مقادیر استاندارد لنفوسیت های B
مقادیر لنفوسیتهای B معمولاً به صورت بزرگ تعیین می شوند خون شمردن. در اینجا تعداد و نوع سلولهای ایمنی اندازه گیری می شود. با این حال ، هیچ تمایزی بین لنفوسیت های T و B وجود ندارد ، بنابراین مقادیر استاندارد در مجموع هر دو نوع لنفوسیت اعمال می شود. به طور معمول در هر میکرولیتر از 1,500 تا 4,000 لنفوسیت یافت می شود خون. نسبت کلی لنفوسیتها در تمام سلولهای ایمنی (لکوسیتها) به طور معمول بین 20 تا 50 درصد در نوسان است.
در صورت بالا رفتن لنفوسیت های B علت چه چیزی می تواند باشد؟
به تعداد زیاد لنفوسیت ها لنفوسیتوز گفته می شود. این معمولاً با استفاده از بزرگ تشخیص داده می شود خون شمارش که در آن ، از جمله چیزهای دیگر ، سلولهای ایمنی بدن بر اساس انواع مختلف آنها شمارش و تقسیم می شوند. به طور معمول ، شمارش خون فرقی بین B و لنفوسیت T؛ این تنها در صورت مشکوک بودن به بیماری های خاص انجام می شود.
از آنجا که لنفوسیت ها سلول های ایمنی هستند ، افزایش لنفوسیت ها می تواند نشان دهنده عفونت مداوم یا التیام دهنده باشد. به ویژه کودکان به سرعت دچار لنفوسیتوز می شوند ، اما در بزرگسالان نیز وجود دارد. بیماری های محرک می توانند عفونت های ویروسی باشند (به عنوان مثال
سرخک) یا عفونت های باکتریایی (به عنوان مثال سیاه نفس) سرفه) علاوه بر این ، علائم خاص بیماری معمولاً رخ می دهد. لنفوسیتوز همچنین می تواند در برخی از بیماری ها که می تواند توسط عوامل خود ایمنی ایجاد شود ، رخ دهد (به عنوان مثال بیماری کرون).
در اینجا نیز انتظار می رود علائم همراه با این بیماری همراه باشد. علاوه بر این ، رشد بیش از حد و تحلیل رفته لنفوسیت ها نیز می تواند منجر به افزایش این سلول ها شود. این مورد در مورد سرطان خون (به عنوان مثال سرطان خون لنفاوی مزمن / CLL) یا لنفوم است.
این نوع از سرطان اغلب علائم کمتری ایجاد می کند در صورت بروز ، ممکن است عرق شبانه ، کاهش وزن ، تببزرگ شده لنف گره ، حساسیت به عفونت ، تنگی نفس یا خونریزی. اطلاعات بیشتر را می توانید در زیر پیدا کنید:
- چه چیزی با شمارش خون تعیین می شود؟ - چه بیماری های عفونی وجود دارد؟ - سرطان خون چگونه تشخیص داده می شود؟
در صورت کاهش لنفوسیت های B علت آن می تواند چیست؟
به تعداد کاهش یافته لنفوسیت ها لنفوسیتوپنی گفته می شود. لنفوسیتوپنی نیز با استفاده از بزرگ مشخص می شود شمارش خون. تعداد کمتری از لنفوسیت ها می تواند در شرایطی رخ دهد که باعث غلبه یا آسیب دیدن لنفوسیت ها شود سیستم ایمنی بدن.
این موارد شامل ، به عنوان مثال ، موقعیت های استرس زا. هنگامی که استرس رخ می دهد ، هورمون استرس کورتیزول آزاد می شود ، که سرکوب می کند (سرکوب می کند) سیستم ایمنی بدن. درمان با کورتیزون، فرم دارویی کورتیزول ، همچنین می تواند منجر به لنفوسیتوپنی شود.
درمان هایی که از تقسیم سلولی جلوگیری می کنند (شیمی درمانی, پرتو درمانی) نیز می تواند این تأثیر را داشته باشد. عفونت با عوامل بیماری زا که به آسیب می رسانند سیستم ایمنی بدن همچنین می تواند تعداد لنفوسیت ها را کاهش دهد. این شامل ، به عنوان مثال ، ویروس HI (ویروس نقص ایمنی انسانی) است.
عفونت در ابتدا خود را نشان می دهد آنفولانزامانند علائم ، اما پس از آن اغلب با علائم کمی برای مدت طولانی بروز می کند. علاوه بر این ، انواع خاصی از سرطان می تواند منجر به لنفوسیتوپنی شود ، به ویژه مواردی که تأثیر می گذارند سیستم لنفاوی. اینها شامل غیرلنفوم هوچکین. این شکل از سرطان باعث تعریق شبانه ، کاهش وزن ، تب و تورم لنف گره ها - عوارض جانبی کورتیزون
- عوارض جانبی شیمی درمانی
تمام مقالات این مجموعه:
