بررسی اجمالی
- درمان: قرص برای تسکین علائم، کاهش حساسیت
- تشخیص: آزمایش پریک، آزمایش خون.
- علائم: سرفه، عطسه، آبریزش چشم، بثورات پوستی.
- علل و عوامل خطر: سیستم ایمنی به شدت به ماده ای (آلرژن) که در واقع بی ضرر است واکنش نشان می دهد.
- سیر و پیش آگهی: معمولاً آسم خفیف و در موارد شدید ایجاد می شود.
- پیشگیری: تا حد امکان از تماس با گربه ها و صاحبان گربه خودداری کنید، خانه را عاری از مواد حساسیت زا نگه دارید.
آلرژی به گربه چیست؟
آلرژی گربه یک واکنش آلرژیک به پروتئین های خاصی از گربه است. گربه ها این پروتئین به نام آلرژن را با بزاق، ادرار و ترشح غدد پوست خود آزاد می کنند. از طریق ذرات گرد و غبار و موی گربه، آلرژن ها در هوای داخل خانه پخش می شوند. حتی کوچکترین مقدار آن برای تحریک غشاهای مخاطی و مجاری تنفسی برخی افراد و ایجاد واکنش های آلرژیک کافی است.
به طور محاوره ای، اغلب از "حساسیت موی گربه" صحبت می شود. با این حال، برخلاف تصور رایج، موی گربه نیست که آلرژی گربه را تحریک می کند، بلکه ذراتی هستند که روی آن می نشینند.
گربه ها همه یک نوع آلرژن تولید نمی کنند. در انواع مختلف گربه ها، این پروتئین اندکی تغییر می کند. در بیشتر موارد، افراد مبتلا به آلرژی به گربه به انواع گربه ها حساسیت دارند. با این حال، این نیز اتفاق می افتد که، به عنوان مثال، تنها گربه آنگورا باعث واکنش می شود.
پاسخ به سوال "آلرژی به گربه - چه باید کرد؟" بیشتر بر اساس ارزیابی ذهنی فرد آسیب دیده است. در بسیاری از موارد، آلرژی به گربه باعث ناراحتی کمی می شود که مراجعه به پزشک ممنوع است. در برخی از افراد مبتلا، شدت علائم در سیر بیماری افزایش می یابد، به طوری که آلرژی گربه اغلب تنها سال ها پس از ایجاد آن درمان می شود.
در مورد آلرژی به گربه چه می توان کرد؟
درمان آلرژی به گربه قبل از هر چیز به معنای اجتناب از محرک (یعنی گربه) است - حتی اگر این کار دشوار باشد. بسیاری از مبتلایان به آلرژی چاره ای ندارند جز اینکه گربه را از دست بدهند.
هنگامی که گربه از خانه خارج می شود، مهم است که مبلمان، فرش ها و تمام سطوح را به طور کامل تمیز کنید. با این وجود، این اتفاق می افتد که ماه ها بعد مواد آلرژی زا هنوز در خانه هستند.
دارو برای آلرژی گربه
برای درمان علائم حاد حساسیت به گربه می توان داروها و قرص های مختلفی را نیز در نظر گرفت. اگرچه آنها آلرژی به گربه را درمان نمی کنند، اما ناراحتی را تسکین می دهند. به عنوان مثال آنتی هیستامین ها حساسیت بدن به هیستامین را کاهش می دهند یا از آزاد شدن هیستامین جلوگیری می کنند. به عنوان مثال، اینها شامل مواد فعال مانند ستیریزین، فکسوفنادین یا لوراتادین است.
برای رینیت آلرژیک با غشاهای مخاطی متورم و تنگی نفس، پزشکان راه حل هایی را برای استنشاق با داروهای سمپاتومیمیک بتا2 مانند سالبوتامول توصیه می کنند. اینها لوله های برونش را پاک می کنند و تنفس را آسان تر می کنند. اسپری های ضد احتقان بینی نیز کمک کننده است. اما نباید بیشتر از یک هفته از اینها استفاده کرد وگرنه بدن به آنها عادت می کند.
برخی از افراد برای پیشگیری از علائم، داروهای آلرژی گربه را به صورت پیشگیرانه مصرف می کنند. به عنوان مثال، اگر قرار است صاحب گربه ملاقات کند، آنتی هیستامین ها از قبل برای کمک به جلوگیری یا کاهش واکنش آلرژیک استفاده می شود.
برخی از افراد برای آلرژی به گربه به داروهای هومیوپاتی مانند Galphimia glauca، Luffa یا Arundo متکی هستند.
آلرژی به گربه: حساسیت زدایی
حساسیت زدایی که هیپوحساسیت نیز نامیده می شود، برای مبتلایان به آلرژی توصیه می شود که یا به طور حرفه ای با گربه ها برخورد می کنند یا با وجود دارو در تماس با ماده حساسیت زا رنج می برند.
حساسیت زدایی در انواع مختلف آلرژی امکان پذیر است. حساسیت افراد مبتلا به آلرژی را نسبت به آلرژن ها کاهش می دهد. در این فرآیند، فرد مبتلا به آلرژی در یک دوره چند ماهه در معرض دوزهای فزاینده ای از آلرژن قرار می گیرد. به دنبال حساسیت زدایی، تماس با آلرژن ها تنها باعث ایجاد واکنش های جزئی می شود.
واکسیناسیون برای آلرژی گربه
علاوه بر حساسیت زدایی، ممکن است به زودی واکسیناسیونی برای درمان آلرژی گربه – و برای حیوان نیز وجود داشته باشد. محققان واکسنی ساخته اند که در آن یک آنتی بادی به آلرژن گربه متصل می شود. آلرژن به این ترتیب از بین می رود، بنابراین دیگر واکنش هایی را در انسان ایجاد نمی کند. با این حال، مطالعات بیشتری برای تایید اثربخشی و تحمل واکسن آلرژی گربه مورد نیاز است.
چگونه می توانید تست کنید که آیا آلرژی به گربه دارید؟
- چه مدت علائم وجود دارد؟
- آیا این علائم عمدتاً زمانی که در داخل خانه هستید دارید؟
- آیا این علائم فقط در خانه شما رخ می دهد یا در جای دیگر؟
- آیا شما حیوانات خانگی دارید و اگر دارید کدامشان؟
در صورت مشکوک بودن به آلرژی، پس از گرفتن سابقه پزشکی، تست حساسیت ویژه انجام می شود. در بیشتر موارد، به اصطلاح تست پریک استفاده می شود. در این آزمایش، مواد حساسیت‌زای مختلفی روی ساعد یا پشت فرد مبتلا چکانده می‌شود. سپس پزشک با دقت پوست زیرین را مشخص می کند. در افراد بدون آلرژی، هیچ تغییر پوستی ایجاد نمی شود. اگر آلرژی گربه وجود داشته باشد، پوست زیر آلرژن مربوطه پس از حدود 15 تا 20 دقیقه قرمز شده و کمی متورم می شود.
برای تأیید تشخیص، پزشک آزمایش خون را انجام می دهد. در این فرآیند، او خون را برای آنتی بادی های موجود بررسی می کند (آزمون جاذب آلرژی آنزیمی). این آزمایش خون تا حدودی گران‌تر از سایر روش‌های معاینه است و بنابراین فقط در صورتی استفاده می‌شود که پزشک از قبل به یک آلرژن خاص به عنوان محرک مشکوک باشد. سایر بیماری ها مانند تب یونجه، آسم یا عفونت را می توان از این طریق رد کرد.
دفترچه خاطرات آلرژی
در برخی موارد، تشخیص آزمایشی در اولین مشاوره امکان پذیر نیست. سپس پزشک قرار ملاقات دوم را با فاصله چند ماه ترتیب می دهد. کسانی که آسیب دیده اند از این دوره برای تهیه دفترچه خاطرات آلرژی استفاده می کنند. در آن مستند می کنند:
- نوع، شدت و مدت علائم
- زمانی از روز که در آن رخ می دهند
- دارو مصرف شده
- رژیم غذایی
- فعالیت
- تاثیرات محیطی
با ارزیابی دفترچه آلرژی، پزشک اطلاعات خاصی در مورد محرک آلرژی دریافت می کند. بنابراین در موارد نامشخص، آزمایش پوست و همچنین آزمایش خون تنها پس از مشاوره دوم با پزشک انجام می شود.
آلرژی به گربه: علائم
آلرژی به گربه از طریق علائم مختلف ظاهر می شود. برای مثال، مبتلایان به آلرژی به گربه، از حملات خارش یا عطسه رنج می برند. این شکایات خطرناک نیستند، اما بسیار آزاردهنده هستند.
شما می توانید همه چیز مهم در مورد علائم آلرژی گربه را در زیر علائم آلرژی گربه بخوانید.
علت حساسیت به گربه چیست؟
دلیل واکنش آلرژیک برخی افراد به این پروتئین‌های اساساً بی‌ضرر به دلیل عملکرد نادرست سیستم ایمنی است. در مبتلایان به آلرژی، پروتئین ها باعث واکنش اغراق آمیز سیستم ایمنی می شوند. به چنین موادی آلرژن می گویند. هر فردی که به گربه آلرژی دارد به همه انواع گربه ها با علائم آلرژی یکسان واکنش نشان نمی دهد.
گربه ها بسته به سن، جنس و نژاد خود مقادیر متفاوتی از آلرژن Fel d 1 تولید می کنند. آلرژن آلرژی گربه از نام لاتین گربه خانگی "Felis domesticus" نامگذاری شد. گونه های خاصی از گربه ها همچنین دارای سایر آلرژن های Fel d هستند.
حیوانات از طریق نظافت و لیسیدن روزانه، پروتئین ها را روی خز خود یا از طریق ادرار در جعبه بستر پخش می کنند. ذرات گرد و غباری که به پروتئین‌ها می‌چسبند، و همچنین مو و شوره‌ای که گربه‌ها دائماً می‌ریزند، مواد حساسیت‌زا را در هوای داخل خانه پخش می‌کنند. صاحبان گربه مو یا شوره حیوانات خود را روی لباس و بدن خود حمل می کنند. به این ترتیب مواد حساسیت زا به جاهایی می رسند که اصلاً گربه ای وجود ندارد.
سیر آلرژی به گربه چیست؟
چگونگی پیشرفت آلرژی گربه در درجه اول به رفتار فرد مبتلا بستگی دارد. اگر از ایجاد آلرژن یا تماس با گربه جلوگیری نشود، خطر بدتر شدن آلرژی گربه وجود دارد. در صورت عدم درمان و تماس منظم با آلرژن، خطر درازمدت ابتلا به آسم برونش در نتیجه آلرژی گربه وجود دارد. کسانی که آسیب دیده اند تا آخر عمر از این موضوع رنج می برند.
چگونه می توان از آلرژی گربه جلوگیری کرد؟
برای جلوگیری از علائم آلرژی به گربه، بهترین راه این است که از تماس مستقیم با گربه ها و همچنین افرادی که گربه دارند خودداری کنید. برای مدت طولانی نزدیک صاحب گربه نمانید، زیرا آنها مواد حساسیت زا را روی بدن یا لباس خود حمل می کنند.
فیلترهای مخصوص هوای اتاق به کاهش میزان آلرژن در آپارتمان ها کمک می کند. همچنین سعی کنید گربه را از اتاق خواب دور نگه دارید و پس از تماس مستقیم با گربه دست های خود را بشویید.
از شخص دیگری بخواهید مرتباً گربه را مسواک بزند - ترجیحاً در فضای باز به جای داخل خانه. این همچنین به جلوگیری از ناراحتی ناشی از آلرژی گربه کمک می کند.
