برداشتن میوم
میوما یک تکثیر بی ضرر (خوش خیم) عضلات رحم (عضله رحم) است. تا زمانی که میوم بدون علامت باشد ، به ندرت تشخیص داده می شود و لزوماً به درمان نیاز ندارد. با این حال ، در صورت بروز علائمی مانند خونریزی ، ممکن است بیمار برداشتن میوم را در نظر بگیرد.
گزینه های مختلفی برای این کار وجود دارد. برای برداشتن میوم ، بیمار معمولاً باید به بیمارستان برود. در اینجا میوم می تواند برداشته شود ، به عنوان مثال با تراشیدن.
منطقه رحم نگران زیر حذف می شود بیهوشی عمومی. از آنجا که فقط میوم بدون برداشتن بافت اطراف برداشته می شود ، به این عمل enucleation گفته می شود. در اکثر موارد ، ترک این امکان وجود دارد رحم دست نخورده و با آسیب بسیار اندک که زن پس از انجام این عمل همچنان می تواند بچه دار شود.
علاوه بر هسته سازی ، روش های دیگری نیز برای برداشتن میوم وجود دارد. آمبولیزاسیون هنوز یک روش نسبتاً جدید است. در این روش ، شریان که میوم را تأمین می کند مسدود یا اسکلروز شده است.
در نتیجه ، میوم از طریق مواد مغذی و اکسیژن قابل تأمین نیست و بنابراین به خودی خود کاهش می یابد. بنابراین آمبولیزاسیون برداشتن مستقیم میوم نیست ، بلکه برداشتن آن غیرمستقیم است. با این حال ، از آنجا که تخمین می رود با این روش چه مقدار از بافت اطراف تخریب می شود ، غیرممکن است ، زنانی که مایل به بچه دار شدن هستند ، اغلب از آمبولیزاسیون خودداری می کنند . در موارد شدید و در زنانی که تمایل به بچه دار شدن ندارند ، میوم نیز با برداشتن کل بیمار برطرف می شود رحم. با این حال ، این نسبت نهایی است ، یعنی آخرین انتخاب ، اما ممکن است در بیمارانی که در معرض خطر تحلیل رفتن بدخیم هستند یا در مواردی از علائم پایدار ناشی از فیبروم ، در نظر گرفته شود.
