روش
اگر پزشکی در بیمارستان یا در محل عمل MRI زانو را سفارش دهد ، ابتدا باید قرار ملاقات تعیین شود. بسته به شرایط سفارش و دلیل انجام MRI زانو ، فرد مبتلا ممکن است مجبور شود چند هفته برای قرار ملاقات صبر کند. قبل از اینکه معاینه واقعاً انجام شود ، یک بحث آموزنده در جریان است ، که در طی آن پزشک بیمار را از خطرات معاینه و مهمتر از همه در مورد بیماریها و عملهای قبلی به بیمار اطلاع می دهد.
معاینه واقعی معمولاً فقط حدود 15 تا 30 دقیقه طول می کشد و کاملاً بدون درد است. دراز کشیدن برای کل مدت زمان معاینه مهم است تا بتوان از تصاویر استفاده کرد. در طول کل مراحل ، پزشکان معاینه به اتاق ام آر آی نگاه می کنند و می توانند از طریق آی فون با بیماران معاینه شده صحبت و درک کنند.
دستگاه MRI خود در حین معاینه بسیار بلند است ، به همین دلیل هدفون یا شاخه گوش معمولاً برای جلوگیری از صداهای بلند تهیه می شود. پس از گرفتن تصاویر ، باید توسط رادیولوژیست ارزیابی شوند. در بیشتر موارد ، پزشک معالج یافته های فردی را با فرد معاینه شده امروز در محل صحبت می کند.
با این حال ، این یک سرویس داوطلبانه است و لزوماً لازم نیست که انجام شود. بیمار برای معاینه ام آر آی از زانو نیازی به هوشیاری ندارد. مصرف طبیعی غذا و نوشیدنی امکان پذیر است.
در مقابل ، بیمار باید ظاهر شود خشک دهن در طی معاینه MRI از قسمت فوقانی / پایین شکم (MRI فوقانی شکم ، MRI هیدرولیک). MRI زانو را می توان روی یک بیمار کاملاً پوشیده انجام داد. فقط برداشتن یا واریز همه اشیا met فلزی (همچنین روی لباس) به سرعت ضروری است.
این خطر وجود دارد که این اجسام در حین معاینه گرم شوند یا تصاویر MRI را مختل یا تحریف کنند. به طور همزمان معاینه MRI از هر دو زانو به طور همزمان امکان پذیر است ، اما معمولاً انجام نمی شود. دلایل مختلفی برای این امر وجود دارد.
از یک طرف ، رادیولوژیست فقط می تواند صورتحساب را اعلام کند سلامت شرکت های بیمه برای معاینه MRI از یک زانو در روز با توجه به میزان هزینه های پزشکان. از طرف دیگر ، معاینه هر دو زانو در کل مدت زمان زیادی طول می کشد (حداقل 40 دقیقه) ، زیرا زانوها باید جداگانه یکی پس از دیگری بررسی شوند. از آنجا که بیمار نباید در این دوره حرکت کند و باید موقعیتی را که در آن دراز کشیده است حفظ کند ، پزشک باید قبل از معاینه در مورد امکان معاینه تصمیم بگیرد.
معیارهای احتمالی برای پزشک می تواند سن بیمار ، جسمی او باشد شرط و سایر بیماریها بسته به طراحی ، بین دستگاههای MRI بسته و باز تمایز قایل می شود. به طور معمول ، در معاینه MRI از زانو ، بیمار ابتدا به داخل لوله های لوله رانده می شود ، فقط تا قسمت بالای بدن.
این بدان معناست که سر معمولاً خارج از لوله است ، بنابراین افراد مبتلا به کلاستروفوبیا را می توان در یک لوله MRI بسته (با زانو) قرار داد مفاصل) غالباً ، از دستگاه های فرستنده و گیرنده در خارج از لوله MRI برای انتقال امواج رادیویی و تشخیص تکانه ها استفاده می شود. در بعضی موارد - بسته به اینکه سیم پیچ زانو مربوطه در سری MRI چسبیده باشد - با این وجود بیمار باید همراه خود وارد لوله شود سر.
این مسئله همیشه باید از قبل روشن شود ، زیرا در صورت وجود بستنی هراسی ، باید گزینه های دیگری را جستجو کرد. جدیدترین لوله های MRI نیز ساخته شده اند تا قطر آنها بیشتر باشد و بنابراین دیگر چنین اثر محدود کننده ای ندارند. در صورت لزوم ، یک رادیاتور می تواند توسط رادیولوژیست تجویز شود.
علاوه بر این ، همیشه به بیمار یک دکمه فشار داده می شود که در صورت ناراحتی شدید می تواند آن را هنگام معاینه فشار دهد و بنابراین معاینه را سقط می کند. در هر صورت ، مهم است که ساختار مورد بررسی در هنگام ایجاد تصاویر جابجا نشود ، زیرا تصاویر ایجاد شده غیرقابل استفاده هستند. تاری تصاویر قابل مقایسه با عکس.
بسته به نشانگر ، یک ماده حاجب به داخل تزریق می شود رگ در طی معاینه ام آر آی از زانو از طریق دسترسی. به طور کلی ، MRI اجازه می دهد تا تضاد خوبی بین ساختارهای مختلف بافت نرم در زانو نشان داده شود و بنابراین آنها را به خوبی از یکدیگر متمایز کند. تجویز ماده حاجب به شناسایی ساختارهای بسیار ریز کمک می کند (به عنوان مثال کوچکترین پارگی در آن منیسک منطقه) یا برای تجسم بهتر مناطق با خون جریان. کلات های گادولینیوم پایدار (تحمل خوب) معمولاً از طریق بازو به صورت وریدی تزریق می شوند رگ. این ها در ناحیه زانو جمع می شوند ، خصوصاً در مناطقی که زیاد هستند خون آنها را روشن یا سفید رنگ کنید. در مقایسه با مناطقی که عرضه نمی شوند خون (از جمله غضروف بافت) ، که سیاه می شود ، می توان یک کنتراست قوی ایجاد کرد.
تمام مقالات این مجموعه:
