روانشناسی کودک یک تخصص پزشکی است که با رشد ، رفتار و همچنین ذهنی سروکار دارد سلامت از کودکان این دوره از زندگی بین تولد و بلوغ متمرکز است.
روانشناسی کودک چیست؟
روانشناسی کودک زیرمجموعه ای از روانشناسی رشد را نشان می دهد. روانشناسی رشد با تغییرات در طول عمر سروکار دارد. در مقابل ، روانشناسی کودک بر رفتار در مراحل اولیه رشد زندگی متمرکز است. اینها از اوایل وجود دارد کودکی تا اواخر کودکی تا بلوغ و همچنین نوجوانی. تاریخ روانشناسی کودک به طبیعت شناس چارلز داروین (1809-1882) ، فیزیولوژیست ویلیام پرایر (1841-1897) ، روانشناس آلمانی ویلیام استرن (1871-1938) و همسرش کلارا استرن (1877-1948) برمی گردد. در زمینه روانشناسی رشد فعال بود. همه آنها با ثبت رفتار خود در دفتر خاطرات ، فرزندان خود را تحت مشاهده سیستماتیک قرار دادند. انتشار کتاب ویلیام پرایر "روح کودک" در سال 1882 آغاز روانشناسی کودک قلمداد می شود. از آن زمان به یک زمینه تحقیقاتی مستقل تبدیل شد. اثر "روانشناسی از دوران کودکی”توسط ویلیام استرن در سال 1914 منتشر شد.
عملکرد ، اثر و اهداف
روانشناسی کودک مدتی طول کشید تا رشد کند. تا قرن هجدهم ، کودکان بالای 18 سال بزرگسال محسوب می شدند. علاقه کمتری به کودکان کوچکتر وجود داشت. در آن زمان ، میزان مرگ و میر نوزادان و کودکان خردسال آنقدر زیاد بود که وابستگی عاطفی به کودک اغلب سرمایه گذاری بدی محسوب می شد. در آغاز قرن نوزدهم ، میزان بقای نوزادان به میزان قابل توجهی افزایش یافت و دولت به شهروندان خود علاقه بیشتری نشان داد ، به ویژه مادران ، مسئول مراقبت از فرزندان خود شدند. همانطور که روانکاوی در اواخر قرن نوزدهم مورد توجه قرار گرفت ، مادران نیز مسئول روان شناختی بودند سلامت از فرزندان آنها زیگموند فروید (1856-1939) از جمله اولین روان درمانگران بود كه به پیشرفت های نامطلوب احتمالی پس از تولد اشاره كرد. دخترش آنا فروید (1895-1982) از نظر روانشناسی یک پیشگام قلمداد شد درمان از کودکان از دهه 1920 به بعد ، مفاهیم مختلفی از روانشناسی کودک شکل گرفت. امروزه روانشناسی کودک با مشکلات مختلفی روبرو می شود کودکی. تشخیص و درمان و همچنین پیشگیری از اختلالات روانی در کودکان نقش دارد. زمینه های کاربرد روانشناسی کودک شامل اختلالات توجه ، اضطراب ، افسردگی, اختلالات خواب, نارساخوانی همچنین یادگیری اختلالات نشانه های دیگر اختلالات وسواس فکری عملی ، اختلال در رفتار غذا خوردن ، اختلالات رشد زبان و اوتیسم. همچنین در زمینه روانشناسی کودک ، رشد شناختی ، اجتماعی و عاطفی ، رشد حسی و حرکتی ، رشد زبانی ، رشد جسمی و درک خود از کودک وجود دارد. مشکلات روانشناختی کودکان توسط درمانگران تشخیص داده می شود و سپس با روش های روان درمانی مناسب درمان می شود. از جمله روش های درمانی می توان به بازی اشاره کرد درمان، که از غریزه بازی طبیعی کودکان استفاده مثبت می کند و ویژگی های مختلف شخصیت را نیز ارتقا می دهد یادگیری رفتار - اخلاق. در این فرآیند ، درمانگر همچنین می تواند تعیین کند که چه مدت به درمان نیاز است. به نوبه خود ، کودکان این فرصت را دارند که خود را از طریق بازی بیان کنند و از این طریق به مواردی که در غیر این صورت با آنها ارتباط برقرار نمی کنند ، رسیدگی کنند. قبل از اینکه یک روانشناس کودک اجازه کار داشته باشد ، باید مدرک روانشناسی حدود دوازده ترم را بگذراند و به یک روانشناس فارغ التحصیل برسد ، که معمولاً سه تا پنج سال طول می کشد. این آموزش برای روانشناسان کودک از دانش و مهارت لازم برای برخورد و کار مستقل با کودکان برخوردار است. این آموزش بر روی تشخیص و درمان مستقل اختلالات روانی در کودکان و نوجوانان متمرکز است. به عنوان یک قاعده ، روانشناسی کودک وقتی مورد استفاده قرار می گیرد که کودک ناهنجاری ها یا اختلالات واضحی در رفتار خود نشان دهد. علاوه بر این، افسردگی در کودکان غیر معمول نیست. بر خلاف بزرگسالان ، کودکان اغلب کاملاً آزادانه درباره احساسات خود صحبت می کنند. این می تواند یک مزیت برای باشد درمان، اما معایبی نیز به همراه دارد. بنابراین ، کودکان نمی توانند مانند بزرگسالان تأمل کنند. روانشناسی کودک همچنین وظیفه دارد تعیین کند که آیا درمان روان درمانی ضروری است یا اینکه صرفاً یک مرحله موقت و شدیدتر از رشد است. بعلاوه ، والدین در موارد مشکل توسط روانشناسان کودک توصیه می شوند.
خطرات ، عوارض جانبی و خطرات
هیچ خطری عمده از نظر روانشناسی کودک وجود ندارد ، زیرا بیشتر فقط مکالمه انجام می شود. گاهی اوقات ، به دلیل داروهای تجویز شده ، ممکن است عوارض جانبی نامطلوبی ایجاد شود. یکی از ویژگی های خاص بازی درمانی این است که تصور درمان را ایجاد نمی کند. بنابراین ، بسیاری از کودکانی که تحت آزمایش قرار می گیرند روان درمانی نه به ندرت تصور می کنید تحت فشار قرار بگیرید و یا ترسیده اید. از طرف دیگر ، نوع ویژه روانشناسی کودک به آنها امکان آرامش می دهد. علاوه بر این ، آنها می توانند به راحتی اعتماد به درمانگر را جلب کنند. به همین ترتیب ، لذت و کنجکاوی کودک به روشی بازیگوشانه بیدار می شود. کاربردهای کلاسیک روانشناسی کودک شامل کودک است روان درمانی، که از نظر محتوا نمی تواند از روان درمانی نوجوان جدا شود. پیشگیری از مشکلات روانی در کودکان نیز نقش مهمی دارد. این شامل ، به عنوان مثال ، آموزش رفتاری برای کلاسهای مدرسه است. بعلاوه ، از كودكانی كه از بیماریهای جسمی رنج می برند حمایت می شود. یکی از زیرمجموعه های روانشناسی کودک ، عصب روانشناسی بالینی کودک است که با آسیب به آن سروکار دارد مغز و عواقب آن اصولاً روانشناسی کودک ابزاری مهم برای درمان اختلالات روانی در کودکان است. بنابراین تصور مبارزه با بیماری های مختلف بدون آن دشوار است.
