خون
عوامل بیماری زا از بیماری لایم از طریق گزش کنه. یک بار در خون بورلیا باکتری توانایی نفوذ به سلولهای بافتی و ادامه حیات در سلولها و تغییر ساختار سطحی آنها را دارند. علاوه بر این ، پاتوژن از طریق لنفاوی و گسترش می یابد خون عروق در بدن انسان و حمله به اندامهایی که در آنها تکثیر می شود.
از اندام ها ، پاتوژن می تواند بدن را بارها و بارها "آلوده" کرده و موج جدیدی از بیماری را ایجاد کند. به طور کلی ، انتقال بیماری از فردی به فرد دیگر امکان پذیر نیست. این شامل عفونت های قطره ای ، عفونت های اسمیر و تماس جنسی است.
با این حال ، روش انتقال اخیر بحث برانگیز است و در برخی از مطالعات امکان پذیر است. در تئوری، خون محصولات (تزریق خونبه عنوان مثال) همچنین می تواند حاوی بورلیا باشد باکتری اگر اهدا کننده (ناآگاهانه) آلوده باشد ، اما انتقال از طریق فرآورده های خونی تقریباً غیرممکن تلقی می شود. به طور خلاصه ، بنابراین ، انسان برای افراد دیگر عفونی نیست و در شیوع بیماری سهیم نیست.
بارداری
با این حال ، وضعیت خطر عفونت در طی تغییر می کند بارداری. در حین بارداری، پاتوژن بورلیوز می تواند از طریق مادر به کودک متولد شده منتقل شود جفت. اثرات بر روی کودک در مطالعات مختلف تحقیق متفاوت ارزیابی می شود.
با توجه به یافته های فعلی ، مادرانه بیماری لایم به نظر نمی رسد که با افزایش خطر آسیب نوزادان یا ناهنجاری های خاص همراه باشد. با این حال ، باید به زن باردار پیشنهاد شود سونوگرافی اسکن در یک مرکز پزشکی قبل از تولد برای ایمنی و آرام بخش تا بتوان هرگونه ناهنجاری را که رخ می دهد تشخیص داد. در مطالعات دیگر ، آسیب اندام و مرده زایی با مادر ارتباط دارد بیماری لایم عفونت.
بنابراین ، به دلایل ایمنی ، باید در موارد سو of ظن بالینی به بورلیوز لایم یا تشخیص عفونت در خون ، به دنبال آنتی بیوتیک درمانی باشید. مهم است که پزشک مراقبت کند که آنتی بیوتیک به کودک متولد نشده آسیب نرساند. داروی انتخابی معمولاً یک است پنی سیلین آماده سازی ، مگر اینکه مادر به پنی سیلین حساسیت داشته باشد. در صورت بروز عوارض ناشی از عفونت بیماری لایم ، باید آنتی بیوتیک درمانی تغییر کرده و داروی دیگری (به عنوان مثال سفتریاکسون) تجویز شود.
مننژیت
مننژیت در مرحله پیشرفته بیماری ایجاد می شود. در ابتدا ، یک عفونت موضعی اتفاق می افتد ، که به عنوان قرمزی در ناحیه نیش و گسترش در طول بیماری چشمگیر است. در این بین ، علائم نا مشخص مانند تب، سردرد و تورم لنف گره نیز رخ می دهد.
با پیشرفت عفونت ، پاتوژن در بدن پخش می شود و به اندام ها حمله می کند. به خصوص باکتری Borrelia burgdorferi باعث نوروبورلیوز می شود. این منجر به مننژیت، که توسط مشخص می شود سردرد، بالا تب و سفت گردن.
سندرم بناروث به اصطلاح Garin-Boujadoux نیز معمولی است: علاوه بر این مننژیت، التهاب ریشه های عصبی و نارسایی های عصب مغزی نیز رخ می دهد. هجوم این ساختارها با علائم زیر آشکار می شود: درد عصب، فلج ، بی حسی ، تعادل اختلالات و سرگیجه ، مشکلات تمرکز و تغییر در شخصیت. البته بسیاری از علائم نامشخص مانند تب or لرز نیز رخ می دهد.
این مرحله از بیماری به چندین هفته آنتی بیوتیک درمانی نیاز دارد. با این حال ، مننژیت برای افراد دیگر نیز مسری نیست. و این علائم نشان دهنده نوروبورلیوز است.
