اوتیت مدیا حاد

نشانه ها

حاد اوتیت مدیا التهاب است گوش میانی با علائم موضعی یا سیستمیک التهاب و چرک تشکیل (تجمع مایع در گوش میانی) این در درجه اول در نوزادان و کودکان کم سن رخ می دهد. علائم احتمالی عبارتند از:

  • گوش درد
  • افزایش دما ، تب
  • اختلالات شنوایی
  • احساس فشار
  • تحریک پذیری ، گریه کردن
  • اختلالات گوارشی: کمبود اشتها ، درد شکم, اسهال، عدم تمایل به نوشیدن
  • خستگی

کودکان به گوش گوش می دهند ، آن را می کشند و می مالند. در دوره بیماری ، سوراخ شدن گوشه گوشه ممکن است رخ دهد در این حالت ترشحات به قسمت خارجی خالی می شوند کانال شنوایی و از گوش خارج شود (سوراخ بینی). این امر معمولاً موجب تسکین دلپذیر می شود درد برای بیماران جوان والدین می توانند به وضوح آشفته شوند چرک ناگهان از گوش فرزندشان جاری می شود.

علل

حاد اوتیت مدیا عمدتا توسط باکتری که از نازوفارنکس از طریق لوله استاش به داخل می روند گوش میانی. شایعترین عوامل بیماریزا ، و. ویروس ها به ندرت باعث ایجاد عفونت می شود ، اما به عنوان پاتوژن شناخته می شود و ممکن است در روند بیماری نقش داشته باشد. وسط عفونت گوش معمولاً قبل از آن a سرد. تورم در قسمت فوقانی دستگاه تنفسی باعث انسداد لوله Eustachi می شود (کاتار لوله ای) ، که مانع از ترشح ترشحات و میکروب ها از گوش میانی این امر ایجاد یک عفونت ثانویه با باکتری. از یک طرف ، مایعات در گوش میانی باعث پیشرفت و از طرف دیگر باعث تحریک می شود درد، احساس فشار و کاهش شنوایی. نوزادان و كودكان خردسال به دلیل لوله كوچك ، افقی و كاملاً شكل نخورده ، مستعد ابتلا به عفونت گوش میانی هستند.

عوارض

عوارض بسیار نادر است. عفونت ممکن است به بافتهای اطراف گسترش یابد و سیستم عصبی. این می تواند منجر به التهاب هزارتوی گوش داخلی ، ماستوئید ، منینژ، یا مغز. سایر عوارض احتمالی شامل این موارد است از دست دادن شنوایی، زخم از گوشه گوشه، و بیماری مزمن یا عود کننده. زیر را ببینید ماستوئیدیت.

تشخیص

تشخیص با درمان پزشکی بر اساس سابقه ، علائم بالینی و اتوسکوپی انجام می شود که در آن غشای تمپان ارزیابی می شود. از روشهای تشخیصی دیگر مانند تمپانومتری ممکن است استفاده شود. تشخیص افتراقی شامل بیماری های گوش و قسمت فوقانی است دستگاه تنفسی مانند ساده کاتار لوله ای، پلاگین گوش ، اوتیت خارجی و شایع سرد.

درمان دارویی

مسکن ها:

  • مانند استامینوفن ، ایبوپروفن، یا دیکلوفناک در برابر موثر هستند درد و تا حدی در برابر التهاب است. آنها درمان های خط اول محسوب می شوند. برای کودکان ، شیاف ، شربت، یا قطره در دسترس است. برنامه صحیح باید رعایت شود.

آنتی بیوتیک ها:

اسپری های ضد احتقان بینی:

  • با مواد موثره مانند زایلومتازولین or اکسی متازولین ممکن است بتواند به بهبود کمک کند تنفس و عملکرد تخلیه لوله استاش را تقویت می کنند. در نوزادان و كودكان كوچك ، حداكثر دوزهای روزانه و به طور كلی حداكثر كوتاه مدت درمان 5-7 روز باید در نظر گرفته شود.

قطره گوش تسکین دهنده درد:

  • استفاده از تسکین دهنده درد قطره گوش حاوی بی حس کننده های موضعی یا NSAID بحث برانگیز است. از نظر علمی ، مطالعه خوبی نشده است. در کودکان زیر 2 سال ، قطره گوش باید فقط با تجویز پزشک استفاده شود و استفاده از آن در پرده های گوش منع مصرف دارد.