حساسیت شیمیایی چندگانه (مترادف: عدم تحمل شیمیایی ؛ حساسیت شیمیایی چندگانه ؛ عدم تحمل محیطی ایدیوپاتیک (IEI) ؛ حساسیت شیمیایی ایدیوپاتیک ؛ MCS ؛ سندرم MCS ؛ عدم تحمل شیمیایی چندگانه ؛ ICD-10-GM T78.4: حساسیت، مشخص نشده) نوعی اختلال است که واکنشی از مرکز است سیستم عصبی. این به حساسیت بیش از حد بیمار به مواد شیمیایی مختلف و آلاینده های محیطی از جمله:
- عطرهای
- حلالها
- فرمالدئید
- آفت کش ها
- بی فنیل های پلی کلر (PCB)
- فلزات سنگین
- پاک کننده
- سموم مسکونی
در سندرم MCS معمولاً مسمومیت حاد (noxe) وجود ندارد ، اما با "noxe اولیه" یا "تحمل ناشی از سم تحمل" (TILT) مشخص می شود.
مواد شیمیایی در غلظت هایی که جمعیت عمومی به سختی آنها را متوجه می شوند رهبری به علائم مختلف و مشخص در افراد مبتلا به MCS.
نسبت جنسیت: زنان بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می گیرند.
اوج فرکانس: این بیماری عمدتا بین سال های 20 تا 60 سال زندگی رخ می دهد. اوج سنی حدود 40 سالگی است.
شیوع (بروز بیماری) بین 0.5 تا 3.9٪ (در جهان) است. برای هر کشور ، شیوع به شرح زیر توزیع می شود:
- آلمان: 0.5٪
- استرالیا: 0.9٪
- سوئد: 3.7
- ژاپن: 3.8
- آمریکا: 3.9
عدم تحمل شیمیایی متوسط (متوسط) در 9-33٪ دیده می شود.
دوره و پیش آگهی: از آنجا که مرکزی است سیستم عصبی در سندرم MCS تحت تأثیر قرار می گیرد ، علائم بیماری می تواند در بدن و در تمام اندام ها رخ دهد. افراد مبتلا ممکن است به شدت معلول و قادر به کار نباشند.
