درمان
درمان از ترومبوسیتوپنی بستگی به علت آن دارد. اگر عفونت یا بارداری علت است ترومبوسیتوپنی، معمولاً خود به خود فروکش می کند. اگر بیماری زمینه ای وجود داشته باشد ، باید درمان شود.
اگر کمبود ویتامین B12 و اسید فولیک، باید با مصرف اضافی جبران شود. داروهایی که منجر به کاهش آسیب شناختی در می شوند خون پلاکت باید تجویز یا قطع شود و با داروهای بهتر قابل تحمل جایگزین شود. علائم ناشی از بیماری های خود ایمنی را می توان توسط متخصصان خاص بهبود بخشید داروهای سرکوب کننده ایمنی.
سرطان بیماری ها نیز توسط متخصصان ارزیابی و درمان می شوند. اگر طحال بسیار بزرگ شده است ، ممکن است مجبور به حذف شود. اگر کمبود ترومبوسیت در یک منطقه تهدید کننده زندگی با کمتر از 10,000،XNUMX باشد پلاکت در هر میکرولیتر خون، کنسانتره های پلاکت داده می شود که مشابه انتقال خون ، از خارج تأمین می شوند پلاکت به خون
در اینجا نیز باید علت کمبود پلاکت را پیدا و درمان کرد. هیچ دارو درمانی عمومی برای وجود ندارد ترومبوسیتوپنی، زیرا علل بسیار متفاوت است. مثلا، داروهای سرکوب کننده ایمنی برای بیماری های خود ایمنی استفاده می شود.
اینها بدن را سرکوب می کنند سیستم ایمنی بدن و بنابراین از خرابی بیش از حد جلوگیری می کند خون پلاکت نمونه هایی از این گروه داروها می تواند باشد گلوكوكورتيكوئيدها یا خاص آنتی بادی. همچنین کنترل دارویی که در حال حاضر مصرف می شود بسیار مهم است.
رقیق کننده های خون قوی مانند اسپرین... یا هپارین می تواند منجر به ترومبوسیتوپنی شود و بر این اساس باید قطع یا مجدداً دوز شود. استفاده از کورتیزون به عنوان یک عامل سرکوب کننده سیستم ایمنی بیش از هر چیز در ترومبوسیتوپنی ناشی از خود ایمنی نقش دارد. بیماری Werlhof (ITP) که در بالا توضیح داده شد باید به طور خاص ذکر شود. هدف کورتیزون تجویز برای افزایش تعداد پلاکت مطلق با مهار آنتی بادی علیه پلاکت ها هدایت می شود
اگر این امر به موقع اتفاق نیفتد ، درمان با دوز بالا ممکن است منجر به بهبود شکل چندین دوره شود. کورتیزون درمان (گلوکوکورتیکوئید درمانی) می تواند به موفقیت موقت یا دائمی دست یابد. این به عنوان بهبودی پایدار شناخته می شود.
علاوه بر درمان مناسب برای بیماری زمینه ای ، بیمار می تواند با تغییر شیوه زندگی تعداد پلاکت خود را افزایش دهد. بنابراین ، ورزش متوسط یا ورزش مفید تلقی می شود. علاوه بر این ، یک سالم است رژیم غذایی سرشار از فیبر و ویتامین ها مورد نیاز است.
ویتامین ها C ، D ، K و B12 در اینجا به ویژه مفید هستند. ویتامین C زیادی در میوه های مرکبات (لیمو ، کیوی ، پرتقال) یا در برخی از سبزیجات یافت می شود (کلم، گوجه فرنگی ، کلم بروکلی). ویتامین B12 و اسید فولیک به طور طبیعی توسط لبنیات ، ماهی ، تخم مرغ و اسفناج تکمیل می شود.
البته مناسب نیز وجود دارد مکمل برای ویتامین ها، که با مشورت پزشک خانواده در داروخانه قابل خریداری است. به همین ترتیب افراد سالم اسیدهای چرب امگا 3، که در ماهی ، روغن های گیاهی و افزایش نسن رخ می دهد ، تأثیر مثبت بر Thrombozytenzahl دارد. در آخر نیز تأثیر مثبت مواد فعال گیاهی از چای سبز ، گیسنگ سفید ، برگ زیتون و پیپرین مورد بحث قرار گرفته است.
توجه به این نکته مهم است که چنین درمانی هرگز نباید به تنهایی و همیشه با مشورت پزشک خانواده انجام شود! با ایجاد برخی تنظیمات در مصرف مواد غذایی ، می توان کاهش جزئی در تعداد پلاکت ها را جبران کرد. اساساً ، الف رژیم غذایی حاوی ویتامین B و ویتامین C تأثیر مثبتی در افزایش تعداد پلاکت نشان داده است.
غذاهایی که به ویژه از نظر این دو ویتامین غنی هستند ، عمدتا گوجه فرنگی ، مرکبات و سبزیجات برگ سبز است. سایر پشتیبانیهای مهم در تشکیل پلاکتها هستند ویتامین D, اسید فولیک و ویتامین B12. گفته می شود که غذاهای حاوی امگا 3 مانند روغن بذر کتان ، روغن کلزا ، آجیل ، دانه ها و ماهی های دریایی نیز نقش حمایت کننده ای دارند. در واقع ، علاوه بر تعادل رژیم غذایی با مصرف غنی از ویتامین ، از مصرف الکل ، نوشیدنی های کافئین دار و قندهای تصفیه شده خودداری شود.
