علائم تشریح آئورت
به اصطلاح علائم پیشرو ، که توسط بیش از 9 نفر از 10 بیمار مبتلا به کالبد شکافی حاد توصیف می شود ، یک حاد ، بسیار شدید است درد در قفسه سینه or ناحیه شکم یا در پشت درد توسط افراد مبتلا بسیار شدید و چاقو زا یا پارگی توصیف می شود ، گاهی اوقات بیماران به دلیل شدت درد از هوش می روند. با تشریح نوع A ، درد بیشتر احساس می شود در قفسه سینه ناحیه ، با تشریح نوع B بیشتر بین تیغه های شانه به شکم و پشت.
اگر درد سرگردان رخ دهد ، این نشان دهنده تشدید کالبد شکافی است. در موارد نادر ، کالبد شکافی کاملاً بدون درد است ، بطور تصادفی قابل مشاهده است. بستگی به ارتفاعی که کالبد شکافی در آن قرار دارد و کدام یک از خارج است خون عروق تحت تأثیر قرار می گیرند ، عوارض ممکن است در متنوع ترین سیستم های اندام رخ دهد.
اگر قلب درگیر است ، ممکن است تنگی نفس وجود داشته باشد و شوک علائم. اگر مغز- شریان های تامین کننده تحت تأثیر قرار می گیرند ، ضربهعلائمی مانند ممکن است رخ دهد. در صورت کاهش خون تأمین روده یا کلیه ، شکم شدید یا درد پهلو ممکن است رخ دهد در مورد کاهش می یابد خون در بازوها و پاها جریان یابد ، ممکن است درد در اندام های انتهایی ایجاد شود. کمبود عرضه از نخاع با پاراپلژی همچنین ممکن است.
درمان تشریح آئورت طبق دستورالعمل ها
یک راهنمای پزشکی توصیه ای را برای درمان و تشخیص برخی از تصاویر بالینی ارائه می دهد. برخلاف دستورالعمل ، این الزام آور نیست ، اما باید همیشه بصورت جداگانه متناسب با بیمار باشد. در یک سیستم طبقه بندی ، سطوح مختلف کیفیت از هم تفکیک می شوند که به موجب آن یک دستورالعمل S3 دارای ارزش بالاتری نسبت به دستورالعمل S1 یا S2 است.
در حال حاضر ، چندین توصیه برای مدیریت بیماران مبتلا به جداسازی آئورت (به عنوان مثال از انجمن جراحی عروقی آلمان یا انجمن اروپا در دانش قلبشناسی) در حال حاضر هیچ دستورالعمل پذیرفته شده ای برای S3 وجود ندارد ، بنابراین تصمیم نهایی همیشه با پزشک معالج است. با این حال ، استانداردهای کلی در تشخیص (به عنوان مثال روش های تصویربرداری مانند CT ، اکوکاردیوگرافی یا MRI و آنژیوگرافی) و درمان (جراحی در مقابل مداخله در مقابل درمان دارویی) در تمام بیمارستانهای آلمان به طور مشابه انجام می شود (به درمان / درمان مراجعه کنید).
درمان تشریح آئورت
در درمان تشریح آئورت تشخیص بین تشریح حاد و مزمن و دیسکسیون نوع A و نوع B مهم است. کالبد شکافی حاد نوع A همیشه نشانه فوری برای جراحی اضطراری است ، زیرا خطر پارگی کشنده با گذشت زمان افزایش می یابد. کالبد شکافی مزمن نوع A معمولاً باید با جراحی اصلاح شود ، اما خطر پارگی آن بسیار کمتر است ، بنابراین نیازی نیست که این عمل به صورت اورژانسی انجام شود.
خطر پارگی با کالبد شکافی نوع B بسیار کمتر از کالبد شکافی نوع A است ، بنابراین اگر سیر بیماری بدون عارضه باشد ، از درمان محافظه کارانه (دارودرمانی) استفاده می شود. تجزیه و تحلیل ها نشان داده است که میزان مرگ و میر 30 روزه با درمان جراحی دیسکسیون نوع B حدود 30٪ است ، در حالی که میزان مرگ و میر 30 روزه با درمان دارویی فقط 10٪ است. در مورد عوارضی مانند کاهش پرفیوژن در سیستم های مختلف ارگان ها (به علائم مراجعه کنید) ، می توان از کاتتریزاسیون درون عروقی / مداخله ای استفاده کرد ، به عنوان مثال با استنت. تشریح نوع B فقط در موارد انتخابی از جمله پارگی قریب الوقوع یا قبلاً رخ داده ، بزرگ شدن بیشتر قطر آئورت در بیماران مبتلا به سندرم مارفان یا یک پسوند عقب مانده به آئورت صعودی.
تمام مقالات این مجموعه:
