ویروس شناسی مطالعه است ویروس ها. این با توصیف علمی و طبقه بندی از ویروس ها. ویروس شناسی همچنین به عفونت ، پیشرفت و کنترل بیماری های ویروسی در انسان ، حیوانات ، گیاهان و قارچ ها می پردازد.
ویروس شناسی چیست؟
ویروس شناسی مطالعه است ویروس ها. این مقاله با توصیف علمی و طبقه بندی ویروس ها سروکار دارد. ویروس شناسی به حوزه سطح بالاتری از میکروب شناسی تعلق دارد. علاوه بر این ، آن را نیز به پزشکی اختصاص داده می شود ، به ویژه از نظر عملی زمینه های کاربرد. در حالی که میکروب شناسی با اشکال حیاتی بسیار کوچک سروکار دارد ، محققان در مورد اینکه ویروس ها موجود زنده ای به معنای دقیق آن هستند ، اختلاف نظر دارند: بنابراین ، آنها معیارهای کلاسیک وضعیت موجود زنده را ندارند. ویروس ها از یک پاکت پروتئین تشکیل شده اند که اطلاعات ژنتیکی آنها را به صورت RNA یا DNA در بر می گیرد. ویروس ها با اتصال به سلول های میزبان حمله می کنند غشای سلولی (در مورد حیوانات) یا به دیواره سلولی آنها (در مورد گیاهان و قارچ ها) و ورود مواد ژنتیکی خاص خود به سلول. به این ترتیب ویروس سلول میزبان را تحت تأثیر قرار می دهد و می تواند متابولیسم میزبان را اصلاح کند. ویروس ها از نظر ساختار دقیق ، نحوه برخورد با عفونت و عواقبی که برای سلول میزبان منفرد یا کل ارگانیسم آلوده دارند ، متفاوت هستند. ویروس شناسی همچنین به توسعه روش ها و تکنیک ها برای امکان و بهبود مطالعه و بررسی ویروس ها می پردازد. اینها شامل روشهای کشت ، یعنی تکثیر کنترل شده یا حفظ مواد زنده است. این مهارت ها و دانش بنیادی در تحقیقات و تحقیقات از اهمیت بالایی برخوردار است زمینه های کاربرد ویروس شناسی: از طریق آنها امکان حفظ نمونه ها یا شناسایی پاتوژن خاص وجود دارد.
روشهای درمانی و درمانی
در کاربرد بالینی خود ، ویروس شناسی با تمام بیماری هایی که می توانند توسط ویروس ها ایجاد شوند ، سروکار دارد. آنها می توانند انسان و حیوانات و همچنین گیاهان و قارچ ها را آلوده کنند. با این حال ، هر ویروسی نمی تواند هر موجود زنده ای را به یک اندازه آلوده کند: ویروس ها علی رغم سادگی سطحی ، انگل هایی بسیار تخصصی هستند. بدون جهش قبلی و تغییرات بعدی در مواد ژنتیکی ، ویروس ها نمی توانند میزبان خود را به میل خود تغییر دهند. بسیاری از بیماری هایی که انسان از آن رنج می برد نتیجه پیامدهای عفونت های ویروسی است. در هنگام عفونت ، ویروس وارد ارگانیسم می شود و بدنبال یک سلول میزبان مناسب است. این ویروس باعث می شود سلول میزبان اطلاعات ژنتیکی خارجی را به دست بگیرد و دستورالعمل های ذخیره شده شیمیایی در آن را انجام دهد. در نتیجه ، متابولیسم سلول میزبان تغییر می کند و شروع به تولید ویروس های جدید می کند. به محض اینکه سیستم ایمنی بدن ویروس را به عنوان جسم خارجی تشخیص می دهد و شروع به مبارزه با آن می کند. این به طور معمول منجر به علائم بیماری مربوطه می شود. از آنجا که ویروس ها ابتدا باید در ارگانیسم تکثیر شوند ، مدتی بین عفونت واقعی و شیوع بیماری می گذرد. مدت زمان این دوره جوجه کشی بسته به نوع مهاجم ویروسی متفاوت است. تنها اگر ارگانیسم به موقع ویروس ها را به عنوان مهاجمان تشخیص دهد ، بدن می تواند به اندازه کافی زودهنگام با آنها مبارزه کند و از شیوع بیماری جلوگیری کند. سیستم ایمنی بدن پایگاه شناسایی ویروسها در آنتی ژنهای به اصطلاح: مولکول ها به سمت بیرون. برای جلوگیری از تشخیص ، برخی ویروس ها استتار خود ، به عنوان مثال با استفاده از یک پوشش مانند مخاط. واکسن به شما کمک می کند سیستم ایمنی بدن تا از خود در برابر ویروس های مضر دفاع کند. وقتی واکسن تزریق می شود ، بدن تولید می کند آنتی بادی که مانند قطعات پازل در سطح قرار می گیرند مولکول ها توسط آن ارگانیسم می تواند ویروس ها را تشخیص دهد. در نتیجه ، سیستم ایمنی بدن بلافاصله ویروس های مهاجم را شناسایی کرده و قبل از شیوع بیماری به طور مثر با آنها مبارزه می کند. برخی از بیماریهای ویروسی معروف که قبلاً بخشهای زیادی از جمعیت انسان را گرفتار کرده بودند ، اکنون به دلیل واکسیناسیون ریشه کن می شوند. این شامل ابله، که توسط ویروس واریولا ایجاد شده است. امروزه ، ویروس های گسترده و شناخته شده ، به عنوان مثال ، ویروس ها هستند تاثیر ویروس یا ویروس HI.
روشهای تشخیص و معاینه
علائم مشخصه عفونت ویروسی خاص در بسیاری از موارد امکان تشخیص قابل اعتماد بیماری را فراهم می کند. با این حال ، شرایط خاص شناسایی دقیق یک عامل بیماری زا را ضروری می کند. در چنین مواردی ، آزمایش ویروس شناسی ویروس را در ویروس شناسایی می کند خون از فرد مبتلا ، به عنوان مثال آگاهی از علت بیماری برای درمان موفقیت آمیز ضروری است. علاوه بر نقش برجسته آنها به عنوان پاتوژن ها، با این حال ، ویروس ها نیز در آینده از اهمیت زیادی برخوردار هستند درمان بیماریها به عنوان مثال ، در برنامه هایی که تاکنون فقط آزمایشی بوده اند ، دارو از توانایی ویروس ها در انتقال مواد مستقیم به سلولها بهره می برد. در نتیجه ، برنامه هایی که در آن فاژهای ویروسی منتقل می شوند قابل تصور هستند داروهای و آنها را به طور خاص در صورت نیاز ارگانیسم آزاد کنید. بعضی از ویروس ها در انتقال مواد ژنتیکی خود به هسته سلول و ادغام آن در موجود موجود تخصص دارند ژن توالی. محققان آنها را فرصتی برای هدف قرار دادن می دانند ژن درمان. در چنین درمانی ، به عنوان مثال ژن های درج شده می توانند جایگزین مفقود شده شوند ژن توالی ها را از بین ببرید و سو mal عملکرد را از بین ببرید. به این ترتیب ، درمان بیماری هایی که ریشه در نقایص ژنتیکی دارند و هنوز هم صعب العلاج تلقی می شوند ، امکان پذیر است. بنابراین ویروس شناسی می تواند سهم قابل توجهی در درمان های جدید داشته باشد.
