خطرات ناشی از ام آر آی از زانو
به طور کلی ، عملکرد MRI بسیار ایمن است و معمولاً عوارضی ندارد. در صورت عدم رعایت موارد خاص ، خطرات ناشی از میدان مغناطیسی قوی وجود دارد. به همین دلیل ، مهم است که قبل از انجام MRI ، یک صحبت توضیحی کامل توسط پزشک انجام شود.
وجود هر قسمت فلزی بر روی بدن یک مشکل خاص است. این مورد همچنین در مورد مواردی که مجبور به کاشت جراحی شده اند ، به عنوان مثال به دلیل شکستگی. اجسام فلزی قابل برداشت باید قبل از معاینه MRI خارج شوند.
اگر قسمت های فلزی داخل یا روی بدن وجود داشته باشد که قابل برداشت نیستند ، ممکن است معاینه MRI ممکن نباشد و باید گزینه دیگری یافت. به خصوص اگر در حین جراحی قبلی ، مثلاً بعد از قدام ، ایمپلنت های فلزی در زانو قرار داده شده باشد رباط صلیبی پارگی ، شکستگی از فلات درشت نی و غیره ، MRI زانو در بسیاری از موارد قابل انجام است. با این حال ، باید توجه داشت که هیچ اطلاعاتی در مورد ساختارهای بافتی مستقیماً از ایمپلنت به دست نمی آید ، زیرا تصویر توسط کاشت فلزی پاک می شود.
اغلب پیس میکر ، کاشت ناخن یا پلاک ، و انسولین پمپ ها دلیل عدم انجام معاینه هستند. در برخی از معاینات MRI ، از عوامل به اصطلاح کنتراست نیز استفاده می شود که در موارد نادر می تواند منجر به واکنش های آلرژیک شود. حتی در مورد موجود کلیه قبل از انجام MRI با ماده حاجب باید به پزشکان معالج اطلاع داده شود.
نشانگر
به منظور ارزیابی بهتر بیماری های خاص یا تسهیل تشخیص زانوی نامشخص درد، معاینات ام آر آی از زانو اغلب انجام می شود. در اینجا ، یافته های MRI همچنین می تواند نشان دهد که کدام روش درمانی برای بیماری فرد مناسب است و آیا مثلاً برای جراحی نشانه ای وجود دارد. گرچه می توان ساختارهای استخوانی را در MRI کمتر از CT ارزیابی کرد ، شکستگی ، تومور یا سایر نقایص استخوان را نیز می توان در MRI تشخیص داد.
معاینات ام.آر.آی بویژه در مواردی که سو susp ظن وجود داشته باشد ، دستور داده می شود غضروف سازه ها آسیب دیده اند (آسیب غضروف) به عنوان مثال ، یک آسیب دیده منیسک یا پاره شده رباط صلیبی با MRI به راحتی می توان تشخیص داد. از ام آر آی زانو همچنین به طور مکرر در موارد مایعات یا آبسه در مفصل و اطراف آن استفاده می شود.
سرانجام ، از MRI همچنین می توان برای آسیب دیدن رباط و دستگاه عضلانی ناحیه عضله استفاده کرد مفصل زانو. احتمالاً متداول ترین نشانه برای MRI یک مورد است مینیسک پاره. (زیر را ببینید) منیسک، که به عنوان یک عمل می کند شوک جاذب بین ران و پایین تر پا، در طول زندگی خود دچار سایش و پارگی طبیعی می شود و می تواند پاره شود.
A مینیسک پاره ناشی از تصادف بسیار کمتر مشاهده می شود. MRI از مفصل زانو می تواند نشان دهد مینیسک پاره نسبتاً قابل اعتماد اما به خصوص انتقال یک انحطاط شدید به یک انحطاط منیسک از نظر رادیولوژیکی گاهی اوقات مشکل اشک وجود دارد.
به منظور ارزیابی شرط از غضروف یا آسیب غضروف در زانو از خارج ، MRI بهترین گزینه تشخیصی است. از آنجا که غضروف محتوای آب زیادی دارد ، به وضوح از استخوانی که روی آن قرار گرفته است قابل تشخیص است. درجات بالاتر از آسیب غضروف (CM 3 و 4 درجه) قابل اطمینان تشخیص داده می شود.
آسیب جزئی غضروف و زبری سطح همیشه در MRI زانو به وضوح دیده نمی شود. به طور کلی ، ارزیابی از آسیب غضروف در زانو اگر آسیب بیشتر باشد با ام آر آی بهبود می یابد. آسیب غضروف پشت زانو زدن ارزیابی به ویژه آسان است ، زیرا در این قسمت غضروف های زانو ضخیم تر هستند و آسیب غضروف ها به ویژه به خوبی قابل مشاهده است.
La رباط صلیبی در MRI بسیار خوب تجسم می یابد. رباط صلیبی قدامی و خلفی را می توان در تمام طول آن در تصاویر MRI مربوطه دنبال کرد. در اکثر موارد ، پارگی کامل رباط صلیبی قدامی نیز با اطمینان از طریق MRI زانو قابل تشخیص است.
اگر رباط صلیبی فقط پاره شود ، وضعیت بسیار دشوارتر است. ارزیابی MRI تا چه اندازه باقیمانده رباط صلیبی است ، حتی با بهبود کیفیت تصویر ، همچنان دشوار است. به خصوص اگر لوله غشای مخاطی ، که کشش بیشتری از رباط صلیبی قدامی دارد ، با آن حرکت نکند ، یک رباط صلیبی پاره شده می تواند در یک لوله سالم قرار گیرد. کیست بیکر کیسه ای در قسمت خلفی است کپسول مفصلی که در آن مایع مفصل جمع می شود. معاینه MRI معمولاً برای تشخیص کیست لازم نیست (تشخیص با سونوگرافی امکان پذیر است) ، اما برای تشخیص علل احتمالی تشکیل کیست. کیست های بیکر اغلب در زمینه ضایعات دژنراتیو مینیسک یا به صورت مزمن رخ می دهند آرتروز.
تمام مقالات این مجموعه:
