آکنه زخم (ICD-10-GM L90.5: زخم و فیبروز از پوست) هایپرپیگمانتاسیون بعد از التهاب هستند. آنها در نتیجه اشکال بسیار شدید ایجاد می شوند آکنه، مانند به اصطلاح آکنه ایندوراتا و آکنه کنگلوباتا ، و در برخی موارد سالها بعد قابل مشاهده می شوند. دوره و پیش آگهی: به خصوص هنگامی که آکنه زخم در صورت رخ می دهد ، افراد آسیب دیده به شدت رنج می برند. با کافی درمان، بهبود در پوستظاهر را می توان به دست آورد. با این وجود انتظار نمی رود که جبران کامل (بهبودی) صورت گیرد.
طبقه بندی
بین زخمهای آتروفیک ، فرو رفته و زخمهای برجسته و هیپرتروفیک تمایز قائل می شود. اسکارهای آکنه آتروفیک شایع ترین هستند. طبقه بندی اسکارهای آکنه:
| اسکارهای آتروفیک | جای زخم هایپرتروفیک | ||
| نوع | توضیحات: | نوع | توضیحات: |
| اسکارهای ماکولای آتروفیک |
|
اسکارهای پاپولار Perifollicular (الاستولیز perifollicular). |
|
| جای زخم کرم مانند (زخم Icepick ، زخم V شکل). |
|
زخم های پل | |
| اسکار واریولیفرم (زخم Boxcar ، زخم U شکل). |
|
کلوئیدها (اسکار برآمدگی) | |
| زخم های مواج (زخم های غلتکی ، زخم های M شکل). |
|
||
انواع مختلفی از زخم ممکن است در یک فرد مبتلا ایجاد شود.
علائم - شکایت
اسکارهای آکنه معمولاً در ابتدا به رنگ مایل به قرمز هستند ، زیرا با آنها عرضه می شود خون بیش از بقیه پوست. پس از چند هفته تا ماه ، خون جریان طبیعی می شود و بنابراین قرمزی نیز کاهش می یابد. محلی سازی: نواحی صورت و قسمت فوقانی تنه بخصوص تحت تأثیر قرار می گیرند.
پاتوژنز (توسعه بیماری) - علت شناسی (علل)
در آکنه ، غدد سباسه در پوست تحریک می شوند رشد بیشتر و ترشح بیش از حد سبوم همچنین کراتینه شدن پوست در مجاری دفع شده افزایش یافته است غدد سباسه، به طوری که غدد چربی مسدود می شوند. باکتری یک محل پرورش ایده آل در سبوم تجمع یافته پیدا کنید. آنها تکثیر می شوند و در نهایت رهبری به التهاب غدد سباسه. غدد چربی ملتهب به صورت گره های آکنه قرمز و دردناک ظاهر می شوند. هنگامی که این التهاب سرانجام به مناطق دیگر پوست گسترش می یابد ، جای زخم های آکنه آزار دهنده ایجاد می شود.
بیماری های متعاقب
- خراشیدن یا فشار دادن جوش یا چرک (زخم) باعث ایجاد زخم می شود.
امکانات عیب شناسی
اسکارهای آکنه با تشخیص بینایی تشخیص داده می شوند.
درمان
اکنون روش های زیادی برای درمان جای زخم های آکنه وجود دارد:
- تزریق جای زخم های جداگانه را می توان با استفاده از چربی یا اسید هیالورونیک تا آنها را مطابق با سطح پوست برگرداند.
- جای زخم های بیرون زده را نمی توان دوباره پاک کرد ، باید برش داده شوند ، با فرز برداشته شوند یا با روش های دیگر درمان شوند.
- جای زخم های بزرگی که در سراسر صورت پخش می شوند ، با روش هایی درمان می شوند که کل ناحیه را در بر می گیرد. با کرایوپلینگ (سرد پوست) ، درمبراسیو (سایش پوست) یا لایه برداری شیمیایی ، همه جای زخم به طور همزمان قابل درمان است.
- درمان با
- موضعی 0.1٪ تازاروتن ژل (یک بار در روز توسط بیمار استفاده می شود) شش ماه پس از شروع درمان ، اثر و تحمل قابل مقایسه ای را با میکرونیدلینگ در بیماران مبتلا به زخم آتروفیک آکنه (مراحل 2-4) نشان داد.
- ترکیبی از روشهای کم تهاجم مانند میکرونیدلینگ (dermaroller) و 15٪ اسید تری کلرواستیک (TCA) به ویژه به نتایج خوبی منجر شد.
- اسکارهای آکنه را می توان بدون درد و با لیزر نیز از بین برد درمان (لیزر CO2 ، لیزر اربیوم یاگ). از آنجا که بافت اسکار فقط در لایه های بالایی پوست است ، این امر توسط انرژی پرتوهای لیزر بدون ایجاد زخم تبخیر می شود.
