درمان اولیه سندرم رینود | سندرم رینود

سندرم رینود اولیه درمانی

در مقدماتی سندرم رینود، علت درمانی امکان پذیر نیست زیرا علت آن قابل تعیین نیست ، یعنی ایدیوپاتیک است. همانطور که در بالا ذکر شد ، می توان با گرما یا نیتروگلیسیرین بهبود حاصل کرد. در پدیده رینود ثانویه ، بیماری زمینه ای پیشگامانه است.

علاوه بر این ، می توان سعی کرد در هر صورت از وازواسپاسم جلوگیری کند. وازواسپاسم یک تنگی اسپاسمودیک است عروق. برای جلوگیری از این امر استفاده از دستکش و کار در محیط گرم به سادگی توصیه می شود.

درمان روان تنی نیز می تواند کمک کند. بعلاوه آموزش اتوژنیک, یوگا و از بیوفیدبک می توان در درمان استفاده کرد سندرم رینود. همچنین توصیه می شود از کار با ابزارهای ارتعاشی مانند اره برقی یا چکش های بادی خودداری کنید.

یک داروی درمانی برای سندرم رینود همچنین موجود است. در اینجا ، پماد نیترو و ژل نیترو ، هر دو باعث گشاد شدن عروق، به اصطلاح گشاد شدن عروق ، کمک کند. کلسیم آنتاگونیست ها (آنتاگونیست = باعث اثر معکوس می شود یا تقریباً به طور کامل از تأثیر واقعی آن جلوگیری می کند) و مهار کننده های ACE (دارویی که برای درمان استفاده می شود فشار خون بالا (فشار خون بالا) نیز بهبود چشمگیری ایجاد می کند.

با این حال ، به دلیل عوارض جانبی ، در بیماران با سطح پایین احتیاط توصیه می شود خون فشار (افت فشار خون). البته اختلال گردش خون با داروهای هومیوپاتی نیز قابل درمان است. سندرم اولیه رینود معمولاً توسط پزشک خانواده قابل درمان است.

در صورت لزوم ، اگر علائم به اندازه کافی کنترل نشوند یا علت آن مشخص نباشد و سندرم رینود ثانویه در زمینه بیماری دیگری وجود داشته باشد ، می تواند بیماران را ارجاع دهد. همچنین باید کودکان به طور جداگانه روشن شوند. بیماران معمولاً به متخصص روماتولوژی مراجعه می کنند.

سندرم رینود ثانویه می تواند با برخی از بیماری های روماتیسمی ، از جمله موارد دیگر ، ایجاد شود که سپس توسط یک روماتولوژیست قابل درمان است. در ابتدا تلاش می شود علائم سندرم رینود بدون استفاده از دارو تسکین یابد. فقط در مواردی که اقدامات ساده ای مانند جلوگیری از سرما ، انگشت آموزش یا تمدد اعصاب تمرینات کافی نیستند ، داروهایی هستند که استفاده می شودکلسیم آنتاگونیست ها به عنوان داروهای انتخاب اول تجویز می شوند.

اینها دارای اثر گشاد کنندگی عروق هستند. آنها همچنین پایین تر خون فشار. برای افراد طبیعی خون فشار ، آنها هنوز هم می توانند در دوزهای پایین مصرف شوند.

نیتروگلیسیرین به صورت پماد یا ژل به صورت موضعی استفاده می شود. خون را گشاد می کند عروق. در سندرم رینود ثانویه ، اغلب داروهای دیگری نیز وجود دارد که مورد استفاده قرار می گیرند.

در این مورد گزینه های درمانی دیگری نیز برای درمان بیماری زمینه ای وجود دارد. علاج بمثل همچنین روشهایی برای درمان سندرم رینود دارد. از آنجا که عوامل محرک مختلفی برای وقوع سندرم رینود وجود دارد ، مانند استرس ، مصرف داروهای هومیوپاتی می تواند متناسب با نیازهای فردی باشد.

به طور کلی، قارچ (قرنیه سکیل) می تواند علائم سندرم رینود را کاهش دهد. داروهای هومیوپاتی مختلفی وجود دارد که می تواند به اختلال گردش خون کمک کند - از جمله سندرم رینود. از جمله این موارد ، Tabakum ، Espeletia grandiflora و آبروتانوم.

هومیوپات می تواند به صورت جداگانه در انتخاب روش های درمانی مناسب و دوز مناسب کمک کند. هیچ اثبات علمی از اثربخشی وجود ندارد هومیوپاتی. از آنجایی که اختلال گردش خون در سندرم رینود نه تنها در اثر استرس بلکه در اثر سرما نیز ایجاد می شود ، دستکش های مخصوصی ساخته شده است تا دست ها را از سرما محافظت کند.

دستکش نقره ای یکپارچه ارائه می شود. اینها از الیافی همراه با نقره تشکیل شده اند. نقره باید گرمای بدن را منعکس کند و در نتیجه دست ها و انگشتان را خوب و گرم نگه دارد.

علاوه بر این آنها گردش خون را فعال می کنند. دستکش ها همچنین دارای ضد باکتری و التیام زخم اثر روش دیگر دستکش و جوراب قابل گرم شدن است. طیف گسترده ای از دستکش های قابل حرارت وجود دارد و هزینه های آن بین 20 تا 200 یورو است.