دوچرخه سواری بعد از لیز خوردن دیسک
دوچرخه سواری مزایا و معایبی را برای دیسک های پشت و مهره ای فراهم می کند. حرکت منظم پاها برای تقویت عضلات ستون فقرات کمر بسیار مناسب است. در مقایسه با آهسته دویدن، تأثیرات کمتری روی ستون فقرات در یک سطح صاف وجود دارد که دیسک های بین مهره ای باید آنها را جذب کنند.
دوچرخه سواری در جاده های هم سطح یا ارگومتر برای بیماران بعد از a مشکلی ندارد دیسک لغزش، اما باید از دوچرخه سواری کوهستان به دلیل ناهموار بودن سطح خودداری شود. علاوه بر سطح ، وضعیت نشستن صحیح نیز باید در نظر گرفته شود: اگر زین و دسته فرمان به درستی تنظیم شده باشد ، دوچرخه سواری وضعیت حفره ای بیش از حد پشت را بهبود می بخشد و عضلات کل ستون فقرات را تقویت می کند. اگر موقعیت بیش از حد عمودی باشد ، به ویژه ستون فقرات کمر آسیب می بیند ، زیرا اکنون مجبور است شوک های بدون شوک-جذب کردن مفاصل از پاها
این باعث فرسودگی دیسک های بین مهره ای می شود. حالت نشسته بیش از حد کشیده نیز مضر است: برای اینکه بتوانید به جلو نگاه کنید ، سر باید به شدت در گردن، که می تواند باعث آسیب و بدتر شدن آسیب به ستون فقرات گردنی شود. بعد از فتق دیسک ، بیماران باید هنگام دوچرخه سواری از وضعیت صحیح نشستن با توزیع یکنواخت وزن بر روی باسن و دستها اطمینان حاصل کنند. به همان اندازه مهم است سطح صحیح (سطح) ، میرایی خوب چنگال و زین دوچرخه ، و یک همراه آموزش پشت تا بتواند از دوچرخه سواری برای روند بهبودی بهره مند شود.
در حال دویدن بعد از لیز خوردن دیسک
آهسته دویدن اگر تمرین خیلی شدید باشد و از الگوهای حرکتی اشتباه استفاده شود ، می تواند به دیسک های بین مهره ای آسیب برساند. به طور کلی ، با این حال ، آهسته دویدن مشکلی برای افراد متوسط ورزشکار نیست زیرا عضلات کمر به اندازه کافی رشد کرده و از ستون فقرات پشتیبانی می کنند. افراد بدون آموزش نباید شروع به کار کنند در حال اجرا از صفر تا صد تمرین کنید ، زیرا ستون فقرات به دلیل کم رشد عضلات کمر بیشتر در معرض آسیب دیسک های بین مهره ای است.
این مورد در مورد بیمارانی که رنج می برند نیز صدق می کند دیسک لغزش. در مرحله حاد بعد از دیسک فتق ، در حال اجرا آموزش / دویدن نباید انجام شود. بعد از چند هفته ، در حال اجرا آموزش را می توان به شکل متوسط دوباره شروع کرد.
با این حال ، مهم نیست که در برابر خلاف تمرین کنید درد، زیرا این یک سیگنال هشدار دهنده برای بدن است و باید آن را جدی گرفت ، مخصوصاً بعد از دیسک فتق. اگر بیمار احساس کند دویدن برای او خوب است ، می توان آرام آرام مقدار دویدن را افزایش داد. توصیه می شود همزمان برای ایجاد دستگاه پشتیبانی از ستون فقرات ، یک تمرین عضله سازی برای کمر شروع شود.
کراس مربی
برخلاف ارمومتر دوچرخه ، Cross-Trainer نه تنها به آموزش قطار می پردازد پا عضلات بلکه پاها ، باسن ، بازوها و شانه ها. Cross-Trainer یک حرکت دویدن را با حرکت همزمان بازوها شبیه سازی می کند ، اما میزان ضربه در مقایسه با دویدن یا دوچرخه سواری در فضای باز بسیار کم است ، که باعث می شود Cross-Trainer یک تمرین ملایم و مشترک باشد. همانطور که Cross-Trainer بسیار ملایم و کم است شوک بارگذاری ، این یک تمرین بسیار خوب برای مبتدیان بعد از است دیسک لغزش.
مطمئناً ، بیماران باید تا زمان پایان دادن به بدترین مرحله دیسک فتق ، تمرین خود را استراحت دهند. پس از آن فرد باید با مدت زمان و شدت تمرین کوتاه شروع شود و به آرامی افزایش یابد. بیمار دیسک تحت هیچ شرایطی نباید از یک احتمال چشم پوشی کند درد در حین آموزش Cross-Trainer تقریباً تمام گروه های عضلانی بدن را آموزش می دهد: یک عضله تنه که به خوبی رشد کرده است منجر به تثبیت ستون فقرات می شود ، که به نوبه خود منجر به تسکین دیسک های بین مهره ای و تاخیر در روند تخریب می شود.
