تشخیص افتراقی | مدولوبلاستوما

تشخیص های افتراقی

مدولوبلاستوما باید از تومورهای جنینی سلول کوچک مشابه مانند نوروبلاستوم ، اپندیموبلاستوما ، پینه آلوم و تومورهای بافت لنفاوی (لنفوم) متفاوت باشد.

درمان

این روش درمانی شامل رادیکال ترین برداشت ممکن تومور از طریق جراحی و تشعشع بعدی با دوز بالا با 40 خاکستری همراه با تابش مستقیم حفره خلفی و کل فضای مایع مغزی نخاعی (محور نورو) است. هر توموری به تابش تابش پاسخ خوبی نمی دهد. مدولوبلاستوما ، تومورهایی هستند که به اشعه حساس هستند.

این بدان معناست که سلولهای تومور به طور م byثر توسط اشعه از بین می روند. از آنجا که مغز تومورها اغلب به صورت نفوذی در بافت عصبی اطراف رشد می کنند ، معمولاً نمی توان آنها را در حین جراحی به طور کامل از بین برد. فقط از طریق پرتودرمانی است که سلولهای تومور باقیمانده از بین می روند. بنابراین ، پیش آگهی بیمار با اشعه به طور قابل توجهی بهبود می یابد.

پس از مدولوبلاستوما اغلب منجر به تشکیل تومورهای دختر در کل مرکز می شود سیستم عصبی، معمولاً تصمیم می گیرد که تابش شود مغز و نخاع در یک منطقه بزرگ از آنجا که مدولوبلاستوما به اشعه بسیار حساس است ، در بیش از 50٪ موارد می توان درمان کرد. ترکیبی از پرتوی بعد از عمل با شیمی درمانی از نظر میزان عود و بقا نتایج مثبتی را نشان داده و حتی ممکن است درمانی باشد. که در شیمی درمانی، عوامل مهار کننده تقسیم سلولی (سیتواستاتیک) به گروه نیتروزوره ها مانند CCNU ، بلکه وین کریستین و سیس پلاتین نیز تجویز می شوند. در کودکان زیر 3 سال ، شیمی درمانی می تواند زمان تابش را به تأخیر بیندازد و حتی در بعضی موارد تابش را جایگزین کند

پیشگیری

از آنجا که عوامل خطر و عوامل تحریک گلیوبلاستوما تا حد زیادی ناشناخته است ، بنابراین هیچ توصیه ای برای پیشگیری وجود ندارد. به طور کلی ، توصیه می شود از پرتوهای غیرضروری (به ویژه در کودکان) و همچنین تماس با مواد شیمیایی سرطان زا و آلاینده ها خودداری کنید ، حتی اگر عوامل محیطی نقش کمی در ایجاد مغز تومورها

پیش بینی

بیماران با برداشتن کامل تومور ، فاقد تشخیص CSF متاستازها و عدم تشخیص سلولهای تومور در CSF (سیتولوژی منفی CSF) ، که تابش ترکیبی و شیمی درمانی بعد از عمل ، با وجود بدخیمی زیاد مدولوبلاستوما ، پیش آگهی نسبتاً خوبی داشته باشید. با این حال ، عود یا رشد (عود) تومور مکرر است. مدولوبلاستوما که فقط در بزرگسالی خود را نشان می دهد ، پیش آگهی بهتری دارد و کمتر متاستاز می کند.

درمان نشده ، زمان بقا فقط کوتاه است. عود ، عود تومور پس از یک درمان موفقیت آمیز در اصل است. اگرچه تومور با جراحی ، پرتودرمانی و شیمی درمانی کاملاً از بین رفته است ، اما سلولهای توموری جداگانه می توانند زنده بمانند و دوباره رشد کنند.

اگر تومور مجدداً در همان محل ظاهر شود ، این عود موضعی نامیده می شود. حدود یک سوم کودکان دچار این سرنوشت می شوند. به خصوص كودكان كوچك ، كه تومور آنها در زمان تشخيص تومورهاي دخترانه ايجاد كرده است ، ميزان عود آنها بسيار بالا است.

کودکان بزرگتر (بیش از 4 سال) بدون متاستازها میزان عود کم و در نتیجه پیش آگهی بهتری دارند. عود معمولاً در دو سال اول پس از درمان اولیه اتفاق می افتد. میزان بقا two دو ساله به طور متوسط ​​70٪ ، میزان بقای پنج ساله حدود 50-70٪ ، میزان بقا ده ساله 50٪ است و حتی پس از 10 سال نیز حدود یک سوم بیماران بدون عود هستند.