آموزش حل مسئله | رفتار درمانی برای مشکلات یادگیری ، ADD ، ADHD

آموزش حل مسئله

همانطور که از نامش پیداست ، هدف از آموزش حل مسئله ، حل مشکلات روزمره (و تکرار شونده) به صورت هدفمند است. ساختارهای مختلفی برای آموزش حل مسئله وجود دارد ، به اصطلاح مدل های حل مسئله ، که هدف آنها ارتقا the توانایی تشخیص مشکلات به همین ترتیب و حل آنها با اقدامات (جایگزین) است. در رابطه با مشکل سندرم کمبود توجه ، این بدان معنی است که علائم کلاسیک مسئله تجزیه و تحلیل و نامگذاری می شود.

ما به همراه درمانگر به این فکر می کنیم که چگونه به برخی از عوامل (تکرار) مشکل واکنش مناسب تری نشان دهیم. این بدان معنی است که استراتژیهای جایگزین برای اقدام و راه حلها ایجاد و تعیین می شوند. تصمیم آگاهانه برای یک رفتار تغییر یافته باید باعث شود که استراتژی اقدام جدید ابتدا در محراب ، بعداً به طور طبیعی در زندگی روزمره اعمال شود. شناختن بسیاری از لحظات تحریک کننده (متفاوت) مهم است تا انتقال به زندگی روزمره موفقیت آمیز باشد. حتی در این مرحله اولیه می توان دریافت که درگیر کردن والدین به عنوان مراقبان مهم کودک منطقی است ، زیرا آنها (و خانواده به طور کلی) می توانند پشتیبانی هدفمندی را در استفاده از استراتژی های جدید حل مسئله ارائه دهند و در صورت لزوم کمک کنید.

آموزش خودمدیریتی

آموزش شایستگی اجتماعی در اصطلاحات فنی TSK (= آموزش شایستگی های اجتماعی) نیز نامیده می شود و شامل یک برنامه درمانی است که هدف آن درمان اضطراب های اجتماعی ، ترس ها ، افسردگیو غیره ، از جمله ، این آموزش برای دستیابی به مهارتهایی از جمله توانایی بازتاب خود ، برقراری ارتباط و تعامل (روان) با دیگران و تمایل به برقراری ارتباط با سایر افراد است. برخورد همدلانه با یکدیگر ، به ویژه حل مسالمت آمیز منازعات ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، که ممکن است همیشه برای کودکان ADHS آسان نباشد.

بنابراین یک عنصر اساسی در آموزش شایستگی اجتماعی ، تماس با افراد دیگر است ، خصوصاً در شرایط مشکل. با توجه به سندرم نقص توجه ، چه با بیش فعالی و چه بدون آن ، این به ویژه به معنای شناسایی و نامگذاری موقعیت های کلیدی است که می تواند باعث بروز مشکلات جدی شود. ابراز احساسات از اهمیت ویژه ای برخوردار است تا بتوان معیارهای مناسبی را تعیین کرد که می تواند منجر به شکلهای جایگزین و کمتر تعارضی شود.

همه اینها قبل از هر چیز در محراب اتفاق می افتد ، یعنی در چارچوب درمان ، مثلاً از طریق بازی با نقش ، بحث های باز و غیره. همراه با درمانگر ، "اشکال جدیدی از رفتار" که با هم بحث شده اند نیز آزمایش می شوند سرانجام در واقعیت ، به عنوان مثال در محیط خانه (خانواده) آزمایش شده است. بازهم ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است که خانواده ، به ویژه والدین ، ​​از اقدامات انجام شده مطلع شوند تا بتوانند در جهت هدف درمانی کار کنند و رفتار در محیط خانواده تأثیر معکوس بر کار درمانی نداشته باشد.