سندرم پای بی قرار: وقتی پاها استراحت نکنند

روز طاقت فرسا بود. سرانجام کشش بیرون در رختخواب و خوابیدن - چیزی که مدتهاست منتظر آن هستید. اما به جای تمدد اعصاب، ناامیدی در انتظار است. پاها نمی خواهند استراحت کنند ، بسوزند و سوزن سوزن شوند. تقریباً هر دهم آلمانی این وضعیت را می داند. سندرم پاهای بی قرار (RLS) یکی از شایع ترین اختلالات عصبی است. در اینجا بیاموزید که RLS چگونه توسعه می یابد ، چه تأثیراتی بر روی بدن و روان دارد و چه عواملی دارد درمان می تواند کمک کند.

سندرم پاهای بی قرار چیست؟

اگر چه علائم گسترده است سندرم پاهای بی قرار برای اولین بار در قرن هفدهم توصیف شد ، این اغلب شناخته نمی شود یا فقط دیر شناخته می شود. با این حال شکایات معمول است: این موارد عمدتا هنگامی رخ می دهد که فرد مبتلا به استراحت می آید و می خواهد آرام شود ، بنابراین ترجیحاً عصر بعد از خوابیدن است. پاها سوزن سوزن می شوند ، می سوزند ، می کشند ، پاره می شوند ، می کشند و آسیب می بینند. همچنین مشخصه این است که احساسات همیشه با ایستادن و حرکت به اطراف بهبود می یابند. تخمین زده شده است که حدود 17 میلیون آلمانی تحت تأثیر قرار گرفته اند. زنان بیشتر از مردان ، افراد مسن بیشتر و شدیدتر از افراد جوان.

شرایط وخیم تر برای پاهای بی قرار

افراد مبتلا اغلب احساس می کنند که جدی گرفته نمی شوند - برای افراد سالم تصور اینکه گوزن زدن در پاها که با حرکت بهبود می یابد ، بسیار آزار دهنده است. علاوه بر این ، این علائم در بیماری های دیگر نیز رخ می دهد ، به طوری که حتی پزشک اغلب در تشخیص صحیح تأخیر دارد. از جمله شایعترین تشخیص های اشتباه است پولیروپاتی، یک بیماری محیطی است سیستم عصبی که اغلب با اتفاق می افتد دیابت. ولی بیماریهای وریدی, فلج مرتعش or بیماری لایم همچنین به اشتباه مجرم شناخته می شوند. و به ندرت ، شکایات روان تنی ارزیابی می شود. بنابراین تعجب آور نیست که افسردگی می تواند به عنوان یک نتیجه دیرهنگام رخ دهد - که به نوبه خود باعث تشخیص بیشتر اشتباه می شود.

تجلی RLS دقیقاً چیست؟

طیف وسیعی از علائم وجود دارد رهبری برای تشخیص تصویر بالینی. شکایت اصلی این است سوزش، احساس سوزن سوزن شدن و احساس کشش در حالت استراحت ، که تمایل دارد در اعماق عضلات احساس شود و استخوان ها، در هر دو پا در پایین (به ندرت بازوها) شروع می شود و به سمت بالا حرکت می کند و با تمایل به حرکت همراه است. مورد دوم فرد مبتلا را مجبور به حرکت مداوم یا ماساژ پاها. بسیاری باید بایستند و "دور خود را بزنند". علائم معمولاً بلافاصله با ورزش بهبود می یابند. با این وجود ، با افزایش مدت بیماری ، این حرکت باید بیشتر طول بکشد و قوی تر باشد تا بتواند به اثر مطلوب برسد. علاوه بر این، انقباض عضله و حرکات خود به خود اندام ها هم در هنگام خواب و هم در حالت بیدار اتفاق می افتد. به خصوص در عصر و شب فرد مبتلا از علائم رنج می برد ، بعداً به طور روزافزونی در طول روز احساس می شود. در طولانی مدت ، کمبود مداوم خواب منجر می شود غلظت و اختلالات خواب، حالت فرسودگی و کاهش سرعت ، تمایل به پرخاشگری و افسردگیو حتی آریتمی قلبی.

سندرم پاهای بی قرار چگونه ایجاد می شود؟

تصور می شود که حدود 40 درصد موارد ارثی (شکل اولیه) باشد ، زیرا در برخی خانواده ها به صورت خوشه ای دیده می شود. از طرف دیگر ، فرم ثانویه توسط عوامل محرک دیگر ایجاد می شود. این شامل اهن و اسید فولیک کمبودها ، عدم تعادل هورمونی (خصوصاً به دلیل اختلالات تیروئید) و کلیه شکست. بسیاری از زنان نیز در سه ماهه آخر بارداری از RLS رنج می برند بارداری. همچنین اعتقاد بر این است که اشکال ثانویه دارای برخی از صفات ژنتیکی هستند که باعث می شود یک فرد RLS داشته باشد اما شخص دیگر. مکانیسم دقیق بیماری هنوز فقط مشکوک است. دانشمندان تصور می کنند که اختلالات "سیستم دوپامینرژیک" وجود دارد. دوپامین یک ماده پیام رسان است اعصاب در مغز که خود را به گیرنده های در نظر گرفته شده متصل می کند و واکنش هایی را در آنجا ایجاد می کند. اگر این "گیرنده های محرک" تغییر کند ، واکنش بیش از حد یا افزایش تحریک می تواند رخ دهد.

چه چیزی در برابر RLS کمک می کند؟

تشخیص به طور انحصاری از طریق علائم ناراحتی انجام می شود - معاینات عصبی قابل توجه نیست. هنوز هیچ درمانی امکان پذیر نیست ، این بدان معناست که درمان فقط به تسکین علائم و درمان برای هر بیماری زمینه ای گزینه ها شامل ورزش بدنی منظم مانند:

  • دوچرخه سواري
  • ورزش های شنا و استقامت
  • ماساژهای برس و سرد or دوش متناوب از پاها
  • روش های آرامش و کاهش استرس

روش های داروی جایگزین مانند ستون فقرات جراحی زیبایی, هومیوپاتیعصبی درمان یا مغناطیسی درمانی نیز می تواند کمک کند. برخی از بیماران گزارش می کنند که خودداری از كافئين در بعد از ظهر و الکل ناراحتی را برطرف می کند. داروها شامل آنزیم ها, ویتامین B ، L-dopa و در موارد شدید ، آرامبخش.