پروتز پا
در ناحیه اندام تحتانی ، قطع عضو از مفصل ران (قطع مفصل ران) یا در صورت قطع شدن نیمه تحتانی بدن (همی سورپورکتومی) به ویژه بعد از بیماری های تومور. توانایی راه رفتن پس از انجام چنین عملیاتی فقط در بیماران جوانتر می تواند حفظ شود. برای این منظور لازم است صندوق عقب را در یک سبد پلاستیکی برجسته قرار دهید.
به اصطلاح tuberosity ischial (Tuber ischiadicum) ، یک برآمدگی استخوانی غالب در لبه بالایی ایسکیم، انتقال نیرو برای چنین پروتز است. به دلیل ساختار اسکلت لوله ای سبک وزن ، پروتز به سطح بالایی از پذیرش دست می یابد. در ناحیه قطع عضو ، از پروتزهای میوپلاستی برای کنترل موقعیت اندام باقیمانده از طریق ران عضلات (چهار سر ران و عضلات ایسکایکروال).
درمان میوپلاستی به این معنی است که برای اطمینان از هدایت فعال اندام باقیمانده ، پوشش خوب نرم اندام باقیمانده و تثبیت گروه های عضلانی انجام می شود. در اکثر موارد ، بارگذاری نهایی کامل a ران کنده امکان پذیر نیست به همین دلیل ، نیرو باید از طریق توبروزیته ایشیال وارد پروتز شود.
La مفصل زانو می تواند به صورت الکترونیکی کنترل شود. پایین تر پا قطع عضو و مفصل زانو تقطیرها تا حد زیادی قادر به بارگذاری کامل ، یعنی بارگذاری نهایی هستند. در این موارد می توان نیرو را از طریق دو سوکت پروتز وارد کرد ، که تماس کامل با اندام باقیمانده را امکان پذیر می کند. بارگیری کامل نیز برای قطع عضو مورد نظر است مچ پا ناحیه مفصل و پا ، که با پروتز کوتاه مجهز شده است. برای قطع عضو پا یا جلو ، فقط تنظیمات کفش لازم است
