ابله

در گذشته ، آبله ویروس ها اغلب باعث بیماری عفونی آبله می شود (مترادف: بلاترن ، واریولا) ، که سالها پیش اغلب منجر به عوارض و در موارد شدید حتی منجر به مرگ شد. به دلیل خطر بسیار زیاد عفونت ، آبله ویروس ها در گذشته محرک چندین بیماری همه گیر بودند.

علت

امروزه عفونت با ویروس آبله بسیار بعید است و به خصوص در کشورهای پیشرفته تقریباً غیرممکن است ، زیرا ویروس آبله از سال 1980 به طور کامل ریشه کن شده و فقط بقایای آن را می توان در آزمایشگاه های ویژه یافت. ویروس آبله از خانواده Poxviridae نشأت گرفته و به دو زیر گروه تقسیم می شود. از یک طرف ویروس ارتوپاکس و از طرف دیگر ویروس پاراپوکس وجود دارد.

فقط ویروس ارتوپاکس برای انسان جالب است ، زیرا فقط این ویروس باعث بیماری خطرناک آبله می شود. مهم است که ویروس ارتوپاکس می تواند باعث ایجاد دو شکل مختلف عفونت آبله شود ، زیرا ویروس دارای دو زیرگونه است. علت عفونت آبله معمولاً کاملاً ساده است: اگر بیمار با بیماری که قبلاً آلوده شده تماس پیدا کند ، ویروس منتقل می شود و سپس باعث بیماری در انسان می شود.

یک بیمار می تواند به روش های مختلف و بالاتر از همه بسیار پیش پا افتاده آلوده شود. از یک طرف از طریق به اصطلاح عفونت اسمیر است. در اینجا کافی است که ویروس هنوز به دست یک بیمار آلوده "بچسبد".

اگر دستی به این بیمار بدهید ، ویروس می تواند وارد بدن شود و باعث عفونت شود. توجه به این نکته مهم است که بیماری که ویروس را منتقل می کند لزوماً خودش مجبور به آلودگی خارجی نیست. یکی دیگر از دلایل انتقال ویروس آبله می تواند به عنوان مثال ، دستگیره درب یا ایستگاه اتوبوس در اتوبوس باشد.

اگر بیمار آلوده قبلاً این ناحیه را لمس کرده باشد ، در اینجا نیز ویروس می تواند "بچسبد". عفونت اسمیر نشان می دهد که چرا ویروس می تواند خیلی سریع گسترش یابد و چرا شیوع اغلب منجر به همه گیری در منطقه آسیب دیده می شود.

• ویروس ارتوپاکس ویروس اولین نوع فرعی است ، این ویروس باعث آبله واقعی می شود که با خطر بالای عفونت و تصویر کلاسیک آبله مشخص می شود.
• از طرف دیگر اورتوپوکس ویروس آلاستریم باعث آبله سفید بی خطر می شود.

امکان دیگر انتقال ، انتقال توسط است عفونت قطره.

در اینجا ، بیمار A ، که آلوده است ، می تواند سرفه بیمار B. به دلیل وجود قطرات کوچکی که آزاد شده و حاوی ذرات ویروس زیادی است ، احتمال اینکه بیمار B نیز آلوده باشد وجود دارد. این دو احتمال انتقال معمولاً علت عفونت با ویروس آبله است.

لازم است بدانید که فرد در همان روز پس از تماس مستقیم یا غیرمستقیم با بیمار آبله بیمار نمی شود. با ویروس آبله ، فرد از یک دوره کمون 7-19 روز صحبت می کند. این بدان معنی است که ممکن است حدود 7-19 روز طول بکشد تا ویروس در بدن تولید شود تا حدی که عفونت رخ دهد.

در ابتدا ، بدن خود سعی می کند با ویروس کنار بیاید و با آن مبارزه کند. بنابراین زمان خاصی طول می کشد تا بیماری در واقع شیوع یابد. در این زمان که فرد آن را زمان انکوباسیون می نامد ، از آنجا که فرد هنوز هیچ علائمی را نشان نمی دهد ، با این وجود ناقل ویروس است ، می توان بیماران دیگر را آلوده کرد.

این مسئله خطرناک ویروس آبله است: تصور کنید مدیری آلوده به ویروس آبله است ، اما هنوز این را نمی داند ، زیرا هنوز هیچ علائمی نشان نمی دهد. این مدیر هر روز با 20 نفر دست می دهد و بنابراین آنها را نیز آلوده می کند. این 20 نفر می توانند به نوبه خود افراد دیگر را آلوده کنند زیرا هنوز هیچ علامتی ندارند.

این مثال نشان می دهد که یک اپیدمی با چه سرعتی ممکن است اتفاق بیفتد. بنابراین شستن و ضد عفونی مرتب دستها بسیار مهم است. با این حال ، از آنجا که آبله در آلمان و بقیه جهان منقرض شده است ، در واقع امکان ابتلای بیمار به ویروس آبله وجود ندارد ، به عنوان ذخایر باقی مانده آبله ویروس ها با خیال راحت در آزمایشگاه های ویژه ذخیره می شوند.