بطور مکرر (مکرر) رخ می دهد. میزان عود 15-30 است. عوارض جدی پریکاردیت مکرر ایدیوپاتیک غیرمعمول است. کشندگی (مرگ و میر نسبت به تعداد کل افراد مبتلا به بیماری) در محیط پریکاردیت باکتریایی تا 50٪ است.