به اندازه علائم ، اندام های آسیب دیده و روند آن متفاوت است سارکوئیدوز هستند ، بنابراین رویکرد سارکوئیدوز فردی است درمان. در اشکال خفیف از سارکوئیدوز، منظم درمان ممکن است غیرضروری باشد در دوره های شدید ، از آماده سازی هایی استفاده می شود که در آنها باید فواید و عوارض جانبی درمان را به دقت سنجید.
دارو درمانی برای سارکوئیدوز
در اصل ، چهار گروه وجود دارد داروهای in سارکوئیدوز درمان، که - بسته به میزان علائم و درگیری اندام - مکمل یکدیگر هستند یا به صورت جایگزین استفاده می شوند. بسیاری از این عوامل درمانی همچنین برای روماتیسم و سایر بیماری های خود ایمنی استفاده می شوند:
- ضد التهاب غیر استروئیدی داروهای (NSAIDs): آماده سازی هایی مانند دیکلوفناک و ایبوپروفن، و همچنین استیل سالیسیلیک اسید (ASA) ، در درجه اول در برابر کمک کند التهاب-مربوط درد in مفاصل و عضلات و بنابراین اولین انتخاب در سارکوئیدوز حاد است.
- کورتیزون: این هورمون (و مشتقات آن) دارای اثر ضد التهابی است و داروی انتخابی اول برای سارکوئیدوز مزمن است. این هدف برای جلوگیری از تشکیل گرانولوم بیشتر است. مقدار و مدت زمان درمان سارکوئیدوز به عوامل زیادی مانند مرحله و دوره قبلی بیماری ، درگیری اندام ، شرط از بیمار و عوارضی که رخ داده است. معمولاً ، سارکوئیدوز درمانی با کورتیزون قرص برای سارکوئیدوز ریوی و سایر درگیری اعضای بدن شش تا نه ماه طول می کشد ، به ندرت بیشتر. پوست ضایعات و چشم التهاب همچنین می تواند با درمان شود پماد. مهم این است که درمان سارکوئیدوز خیلی زود قطع نشود ، زیرا این امر خطر عود را افزایش می دهد. علاوه بر این مقدار باید به آرامی کاهش یابد ("ausschleichen").
- سرکوب کننده سیستم ایمنی و سیتواستاتیک هنگامی که علائم با عوامل دیگر بهبود نیافته استفاده می شود. آنها بعضی اوقات عوارض جانبی شدیدی دارند ، بنابراین استفاده از آنها باید به خوبی سنجیده و از نزدیک کنترل شود. عواملی که معمولاً در سارکوئیدوز استفاده می شوند ، هستند متوترکسات (MTX) ، آزاتیوپرین و پنتوکسی فیلین; سیکلوفسفامید همچنین در موارد خاص شدید مورد استفاده قرار می گیرد.
- به ندرت، کلروکین همچنین استفاده می شود - دارویی که نه تنها در بیماری های ایمنی ، بلکه به ویژه در نشان داده می شود مالاریا.
در مرحله چهارم ریه درگیری ، گشاد شدن برونش ساکولار (برونشکتازی) اغلب رخ می دهد. اینها مستعد ابتلا به عفونت هستند ، به طوری که سارکوئیدوز درمانی با آنتی بیوتیک ها اغلب لازم است. در سارکوئیدوز پوستی ، آزمایش آلوپورینول ممکن است نشان داده شود. این در چندین مطالعه اثر مفیدی را نشان داده است ، اگرچه مکانیسم عمل در درمان سارکوئیدوز رمزگشایی نشده است.
درمان مکمل سارکوئیدوز
بسته به درگیری اندام ، ممکن است درمان های اضافی به عنوان بخشی از درمان سارکوئیدوز نشان داده شود. به عنوان مثال ، در موارد درگیری قلبی ، استفاده از a راهنما or Defibrillator ممکن است مناسب باشد در مورد پیشرفته ریه or قلب درگیری، پیوند در مورد ارگانهای مربوطه ممکن است لازم باشد بحث شود. علاوه بر این ، درمان آنتروپوزوفیک با فسفر, اهن و گرافیت ، پشتیبانی شده توسط دام دار آماده سازی ، باید قدرت خود ترمیم بدن را تحریک کند.
با این حال ، تأیید علمی اثر آن در سارکوئیدوز در انتظار است.
