نقص در راه رفتن که در بین مردم به لنگش معروف است ، لنگیدن یا لنگش است که محدودیت حرکتی گسترده ای برای مبتلایان است.
لنگیدن یا لنگیدن چیست؟
در لنگیدن یا لقمه زدن ، بی نظمی در راه رفتن وجود دارد. این می تواند بسته به میزان آن ، کم و بیش مشخص شود. لنگ زدن مانع از حرکت سریع افراد نسبت به حالت عادی می شود. لنگش منجر به اختلالات مختلفی می شود که به نام لنگی کوتاه شدن ، دردناک یا سفت کننده شناخته می شوند. بسته به علت ، لنگیدن نیز به اصطلاح به لنگش متناوب ، روان زا ، فلج کننده و لگن تقسیم می شود. تظاهرات بیشتر لنگیدن همچنین می تواند به دلایل مختلف دیگری ایجاد شود. در همه انواع لنگیدن ، اختلالات می توانند به صورت اصطلاحاً اشکال مختلط بروز کنند.
علل
لنگ زدن می تواند به دلایل بسیار مختلفی اعم از روانی و جسمی باشد. عوامل محرک برای راه رفتن نامنظم معمولاً بر اساس دستگاه نگهدارنده و نگهدارنده یا پا، و معمولاً در انتقال مختل تکانه های عصبی. در صورت لنگیدن ، این می تواند به نوبه خود به اختلال در نواحی کنترل کننده عصب نسبت داده شود. لنگی می تواند به دلیل دو پا با طول نابرابر ، جابجایی لگن که به صورت یک طرفه اتفاق می افتد ، تغییر شکل (انحراف از ساختار طبیعی) و ناراحتی پا ، سفتی و انقباضات عضلانی ، تعادل مشکلات ناشی از پای حاد یا چوب ، آسیب به زانو or مفصل ران، اختلالات آرتروز و به اصطلاح بیماری های سیستم عصبی عضلانی. از دیگر دلایل لنگی می توان به آسیب به عضلات ، فلج ، اختلالات راه رفتن به دلیل بیماری های مختلف استخوانی یا قطع عضلات پایین پا اشاره کرد.
علائم ، شکایات و علائم
لنگ زدن یا سرگرمی ابتدا با اختلالات معمول راه رفتن قابل مشاهده است. فرد مبتلا دیگر نمی تواند مانند گذشته وزن خود را روی یک یا هر دو پا بگذارد و بنابراین وزن بدن را تغییر می دهد - لنگش رخ می دهد. لنگیدن را معمولاً با راه رفتن قابل مشاهده می توان تشخیص داد. اینکه و چه علائم همراه باشد ، به علت لنگی بستگی دارد. به طور کلی ، لنگ زدن با همراه است درد. اگر علائم ناشی از آسیب به پا ، تورم ، کبودی و فشار باشد درد ممکن است اضافه شود اگر نقرس یا یک بیماری روماتیسمی علت آن است ، علائم در سراسر بدن رخ می دهد و خنجر زدن است درد در اندام های دیگر نیز رخ می دهد. تحت شرایط خاص ، لنگیدن با احساس بیماری یا بی حالی عمومی همراه است. در دراز مدت ، لنگیدن می تواند رهبری به وضعیت بد بدن و علائم ثانویه مانند سایش مفصل ، کمر درد یا تنش در نتیجه محدودیت تحرک ، ناراحتی ذهنی ایجاد می شود ، که غالباً با راه رفتن قابل توجه بیشتر می شود. اگر یک کبودی، کشش بیش از حد یا علت نسبتاً بی خطر دیگری مسئول لنگی است ، شکایات معمولاً به سرعت فروکش می کنند. به محض اینکه زمینه ای شرط ناپدید شده است ، ممکن است مانند گذشته راه رفتن را از سر بگیرید.
تشخیص و دوره
در تشخیص لنگیدن ، متخصصان پزشکی به چندین روش اثبات شده اعتماد می کنند. علاوه بر بررسی دقیق الگوی راه رفتن و معاینه بصری عملکردهای بدن در سیستم اسکلتی عضلانی ، اقدامات عصبی مختلفی در تعیین وجود لنگی مفید است. روشهای تصویربرداری اغلب برای روشن کردن دقیق دلایل به عنوان بخشی از تشخیص لنگیدن مناسب هستند. اگر فقط یک لنگش موقتی باشد که ناشی از یک محرک روانشناختی یا هیستریک است ، a روانپزشک همچنین برای تشخیص مشورت می شود. با مشاهده الگوی راه رفتن ، در حال حاضر می توان نوع لنگی را بدون فنی تشخیص داد ایدز. اگر این امر به وضوح امکان پذیر نباشد ، از روشهای تشخیصی اضافی برای حمایت از تشخیص استفاده می شود. علاوه بر این ، گزارش های افراد آسیب دیده نیز برای مشخص کردن لنگی مهم است.
عوارض
لنگ زدن نشان دهنده یک جسم بسیار ناسالم است شرط و در دراز مدت ، بدون درمان ، می تواند رهبری به محدودیت ها و ناراحتی های قابل توجهی در زندگی بیمار. این معمولاً شامل درد و تورم شدید است. به همین ترتیب ، مبتلایان از حرکت محدود رنج می برند و بنابراین نمی توانند به طور فعال در زندگی شرکت کنند. انعطاف پذیری بیمار نیز به میزان قابل توجهی توسط لنگ کاهش می یابد. در برخی موارد ، مبتلایان به راه رفتن وابسته هستند ایدز. به عنوان یک قانون، تعادل اختلالات رخ می دهد. غیرمعمول نیست که لنگ زدن به برخی از افراد فشار زیادی وارد کند مفاصل و عضلات و در نتیجه به آنها آسیب می رساند. در دراز مدت ، این می تواند به خسارت جبران ناپذیری منجر شود رهبری به محدودیت های شدید حرکتی. درمان این شکایات معمولاً منجر به عوارض بعدی نمی شود. با این حال ، همیشه به علت بستگی دارد ، به طوری که همیشه نمی توان روند مثبت بیماری را تضمین کرد. تحت شرایط خاص ، شکایت قابل درمان کامل نیست. به ندرت لنگیدن به دلیل اختلال روانی نیز رخ می دهد که در این صورت درمان توسط روانشناس ضروری است. لنگیدن بر امید به زندگی تأثیر نمی گذارد. با این حال ، لنگی خود می تواند تأثیر منفی بر روان فرد مبتلا داشته و منجر به آن شود افسردگی و سایر ناراحتی های روانی.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر می توان لنگه را به تشکیل تاول در پا نسبت داد ، مراجعه به پزشک معمولاً لازم نیست. به طور معمول ، تاول در طی چند روز بهبود می یابد و سپس فرد مبتلا می تواند بدون هیچ گونه علامتی حرکت کند. مراجعه به پزشک به محض بروز شکایات بیشتر توصیه می شود. اگر تاول ها بهبود نیافتند یا مناطق آسیب دیده ملتهب شدند ، باید با پزشک مشورت شود. اگر خود درمانی باشد معیارهای مانند پماد، کمپرس خنک کننده یا کرم ها هیچ تاثیری ندارد ، باید به دنبال کمک بود. اگر لنگی باعث ناراحتی عضلات شود ، اعصاب or تاندون ها، یک دکتر لازم است اگر عدم ثبات در راه رفتن ، وضعیت بد بدن یا درد وجود دارد ، باید با پزشک مشورت شود. اگر فرد مبتلا از مشکلات کمر ، ناراحتی ران ، پاهای سنگین یا تغییر رنگ پوست ظاهر ، معاینه باید آغاز شود. مشکلات گردش خون ، کاهش سطح عملکرد یا بی حسی در پاها غیرعادی تلقی می شود و باید بررسی شود. برای تعیین علل باید سریعاً با پزشک مشورت شود. اگر تشخیص داده شود که پاها اختلاف طول دارند ، مراجعه به پزشک توصیه می شود. در کودکان ، لنگیدن اغلب ناشی از جهش رشد است. اگر شکایات به مدت چند هفته ادامه داشت ، باید برای معاینه با پزشک مشورت شود.
درمان و درمان
روش های درمانی در برابر لنگیدن همه کاره و بسیار پیشرفته است. از یک طرف ، درمان ها محدود به کاربردهای عمومی و خارجی هستند. از سوی دیگر، درمان روشهایی که درمانهای داخلی و بسیار ویژه ای برای لنگش هستند بسیار موثر هستند. در بیشتر موارد ، جایی که لنگه بنا به دلایل واضح است ، از درمان های ترکیبی استفاده می شود. علاوه بر این ، مداخلات جراحی می توانند از علائم رهایی یابند همانطور که روش های فیزیوتراپی می توانند در صورت لنگیدن به این هدف دست یابند. اگر بیماران از کوتاهی لنگی رنج می برند ، که با جبران تفاوت طول پاها ، ارتوپدی قابل جبران است ایدز علاوه بر مداخلات جراحی گزینه مناسبی هستند. برای مقابله با لنگیدن بر اساس اختلالات روانشناختی ، درمان های روان درمانی و همچنین تجویز تخصصی داروهای مناسب برای بازیابی روانشناختی مفید است. تعادل. لنگه لگن ، به عنوان تظاهرات شایع لنگیدن ، با مداخله جراحی بر روی تروکانتر درمان می شود.
چشم انداز و پیش آگهی
اگر لنگه به دلیل ضعیف یا نادرست بودن کفش تحریک شود ، با تعویض کفش در هر زمان می توانید تسکین پیدا کنید. در این موارد ، این تغییرات دائمی در سیستم اسکلتی نیستند بلکه اصلاحی هستند معیارهای که لازم است برای دستیابی به آزادی دائمی از علائم ، توصیه می شود با یک متخصص ارتوپد مشورت کنید. در بسیاری از افراد مبتلا ، اندازه کفش صحیح نیست یا پاشنه کفش به طور مطلوبی با نیازهای بدن سازگار نیست. اگر فرد مبتلا وضعیت بدی از ران ، پشت یا پاها داشته باشد ، درمانی است معیارهای یا یک مداخله جراحی اغلب برای دستیابی به بهبود شکایات لازم است. با وجود همه تلاش ها ، همیشه درمانی حاصل نمی شود. این باید به صورت جداگانه ارزیابی شود و به عوامل مختلفی از جمله طول مدت یا سن بیمار بستگی دارد. اگر سواستفاده نتواند به طور کامل اصلاح شود ، انتظار می رود نقص مادام العمر داشته باشد. اگر مفاصل یا ثبات دهنده دیگر استخوان ها از سیستم اسکلتی جایگزین می شود ، پیش بینی خوبی با توانبخشی خوب و رعایت برنامه درمانی امکان پذیر است. اگر لنگیدن بعد از تصادف یا زمین خوردن بروز کند ، آسیب استخوانی اغلب وجود دارد. با مراقبت های پزشکی خوب ، ناحیه آسیب دیده معمولاً طی چند هفته یا ماه های بعدی بهبود می یابد.
پیشگیری
با تقویت سیستم عضلانی و رباطی اندام تحتانی ، می توان تا حدی به طور مستقل پیشگیری از لخته شدن را به دست آورد. اختلالات مادرزادی یا موارد ناشی از تصادفات و همچنین سلامت از اختلالات به دست آمده در طول زندگی که منجر به لنگیدن می شود ، نمی توان جلوگیری کرد. برای پیشگیری از آسیب دیدن استخوان ها or مفاصل، باید از بارگذاری نادرست خودداری شود. این از لنگی همراه جلوگیری می کند.
مراقبت پس از آن
میزان لازم برای مراقبت های بعدی به علت لنگی بستگی دارد. حتی ممکن است در بعضی موارد اصلاً لازم نباشد. این مورد زمانی است که مشکل به دلیل نامناسب بودن کفش است. انتخاب یک کفش متفاوت در حال حاضر درمانی را فراهم می کند. از طرف دیگر ، اگر سوposاستفاده های جسمی وجود داشته باشد ، به عنوان مثال در لگن یا پشت ، درمان ضروری است. این همیشه به موفقیت مطلوب منجر نمی شود ، که می تواند منجر به آسیب های مادام العمر شود. پس از آن مراقبت های بعدی فقط می توانند ماهیت همراه داشته باشند. تن درمانی مناسبترین اقدام مراقبتهای پس از آن است. در جلسات ورزشی ، بیماران می آموزند که چگونه از سیستم اسکلتی - عضلانی خود به طور مثر استفاده کنند. بعضی اوقات لنگ زدن باعث فشار روحی و روانی نیز می شود. صحبت درمان همراه با دارو می تواند باعث تسکین شود. بنابراین مراقبت های پیگیری فقط نقش جزئی دارند. یا لنگ مشخصه از بین می رود یا به شکل خاصی باقی می ماند. در حالت دوم ، هدف جلوگیری از عوارض و توانایی بیمار برای داشتن زندگی روزمره تا حد ممکن است. در صورت تغییر شکل شدید ، افراد مبتلا می توانند از کمکهایی مانند غلتک استفاده کنند. آنها در صورت بروز مشکلات حاد با پزشک مشورت می کنند. برای تجزیه و تحلیل مشکل فردی به طور مرتب با ارتوپد مشاوره می شود.
کاری که می توانید خودتان انجام دهید
لنگ زدن می تواند به دلیل عوامل تحریک کننده بسیار متنوعی باشد و هم می تواند از نظر جسمی و هم روانی باشد. با این حال ، اغلب اوقات ، اختلال در سیستم اسکلتی عضلانی یا اعصاب مسئول راه رفتن ناپایدار است. به همین دلیل ، همیشه باید یک لنگه به پزشک ارائه شود. این که بیمار چه اقداماتی را برای کمک به خود انجام دهد یا خیر ، به علت این اختلال بستگی دارد. اگر لنگی به دلیل ناتوانی جسمی مادرزادی باشد که قابل درمان نیست یا به طور کامل قابل درمان نیست ، وسایل کمکی معمولاً تحرک را در زندگی روزمره تسهیل می کنند. اگر لنگی بسیار شدید باشد ، استفاده موقت از صندلی چرخدار نیز می تواند مفید باشد. در هر صورت ، افراد مبتلا باید از پزشک ، خرده فروشان پزشکی و آنها بخواهند سلامت بیمه چه کمکهای فنی در دسترس است تا زندگی روزمره را برای آنها آسان کند. اگر لنگی ناشی از تصادف یا آسیب دیگری باشد ، بیماران معمولاً می توانند استفاده کنند تمرینات فیزیوتراپی برای کمک به بازسازی عضلات و مفاصل آسیب دیده به این ترتیب معمولاً می توان از اثرات دیررس و محدودیت دائمی تحرک جلوگیری کرد. برای اختلالات ساده ، مانند یک ساده مچ پا پیچ خوردن، تاول پا یا مچ پا متورم و دردناک است نیش حشره, داروهای خانگی همچنین می تواند باعث تسکین شود. برای تورم ، کمپرس با خاک رس استیک از داروخانه کمک می کند. تاول های پاشنه پا اگر با شراب سفید شسته شوند و سپس با آن خامه بزنند سریعتر بهبود می یابند پماد روی و پوشانده شده با گچ.
