درمان با پلاسموسیتوما

تمام اطلاعات ارائه شده در اینجا فقط از طبیعت عمومی است ، تومور درمانی همیشه در دستان یک متخصص آنکولوژیست است!

چگونه پلاسموسیتوما درمان می شود؟

درمان از پلاسموسیتوما از معیارهای ثابت پیروی نمی کند. یک درمان باید همیشه به تنهایی متناسب با بیمار باشد. سن ، حالت بیمار را در نظر می گیرد سلامت، روان و آرزوها.

مراحل ماهی قزل آلا و دوری و طبقه بندی A- و B- به عنوان یک استاندارد ارزیابی هدف برای درمان استفاده می شود. در مرحله I به طور کلی هیچ درمانی برای بیماران بدون علائم وجود ندارد (پلاسماسیتومای خفته = پلاسماسیتومای در حال سوختن). یک بررسی منظم از مقادیر آزمایشگاهی به منظور امکان اقدامات اولیه در صورت تغییر در مقادیر آزمایشگاهی انجام می شود.

در مرحله II و III ، شیمی درمانی به طور کلی داده شده است. این توسط متخصص خون انجام می شود. علاوه بر این ، آلفا - اینترفرون در صورت لزوم می تواند به عنوان درمان استفاده شود.

علاوه بر این ، تمام عوارضی که رخ می دهد ، بلافاصله درمان می شوند. در صورت بروز علائم خاص بیماری یا عوارض ، می توان گزینه های مختلف درمانی را به کار برد (متأسفانه ، ما همیشه نمی توانیم به روز بودن درمان های ذکر شده را تضمین کنیم):

  • شیمی درمانی (الکسانیان - طرح) 1. مونوتراپی با ملفالان و کورتیزون به صورت قرص ؛ تکرار تقریباً هر دو هفته 2. پلی شیمی درمانی (تزریق ؛ تکرار هر سه تا شش هفته)
  • شیمی درمانی با دوز بالا با پیوند سلول های بنیادی (فقط در موارد استثنایی در بیماران جوان)
  • رادیوتراپی
  • آلفا-اینترفرون (به بالا مراجعه کنید) یک ماده به اصطلاح پیام رسان در نظر گرفته می شود و به عنوان ماده فعال بدن با طیف وسیعی از عملکرد بر روی سلولهای ایمنی بدن عمل می کند.

    این ماده از تکثیر سلولهای پلاسما جلوگیری می کند ، بنابراین می توان از آن برای تثبیت (بعنوان یک درمان نگهدارنده) به دنبال آن استفاده کرد شیمی درمانی. ذکر این نکته مهم است کهاینترفرون به عنوان یک درمان ، اثر خیلی کمی دارد.

پلاسموسیتوما/ مولتیپل میلوما یک بیماری لاعلاج است. فقط بیمارانی که می توانند تحت شیمی درمانی با دوز بالا قرار گیرند پیوند سلول های بنیادی احتمال درمان کم است.

فقط تعداد کمی از بیماران برای این روش درمانی مناسب هستند که خطر بالایی نیز دارد. با این حال ، اگر درمان در زمان مناسب آغاز شود ، فعالیت آن پلاسموسیتوما می تواند کاهش یابد ، به طوری که در حالت ایده آل ، به طور موقت قابل شناسایی نیست خون. این بهبودی بیماری نامیده می شود.

متأسفانه ، این همان درمان نیست ، زیرا بیماری می تواند پس از ماهها یا سالها دوباره ظاهر شود (عود). مخصوصاً در موارد فقیر سلامت، از شیمی درمانی رادیکال اجتناب می شود. در موارد شکستگی قریب الوقوع استخوان به دلیل تحلیل شدید استخوان یا شدید درد استخوان، پرتودرمانی موضعی (حداکثر دوز 45-50 خاکستری) می تواند انجام شود.

این روش درمانی برای بیمار فشار روانی کمتری دارد. معمولاً با شیمی درمانی ترکیب می شود. سایر اقدامات درمانی همراه دیگر در دسترس است؟

اقدامات حمایتی گسترده ای برای درمان میلوما در دسترس است:

  • آزادی از درد بخشی از کیفیت زندگی است. نوین درد دارو باید دستیابی به بدون درد را امکان پذیر کند. درد استخوان می تواند بسیار برجسته باشد و بنابراین کل فرد را تحت تأثیر قرار می دهد. برای درد لطفاً به فصل جدید ما مراجعه کنید.
  • با تجویز اریتروپویتین ، یک عامل رشد برای قرمز ، می توان کم خونی را کاهش داد خون سلول.
  • به منظور کاهش تحلیل استخوان ، به اصطلاح بیسفسفونات ها استفاده می شود ، که تأثیر آنها بر مهار استئوکلاست ها (= سلولهای بدن تجزیه کننده استخوان) است. به این ترتیب در صورت لزوم می توان از شکستگی جلوگیری کرد.
  • اگر به اصطلاح شکستگی های پاتولوژیک رخ داده باشد ، شکستگی باید در همکاری بین رشته ای با بخش ارتوپدی تثبیت شود.