پارامترهای آزمایشگاهی سفارش 1 - تست های آزمایشگاهی اجباری.
- شمارش خون کوچک
- شمارش دیفرانسیل خون
- پارامترهای التهابی - CRP (پروتئین واکنش پذیر C) یا ESR (میزان رسوب گلبول های قرمز).
- وضعیت ادرار (آزمایش سریع برای: pH ، لکوسیتها، نیتریت ، پروتئین ، گلوکز، کتون ، اوروبیلینوژن ، بیلی روبین, خون) ، رسوب ، در صورت لزوم کشت ادرار (تشخیص پاتوژن و مقاومت سنجی ، یعنی آزمایش مناسب آنتی بیوتیک ها برای حساسیت / مقاومت).
- سواب از ناحیه زخم (باکتری شناسی: پاتوژن و مقاومت) یا نمونه برداری از مکان های زیر:
- Wg MRSA: شناسایی استافیلوکوکوس اورئوس:
- کشت در خون-دارای محیط کشت - غربالگری مواد مغذی آگار با اضافه شده آنتی بیوتیک ها.
- تمایز از کوآگولاز منفی استافیلوکوک (به عنوان مثال ، با آزمایش کوآگولاز).
- احتمالاً تأیید بیوشیمیایی
- PCR (واکنش زنجیره ای پلیمراز ، PCR) - تشخیص مستقیم MRSA از مواد اصلی
به معنای قانون حفاظت از عفونت برای آزمایشگاه ها ، تشخیص مستقیم عوامل بیماری زای زیر است:
- اورئوس اورئوس ، سویه های مقاوم به متی سیلین (MRSA) نیاز گزارش برای تشخیص از خون یا مایع مغزی نخاعی ، توجه: برای یافتن "MRSA"همیشه باید برای جداسازی مربوطه باشد ، هم تشخیص گونه S. aureus ایمن شده و هم مقاومت اگزاسیلین یا سفوکسیتین آن بی عیب و نقص ثابت شده است.
- Enterobacteriaceae با عدم حساسیت کارباپنم یا هنگامی که تعیین کننده کارباپنماز تشخیص داده می شود ، به استثنای عدم حساسیت جدا شده به ایمی پنم در Proteus spp ، Morganella spp ، Providencia spp و Serratia marcescens ؛ گزارش اجباری عفونت یا استعمار ،
- Acinetobacter spp. با عدم حساسیت کارباپنم یا هنگامی که یک تعیین کننده کارباپنماز تشخیص داده می شود. گزارش اجباری هنگام بروز عفونت یا استعمار.
یادداشتهای بعدی
- غربالگری عمومی کلیه بیماران در بیمارستان از نظر مقاومت به چند مورد اورئوس بر اساس یک مطالعه ، پاتوژن های اورئوس (MRSA) در هنگام پذیرش منجر به محافظت بهتر در برابر عفونت های بیمارستانی نمی شوند. نتیجه گیری: غربالگری مبتنی بر گروه مبتنی بر گروه یا گروه بندی مفیدتر است.
