تعریف
آلرژی شیر ، آلرژی شیر گاو یا پروتئین شیر گاو نیز نامیده می شود ، یک نوع فوری است (نوع 1) آلرژی غذایی. این بدان معنی است که واکنش های آلرژیک طی چند ثانیه تا چند دقیقه اتفاق می افتد و واکنش تاخیری نیز پس از 4 تا 6 ساعت امکان پذیر است. بروز آلرژی به شیر در نوزادان و کودکان نوپا حدود 2 تا 3٪ از جمعیت است و اغلب در ماه های اول زندگی پس از قطع شیر مشاهده می شود.
اکثر کودکان در اولین سالهای زندگی تحمل می کنند ، به این معنی که آنها سپس می توانند شیر گاو بنوشند. علاوه بر این ، بزرگسالان می توانند به آلرژی شیر نیز مبتلا شوند. زنان بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می گیرند و آلرژی در سنین 20 تا 50 سالگی رخ می دهد. آلرژی به شیر گاو اغلب با قند شیر عدم تحمل ، زیرا هر دو بیماری علائم مشابه دارند ، اما علل آنها به وضوح متفاوت است.
حساسیت به شیر در برابر عدم تحمل لاکتوز - تفاوت چیست؟
آلرژی به شیر و قند شیر عدم تحمل می تواند علائم مشابهی ایجاد کند. درد شکم, نفخ، اسهال و احساس سیری می تواند در هر دو بیماری رخ دهد ، به همین دلیل است که آلرژی شیر گاو اغلب می تواند با قند شیر عدم تحمل ، یعنی عدم تحمل قند شیر. آلرژی به شیر علت آن در سیستم ایمنی بدن، که به اشتباه شیر را قضاوت می کند پروتئین ها به عنوان خارجی و خطرناک
در مقابل ، علت عدم تحمل لاکتوز در روده ها نهفته است. لاکتاز در روده وجود ندارد یا خیلی کم است مخاط. لاکتاز یک آنزیم گوارشی است که قند شیر حاصل از غذا را تجزیه می کند.
لاکتوز قند شیر از گلوکز و گالاکتوز تشکیل شده است. روده ها فقط می توانند مولکول های قند را جذب کنند در صورتی که توسط لاکتاز به دو قند کوچک تقسیم شده اند. در صورت عدم تحمل لاکتوز، لاکتوز بدون پردازش به روده بزرگ می رسد ، جایی که توسط روده جذب و تخمیر می شود باکتری.
این گازهایی تولید می کند که باعث می شوند نفخ و اسید لاکتیک. اسید لاکتیک از نظر اسمزی فعال است ، به این معنی که باعث هجوم آب به روده می شود. مایع موجود در محتوای روده باعث مدفوع بسیار مایع می شود ، به همین دلیل افراد مبتلا اغلب از اسهال رنج می برند. به طور کلی ، حساسیت به شیر و عدم تحمل لاکتوز هر دو اغلب شکایات گوارشی ایجاد می کنند ، اما علل و گزینه های درمانی بسیار متفاوت است.
