جنس کرفس (به لاتین: Apium) ، با سی گونه ، از خانواده چترهای کوهی (Apiaceae) است. به طور گسترده ای استفاده می شود عمدتا گونه واقعی است کرفس (Apium graveolens) ، که به عنوان یک گیاه مفید و دارویی استفاده می شود.
پیدایش و پرورش کرفس
در اروپای مرکزی ، کرفس از قرون وسطی به عنوان گیاه دارویی استفاده می شد. شکل وحشی کرفس واقعی در سراسر جهان توزیع می شود. این گیاه به طور عمده در خاک مرطوب شور و مرطوب در عرض های معتدل رشد می کند. فرض بر این است که کشت در منطقه مدیترانه آغاز شده است. امروزه ، شکل وحشی در آلمان ، بسته به ایالت ، در معرض خطر انقراض در نظر گرفته شده است. کشت کرفس به عنوان بخشی از محصولات گیاهی کشت می شود ، جایی که می توان پس از کاشت در ژانویه در ماه مه برداشت کرد. همچنین می توان کرفس را در تابستان و پاییز برداشت کرد. برای این منظور ، یک نفر گیاهان کرفس را که از قبل کشت شده اند ، بین ماه های مه و ژوئن در زمین آزاد کاشت. به این ترتیب ، کرفس تقریباً در تمام طول سال به عنوان یک سبزیجات تازه در دسترس است. کرفس وحشی قبلاً توسط مصریان باستان به عنوان گیاه دارویی استفاده می شد ، همانطور که توسط یونانیان باستان که رومی ها کرفس را از آنها استفاده می کردند ، به عنوان یک گیاه دارویی استفاده می شد. در اروپای مرکزی از قرون وسطی به بعد از کرفس به عنوان گیاه دارویی استفاده می کردند. انواع موجود امروزه از قرن هفدهم در ایتالیا نشات گرفته است.
اثر و کاربرد
امروزه ، کرفس به شکل گل مرغ به ویژه به عنوان یک سوپ سبز محبوبیت خاصی دارد ، اما همچنین از آن به عنوان یک سبزی ریشه در خورشت استفاده می شود. در غذاهای سنتی اروپای میانه ، کرفس پوره به عنوان یک غذای فرعی سرو می شود ، که در سالادهایی مانند سالاد والدورف ، در سوپ یا از آن - در تکه های سرخ شده و نان استفاده می شود - همچنین به عنوان غذای اصلی ، کتلت کرفس به اصطلاح استفاده می شود. با این حال ، تا قرن هجدهم ، کرفس فقط در باغ های صومعه کشت می شد ، زیرا گفته می شد دارای اثر قارچی و تقویت کننده خلق و خوی ملایم است و به همین دلیل در اختیار یک داروساز باتجربه بود. کرفس به شکل کرفس بریده یا فصلی ، که فقط از برگ های کرفس استفاده می شود ، هنوز هم یکی از محبوب ترین گیاهان آشپزی است ، احتمالاً به دلیل اثر تقویت کننده مشهور آن. کرفس با طعم ملایم به عنوان یک سبزیجات یا غذای خام استفاده می شود ، در حالی که گیاه گل مرغ به عنوان سبزی سوپ یا سبزیجات پخته شده ترجیح داده می شود. ساقه کرفس بسیار مدرن و محبوب است که به عنوان یک سبزی خام همراه با غوطه ور شدن گیاه یا پر از پنیر خامه ای سرو می شود غذاهای سبک تابستانی همچنین شامل کرفس بخارپز یا کرفس پخته شده با پنیر است.
اهمیت برای سلامتی
کرفس به دلیل دارا بودن محتوای زیاد روغنهای اساسی ، از نظر تغذیه ای با ارزش ارزیابی می شود. در واقع ، روغنهای اساسی نه تنها ادویه را سرو می کنند طعم، بلکه دارای خون اثر کاهش فشار علاوه بر این ، گفته می شود ترپن های موجود در روغن کرفس از رشد قارچ های مضر جلوگیری می کند و باکتری در دهان و ناحیه گلو را ضد عفونی کنید و معده. آب کرفس (سلامت فروشگاه مواد غذایی) دارای تخلیه ، تصفیه و خوناثر تمیز کردن این به دلیل بالا بودن است پتاسیم محتوای کرفس ، که باعث زهکشی می شود. بعلاوه پتاسیم، کرفس حاوی ویتامین ها B1 ، B2 ، B12 ، ویتامین C و ویتامین E، و همچنین با ارزش است مواد معدنی مانند کلسیم و اهن. کرفس به طور کلی یک اثر تحریک کننده بر روی دارد گردش و متابولیسم و به طور کلی نیرو آور است. این ممکن است اثر سنتی افزایش قدرت را توضیح دهد. علاوه بر این ، کرفس باعث تشکیل اسید معده و بنابراین تأثیر مفیدی در هضم غذا دارد. خوردن سالاد کرفس تهیه شده از کرفس رنده شده ، سیب ، آجیل، رنگ قهوه ای قند و عسل همچنین می تواند کمک کند پوست بیماریها همچنین گفته می شود این سالاد اثر سم زدایی دارد. نکته آخر و نه مهم ، ضماد کرفس یک روش درمانی سنتی برای مشکلات دستگاه ادراری است. در این حالت ، ریشه و برگ کرفس را به قطعات کوچک برش می دهند ، با آن می جوشانند آب یا شراب برای تهیه خمیر و قرار دادن آن در شکم پایین در یک ورق قرار داده شده است. کرفس غذایی کم کالری است ، که آن را برای سلامتی مناسب می کند رژیم غذایی پخت و پز. با این حال ، افراد با کلیه بیماری نباید کرفس را به مقدار زیاد مصرف کند زیرا کرفس می تواند کلیه ها را تحریک کند. علاوه بر این ، کرفس آلرژن محسوب می شود. افراد با استعداد مربوطه باید در اینجا مراقب باشند.
