علل و درمان سندرم پاهای بی قرار

نشانه ها

سندرم پاهای بی قرار به عنوان یک احساس ناراحت کننده و دشوار برای توصیف در پاها و میل شدید به حرکت دادن پاها ظاهر می شود. به ندرت ، بازوها نیز تحت تأثیر قرار می گیرند. علامت های یک طرفه یا دو طرفه شامل ، برای مثال ، الف سوزش احساس ، درد، فشار دادن ، خزیدن و احساس کشش. ناراحتی عمدتا در حالت استراحت ، به عنوان مثال ، هنگام نشستن یا دراز کشیدن ایجاد می شود و با فعالیت بدنی و کششبه آنها عمدتا در عصر و در طول شب مشاهده می شوند. این سندرم باعث اختلال در خواب می شود ، خستگی, سردرد و افسردگی، و بر کیفیت زندگی تأثیر منفی می گذارد. بیشتر در بزرگسالان و در سنین بالا مشاهده می شود ، اما در کودکان و نوجوانان نیز مشاهده می شود.

علل

همیشه نمی توان علت دقیق آن را مشخص کرد. اختلالات در مرکز اهن و دوپامین سیستم های محرک شناخته شده اند سندرم پاهای بی قرار، و وراثت نقش مهمی ایفا می کند. سایر علل احتمالی و عوامل خطر عبارتند از:

  • بیماری کلیوی
  • بیماری های روماتیسمی
  • داروها ، به عنوان مثال ، داروهای ضد افسردگی مانند میرتازاپین ، پاروکستین ، داروهای عصبی مانند کوئتیاپین و ریسپریدون و سایر آنتاگونیست های دوپامین ، لیتیوم ، آنتی هیستامین ها ، ترک مواد مخدر
  • میگرن
  • بارداری ، به ویژه در سه ماهه سوم
  • بیماریهای عصبی
  • بیماری سلیاک
  • دیابت شیرین

تشخیص

تشخیص در درمان دارویی بر اساس علائم بالینی انجام می شود. برای انجام این کار ، چهار معیار باید رعایت شود. تشخیص های افتراقی احتمالی شامل آکاتیزیا (بیقراری در نشستن) ، گرفتگی شبانه گوساله, پا درد, ADHD، نوروپاتی محیطی و بیماری عروقی.

درمان غیر دارویی

تمرین فیزیکی، کششو ماساژ ممکن است ناراحتی را به طور موقت برطرف کند. ورزش در طول روز نیز ممکن است تأثیر مثبتی داشته باشد. در صورت امکان داروهای ایجاد کننده باید قطع یا تغییر کنند. رعایت بهداشت خواب توصیه می شود.

درمان دارویی

درمان علتی: اگر سندرم ثانویه از نظر پزشکی باشد شرط، آن بیماری قابل درمان است. به عنوان مثال ، خوراکی یا داخل وریدی اهن برای داده شده است فقر آهنبه آگونیست های دوپامین:

  • مانند پرامیپکسول (سیفرول ، ژنریک) ، روپینیرول (Adartrel) ، و روتیگوتین (Neupro) دارای خواص دوپامینرژیک است و برای درمان استفاده می شود. آنها در 70-90 of از بیماران مثر هستند. آنها معمولاً قبل از خواب مصرف می شوند. لوودوپا (مادوپار + بنزرازید) نیز تأیید شده است.

بنزودیازپین ها:

سایر مواد فعال: