An استئوکندروما نوعی تومور خوش خیم روی استخوان است. انواع مشابه تومورها شامل به اصطلاح اکوندروما هستند که به یک سلول تبدیل می شوند استئوکندروما به عنوان یک نتیجه از استخوان سازی فرایندها تومور از ناحیه ای از استخوان واقع در نزدیکی مفصل بوجود می آید (اصطلاح پزشکی متافیز).
استئوکندروما چیست؟
استئوچندروم همچنین به طور مترادف به عنوان اگزوستوز غضروفی شناخته می شود. در اصل ، این یک تومور خوش خیم از است استخوان ها. استئوكندروما در اكثر موارد در نزدیكی رخ می دهد مفاصل. آنها به روشی ساقه مانند از استخوان خارج می شوند. اصطلاحاً لوله ای بلند است استخوان ها بخصوص اغلب توسط استئوکندروما تحت تأثیر قرار می گیرند. اساساً ، تومورها اغلب از نظر شکل شبیه قارچ هستند. بیماران مونث در مقایسه با مردان کمتر دچار استئوکندروما می شوند. استئوكندروما از متداول ترين انواع تومورها هستند استخوان ها. در موارد متعددی در حال حاضر در بیماران شیرخوار ایجاد می شود. پس از تکمیل روند رشد استخوان ها پس از بلوغ ، استئوکندروما معمولاً رشد را متوقف می کنند. استئوکندروما به طور کلی با این واقعیت مشخص می شوند که فقط در چند مورد علائم ایجاد می کنند. اختلالات ناشی از تومور معمولاً فقط در صورت فشرده شدن مناطق دیگر در مجاورت استئوکندروما ایجاد می شود. اینها ، به عنوان مثال ، خون عروق یا دستگاههای عصبی. در اکثر موارد ، استئوکندروما نیز فشاری از خود نشان نمی دهند درد. مداخلات درمانی فقط در صورت بروز شکایت لازم است. در این حالت استئوكندروما معمولاً به طور كامل برداشته می شود. به طور کلی ، استئوکندروما با یک پیش آگهی نسبتاً مثبت مشخص می شود ، که تخریب به ندرت اتفاق می افتد.
علل
دلایل دقیق ایجاد استئوکندروما مشخص نیست. در اکثر موارد ، تومورهای استخوان در ناحیه استخوان ران خارجی ایجاد می شوند. پروگزیمال استخوان بازو استخوان نیز اغلب تحت تأثیر استئوكندروما قرار می گیرد. رشد استئوکندروما به شکل ساقه یا قارچ است. در برخی موارد ، استئوکندروما به علت ضایعات فضا گیر منجر به ناهنجاری در ناحیه استخوان اطراف می شود.
علائم ، شکایات و علائم
استئوكندروما با علائم و نشانه های مختلفی خود را نشان می دهد. در بیشتر موارد ، رشد تومورهای استخوان قبل از پایان دهه دوم زندگی متوقف می شود. در این حالت ، منطقه آسیب دیده اغلب متورم به نظر می رسد ، گرچه افراد تجربه نمی کنند درد. ناراحتی واقعی از استئوكندروما اغلب فقط هنگامی رخ می دهد كه رشته های عصبی نزدیك ، عضلات یا خون عروق توسط تومور خرد یا آواره می شوند. در این حالت بیماران بیمار احساس می کنند درد به عنوان مثال در عضلات همسایه. در بسیاری از موارد ، استئوکندروما هیچ علائمی نشان نمی دهد. برخی از افراد مبتلا به سن خود بسیار کوتاه هستند. همچنین ممکن است طول دست ها یا پاها متفاوت باشد.
تشخیص و روند بیماری
تشخیص استئوكندروما براساس علائم معمول تومورها است. در صورت تغییرات مشخص در استخوان ها ، باید برای علائم با پزشک مناسب مشورت شود. در اولین گام ، این پزشک در مورد شکایات موجود و همچنین شروع و عوامل بالقوه منشا آنها در چارچوب a تاریخچه پزشکی. اگر موارد مشابهی در خانواده وجود داشته باشد ، سابقه خانوادگی ممکن است نشانه های قابل توجهی از وجود بیماری باشد. سپس پزشک علائم فردی بیماری را با استفاده از روش های مختلف بررسی می کند. به عنوان یک قاعده ، انجام یک کار بسیار مهم است اشعه ایکس معاینه. دلیل این امر این است که چنین روشهای تصویربرداری معمولاً استئوکندروما را نسبتاً قابل مشاهده می کند. اگر هنوز تردید وجود دارد ، از سی تی اسکن نیز استفاده می شود. با اسکن MRI می توان ضخامت کلاهک غضروفی را تعیین کرد. به این ترتیب می توان خطر تحلیل رفتن تومور را ارزیابی کرد. پزشک معالج همچنین یک عمل کامل انجام می دهد تشخیص های افتراقی برای رد بیماری های با علائم مشابه. اول و مهمترین ، او بررسی می کند که آیا بیمار مبتلا از یک استئوکندروماتوز خانوادگی رنج می برد یا خیر.
عوارض
حتی خوش خیم تومورهای استخوانی مانند استئوكندروما می تواند عوارضی را به همراه داشته باشد. بنابراین ، افراد مبتلا اغلب از این ترس رنج می برند كه تومور خوش خیم به بدخیمی تبدیل شود سرطان با عواقب تهدید کننده زندگی. در نتیجه ، بیماران اغلب بی حالی نشان می دهند ، نوسانات خلقی or افسردگی. پیامد دیگر استئوکندروما جابجایی همسایه است خون عروق و بافت بسته به محل تومور خوش خیم ، این منجر به احساس انقباض می شود. همچنین خطر از دست دادن عملکرد اندام های خاص وجود دارد. اگر استئوكندروما به مجاور فشار وارد كند اعصاب، عروق یا عضلات ، این روند منجر به کمبود اندام می شود که به نوبه خود باعث تحریک می شود اختلالات عملکردی. در برخی موارد ، استئوکندروما اثر محدود کننده ای بر حرکات بیمار دارد. بنابراین ، فعالیت های مشترک محدود یا حتی کاملاً غیرممکن می شود. در نتیجه ، فرد مبتلا فقط می تواند به میزان محدودی جابجا شود یا به وسیله کمکی راه رفتن نیاز دارد. برخی از بیماران به دلیل خوش خیم بودن از مشکلات روانی رنج می برند تومور استخوان. از آنجا که حرکت محدود است ، این امر به ندرت منجر به افزایش وزن می شود ، که به نوبه خود استخوان ها را تحت فشار قرار می دهد. به همین ترتیب ، فشارهای بیشتری بر روی سیستم اسکلتی سالم ایجاد می شود. نتیجه فشار بیش از حد یا مشکلات با آن است اعصاب و عضلات اگر یک استئوکندروما با جراحی درمان شود ، عوارض بعدی امکان پذیر است. اینها بیشتر آسیب به ساختارهای مجاور ، خونریزی ، کبودی ، التیام زخم مشکلات یا عفونت ها
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
رشد بیش از حد استخوان همیشه نیاز به توجه پزشکی دارد. هرکسی که متوجه شود درد استخوان یا وضعیت بد وضعیتی ممکن است از استئوکندروما رنج ببرد ، که باید از نظر پزشکی تشخیص داده شود و درمان شود. در صورت مشاهده علائم دیگر مانند تب یا شکایات قلبی عروقی غیرمعمول ، تغییرات هورمونی یا اختلالات سیستم ایمنی بدن، باید با پزشک خانواده مشورت شود. افراد مبتلا همچنین می توانند با ارتوپد یا متخصص طب داخلی مشورت کنند. افرادی که قبلاً از آن رنج برده اند سرطان به ویژه در معرض خطر هستند. عوامل خطر مانند کار در یک منطقه آلوده یا تماس با سرطانمواد ایجاد کننده نیز باید روشن شود. افراد مسن بالای 40 سال باید به طور منظم غربالگری سرطان انجام دهند. همچنین در اولین سو to ظن مراجعه به پزشک نشان داده شده است. اگر استئوچندروما به موقع تشخیص داده شود ، درمان امیدوار کننده است. در مقابل ، یک درمان نشده تومور استخوان می تواند گسترش یابد و در بدترین حالت کشنده باشد. درمان شامل جراحان ، فیزیوتراپیست ها ، ارتوپدی ها و پزشکان عمومی است. بسته به تصویر علامت ، ممکن است با سایر متخصصان مشاوره شود ، به عنوان مثال ، آنکولوژیست یا جراح مغز و اعصاب.
درمان و درمان
درمانی معیارهای عمدتا به علائم و همچنین اندازه استئوکندروما بستگی دارد. این به این دلیل است که درمان خوش خیم است تومورهای استخوانی در همه موارد لازم نیست. با این حال ، اگر بیماران مبتلا از علائم ناخوشایند رنج ببرند ، استئوکندروما معمولاً برداشته می شود. برداشتن به عنوان بخشی از یک روش جراحی انجام می شود. چنین برداشتی به ویژه اگر افراد از درد رنج ببرند ، ناهنجاری در نواحی اطراف استخوان ایجاد شود یا عملکرد مفصلی توسط استئوکندروما مختل شود ، نشان داده می شود. استئوكندروما باید در اسرع وقت برداشته شود خصوصاً در صورت مشكوك شدن به تخریب بدخیم. به طور خاص ، برداشتن معمولاً برای استئوكندروما در ناحیه ستون فقرات ، بالای بازو و ران، و استخوان لگن. دلیل این امر آن است که تخریب احتمالی استئوکندروما ممکن است با عوارض قابل توجهی همراه باشد. در اصل ، پیش آگهی استئوكندروما نسبتاً خوب است. در اکثر موارد ، استئوکندروما اینگونه نیست رشد بیشتر پس از پایان رشد استخوان در بلوغ. اگر استئوكندروما اندازه خود را حفظ كند ، تخریب بدخیم بسیار نادر است.
چشم انداز و پیش آگهی
پیش آگهی استئوكندروما به طور كلی مطلوب است. این یک تومور خوش خیم است که علائم مختلفی ایجاد می کند اما منجر به کوتاه شدن متوسط امید به زندگی نمی شود. با این حال ، پیش نیاز یک چشم انداز خوب ، درمان پزشکی است. علاوه بر این ، مراقبت های پس از مراقبت خوب باید در دوره بعدی ارائه شود. تومورهایی که ایجاد شده اند به طور معمول در یک روش جراحی کاملاً برطرف می شوند. اگر عمل بدون عارضه دیگری ادامه یابد ، معمولاً بیمار می تواند پس از ترمیم زخم از درمان مرخص شود. برای اینکه بتوانید تغییرات و ناهنجاری های آینده را در مراحل اولیه تشخیص دهید ، باید معاینات منظم در طول زندگی بیمار انجام شود. در بسیاری از بیماران ، افزایش خطر ابتلا به a بیماری روانی به دلیل احساسی قابل ثبت است فشار از بیماری این باید در هنگام پیش آگهی کلی مورد توجه قرار گیرد. عود ممکن است حتی پس از بهبودی کامل باشد. توسعه مجدد استئوكندروما در هر زمان ممكن است. با این حال ، اگر به سرعت به دنبال همکاری با پزشک باشید ، پیش آگهی در این موارد مطلوب باقی می ماند. بدون درمان ، انتظار می رود رشد و در نتیجه ، دامنه حرکت مختل شود. تومورهایی که رشد می کنند اندازه آنها افزایش می یابد. همچنین احتمال تغییرات اضافی در بافت افزایش می یابد.
پیشگیری
وجود ندارد معیارهای برای پیشگیری از استئوکندروما که اثربخشی آن در مطالعات تحقیقات پزشکی مربوطه نشان داده شده است. در عوض ، تمرکز بر معاینات پزشکی منظم تومورها بر روی استخوان ها و در نهایت برداشتن استئوکندروما است.
پیگیری
در مورد استئوکندروما ، مراقبت های بعدی معیارهای معمولا به طور قابل توجهی محدود می شوند در بعضی موارد ، حتی در دسترس افراد مبتلا نیست. این مورد زمانی است که تومور خیلی دیر تشخیص داده شد و چشم انداز بهبود بسیار ناچیز است. در حالت ایده آل ، بنابراین ، مبتلایان باید در اولین علائم و نشانه های بیماری با پزشک مشورت کنند ، تا در روند بعدی بیماری ، عوارض یا شکایات دیگری ایجاد نشود. هرچه زودتر با پزشک مشورت شود ، روند بعدی بیماری اغلب بهتر است. در بیشتر موارد ، تومور می تواند با جراحی برداشته شود. افراد مبتلا پس از عمل باید استراحت کرده و از بدن خود مراقبت کنند. آنها باید از انجام فعالیتهای سنگین و تنش زا خودداری کنند تا فشارهای بی مورد به بدن وارد نشود. به همین ترتیب ، حتی پس از برداشتن موفقیت آمیز تومور ، بررسی ها و معاینات منظم توسط پزشک برای شناسایی و حذف تومورهای بعدی در مراحل اولیه بسیار مهم است. سیر بعدی استئوکندروما به شدت به زمان تشخیص بستگی دارد ، بنابراین یک سیر کلی را نمی توان پیش بینی کرد. با این حال ، تحت شرایط خاص ، این بیماری امید به زندگی فرد مبتلا را نیز کاهش می دهد.
کاری که می توانید خودتان انجام دهید
وقتی استئوکندروما تشخیص داده می شود ، در ابتدا بسیار عالی است شوک به بیماران یک بیماری تومور باعث ایجاد اضطراب و تغییر در زندگی می شود که باید از طریق درمانی برطرف شود. درمان همچنین شامل تغییر در رژیم غذایی. برای جبران کاهش وزن همراه درمان، بسیاری از سبزیجات ، پنیر ، ماست، پنیر کوک و ماهی باید خورده شود. از مصرف گوشت و سوسیس و کالباس خودداری کنید ، زیرا محتوای بالای اسید آراشیدونیک می تواند باعث ضعیف شدن ماده غذایی شود سیستم ایمنی بدن و ترویج التهاب. اگر وجود دارد از دست دادن اشتها، غذای مایع پر کالری از داروخانه گزینه خوبی است. ورزش متوسط توصیه می شود ، اگرچه محلی سازی استئوكندروما در اینجا تعیین كننده است. اگر بازوها یا پاها تحت تأثیر قرار بگیرند ، ممکن است فقط انواع خاصی از ورزش انجام شود. در غیر این صورت ، درد و شکایات دیگری ممکن است رخ دهد. بیماران باید در این زمینه با متخصصان مربوطه مشورت کنند رژیم غذایی و ورزش به منظور دریافت بهترین درمان. پس از جراحی ، اقدامات معمول مراقبت های بعدی اعمال می شود. بیماران در ابتدا باید این کار را آسان انجام دهند و مطمئن شوند که زخم جراحی بدون عارضه بهبود می یابد. در صورت بروز هرگونه ناراحتی ، پزشک باید در جریان باشد.
