رفتاردرمانی، درمان رفتاری شناختی ، شناخت درمانی ، شرطی سازی عملیاتی ، شرطی سازی عملیاتی ، آموزش حل مسئله ، خود مدیریتی ، شایستگی اجتماعی ، سندرم نقص توجه ، سندرم روان ارگانیک (POS) ، افزودن ، توجه - کمبود - اختلال ، اختلال رفتاری همراه با اختلال توجه و تمرکز ، افزودن ، اختلال نقص توجه ، Träumerle ، ADHD Fidgety Phil ، ADHD. سندرم Fidgety Phil ، سندرم Hyperkinetic (HKS).
تعریف و توصیف
پس از تشخیص مشکلات یا یادگیری مشکلاتی مانند ADD یا ADHD، علامت گذاری اولیه تغییر نکرده است. این بدان معنی است که به هیچ وجه نمی توان بر روی تشخیص استراحت کرد ، بلکه عکس این قضیه است. برای دستیابی به بهترین روش ممکن برای مقابله با تصویر بالینی ، لازم است از طریق درمان چند لایه (= درمان چند مدلی) با مشکلات سازگار شویم.
اغلب مشکلات در حال حاضر منجر به بیشتر شده است یادگیری مشکلات ، مانند نارساخوانی و / یا بی حس حساب. این مشکلات همچنین می تواند در هنگام استعداد بالایی در کودک ایجاد شود. به همین دلیل ، یک برنامه درمانی فردی باید علاوه بر تشخیص ، تا حد ممکن یکپارچه تنظیم شود. یکی از اشکال درمانی ممکن است رفتار درمانی با انواع مختلف روشهای درمانی و درمانی.
رفتاردرمانی
رفتاردرمانی مبتنی بر مفاهیم روانشناختی است یادگیری و رفتار درمانی و نشان دهنده نوعی از روان درمانی. برخلاف روانشناسی عمق ، که ناخودآگاه در آن نقش اساسی دارد ، رفتار درمانی فرض می کند که اختلالات روانشناختی ناشی از یادگیری نادرست است ، که به شدت تحت تأثیر مکانیسم های نادرست تقویت کننده است. رویکرد درمانی می تواند پیچیده باشد.
به طور کلی ، سه جهت اصلی در رفتار درمانی را از هم متمایز می کند. این موارد عبارتند از: رفتار درمانی کلاسیک از اصول یادگیری متفاوتی استفاده می کند ، که باید با استفاده از آنها به موفقیت مطلوب برسد ، در حالی که شناخت درمانی به جای درک و درک ساختار "بیمار" است. سرانجام ، درمان شناختی رفتاری سعی در ترکیب دو شکل اول درمان و در نتیجه ایجاد تغییرات رفتاری خاص از طریق ادراک و ساختارهای فکری ، همراه با یادگیری خاص و اصول رفتاری دارد.
با توجه به سندرم نقص توجه ، این بدان معنی است که الگوهای رفتاری که علاوه بر این با ناسازگار تقویت شده اند سبک های آموزشی برای اقدامات رفتاردرمانی نقطه شروع اصلی را ارائه دهید. به دلیل ناهماهنگی در تربیت ، کودک هیچ پیامد منفی ، حتی احتمالاً پاداشی را تجربه نمی کند ، بنابراین می تواند نتیجه بگیرد که می تواند از رفتار خود دور شود. پس از آن ، كودك بارها و بارها از این رفتارها استفاده خواهد كرد ، بالاخره ، او هیچ چیز منفی ، حتی شاید نتیجه مثبت رفتار خود را تجربه نكرده است.
این رفتارهای معمول باید ابتدا مسئله محور بررسی شوند. س centralال اصلی این است که ، کدام وضعیت باعث ایجاد رفتار معمول در موارد خاص می شود. این رفتار سپس تحت تأثیر اقدامات مختلف رفتاردرمانی قرار می گیرد.
معیارهایی که در زیر شرح داده شده بیانگر تکنیک ها و روش های مختلف رفتار درمانی شناختی است.
- رفتار درمانی کلاسیک
- شناخت درمانی
- رفتار درمانی شناختی
شرطی سازی عملیاتی ، "یادگیری با موفقیت" یا "یادگیری با موفقیت" نیز نامیده می شود ، معمولاً مستقیماً با نام Skinner (BF Skinner) و آزمایشات وی با اصطلاح جعبه Skinner مرتبط است. ایده پشت شرطی سازی عملیاتی این است که در کل اعمال و رفتارهایی که واکنش پاداش دهنده ای در مورد آنها انجام می شود ، تکرار می شوند و در صورت تکرار می توانند سرانجام به یک عادت آموخته شده تبدیل شوند.
در شرایط عملیاتی ، یادگیرنده فعال است ، زیرا رفتار خود را کنترل می کند. او به روشی خاص رفتار می کند تا یا به واکنش مثبت دست یابد یا از عواقب منفی جلوگیری کند. تقویت کننده هایی که منجر به پیامدهای مثبت می شوند ، "تقویت کننده های مثبت" نامیده می شوند.
مواردی که منجر به عواقب منفی می شوند "تقویت کننده های منفی" نامیده می شوند. به عنوان مثال ، در منطقه تقویت مثبت ، می توان دسته های تقویت کننده زیر را تشخیص داد: تهویه عملگر اگر به طور نادرست اعمال شود مشکل ساز است. یک مثال ساده: کودکی که با نشان دادن رفتار منفی در جمع به خواسته های خود می رسد و والدین با تن دادن به این رفتار پاداش می دهند کودکی را تصور کنید که می خواهد شیرینی یا اسباب بازی های خاصی را در یک فروشگاه بدست آورد.
مادر این را نفی می کند ، کودک به معنای واقعی کلمه یک شورش را تمرین می کند. مادر برای جلوگیری از نگاههای حساس به محیط ، آرزوی کودک را برآورده می کند. اگر این اتفاق بیشتر اتفاق بیفتد ، کودک دقیقاً می داند: "برای رسیدن به هدفم فقط باید شورش را تمرین کنم.
به عنوان مثال ، در زمینه تقویت منفی ، دسته های زیر از تقویت را می توان تشخیص داد: همچنین امکان عدم واکنش به رفتار وجود دارد. در این حالت ، فرد امیدوار است که این رفتار حذف شود ، زیرا هیچ عکس العملی یا تاثیری روی آن ندارد. یک مثال ساده برای این امر نادیده گرفتن رفتار منفی بازیگر برای دستیابی به عدم بروز این رفتارها در آینده است.
- تقویت کننده های اجتماعی (ستایش ، شناخت ، توجه ، تأکید مثبت ، لطافت)
- تقویت کننده های مواد (موارد مادی ، مانند هدیه ، پول و غیره)
- تقویت کننده های عمل (اعمالی که شخص دوست دارد انجام دهد) (طولانی تر) یا اصلاً: بازی طولانی تر ، گشت و گذار)
- تقویت خود (فرد یادگیرنده از طریق تقویت کننده های اجتماعی ، مادی یا عملی خود را تقویت می کند)
- عواقب ناخوشایندی رخ می دهد
- عواقب دلپذیر پس گرفته می شود
- عواقب خوشایندی از بازیگر انتظار می رود اما اعدام نمی شود
تمام مقالات این مجموعه:
