فولیکولیت دلاوانس
فولیکولیت declavans نیز یک بیماری نسبتاً نادر است و با سیر مزمن همراه است. همانطور که در فولیکولیت کاپیتس ، زخم در فولیکولیت دلاوانس ایجاد می شود که منجر به اصطلاح آلوپسی می شود. آلوپسی یعنی ریزش مو.
این بیماری اغلب در بزرگسالی رخ می دهد و معمولاً فقط مردان را درگیر می کند. علت فولیکولیت declavans به طور کامل تحقیق نشده است. با عفونت همراه است استافیلوکوکوس اورئوس باکتری
سایر علل احتمالی میراث ژنتیکی یا نقص ایمنی است. متأسفانه ، اطلاعات دقیق تر در مورد توسعه فولیکولیت دلاوانس شناخته نشده است. در ابتدای بیماری ، ارتفاعات پوستی کوچکی در اطراف آن ایجاد می شود مو فولیکول ها ، که با پیشرفت بیماری در نهایت ملتهب می شوند.
فوليكوليت دكلاوانس نيز زخم مركزي بهبود مي يابد و در جاهاي ديگر نيز پيشرفت مي كند. جای زخم مانند صفحه با برگشت ناپذیری همراه است ریزش مو و این بیماری معمولاً سیر مزمن دارد. از لحاظ ظاهری اغلب نمی توان ظاهر فولیکولیت دلاوان را تشخیص داد.
بهبود فولیکولیت
بهبود فولیکولیت در برخی از اشکال می تواند خود به خودی باشد. اگر فولیکولیت در هنگام اصلاح ایجاد شده باشد ، معمولاً خود به خود بهبود می یابد. در یک فرم ساده از فولیکولیت در زمینه عفونت با استافیلوکوکوس اورئوس، پوست کاملاً بهبود می یابد.
نه بیماری ثانویه ایجاد می شود و نه جای زخم. با این حال ، در زمینه بیماری های خود ایمنی یا سایر بیماری های سیستمیک ، عود مکرر است. در برخی از اشکال ، درمان نیز برای بهبودی لازم است.
فولیکولیت کاپیتس و فولیکولیت دلاوانس به طور کامل بهبود نیافته اند. این دو شکل فولیکولیت حاد نیستند بلکه مزمن هستند ، به طوری که در بیشتر موارد درمان کامل وجود ندارد. نکته ویژه در مورد این دو شکل فولیکولیت این است که جای زخم در طی روند بهبودی مناطق آسیب دیده ایجاد می شود و یک بی موی مادام العمر در آن باقی می ماند.
درمان فولیکولیت
درمان فولیکولیت بسته به نوع و علت آن متفاوت است مو فولیکولیت در بیشتر موارد ، از یک دارو درمانی استفاده می شود که می تواند به صورت سیستمی ، مثلاً به صورت قرص یا به صورت محلی ، بسته به نوع و میزان آن ، تجویز شود. اگر فولیکولیت به دلیل عفونت قارچ پوستی ، به اصطلاح کچلی تینیا ایجاد شده باشد ، درمان شامل یک درمان ضد میکروبی است.
این روش درمانی معمولاً به صورت موضعی محدود است و معمولاً به صورت پماد تجویز می شود. اگر یک فولیکولیت با این اقدامات بهبود نیابد ، یک درمان سیستمیک به شکل قرص نیز می تواند آزمایش شود. در صورت ایجاد فولیکولیت ، به عنوان مثال ، هنگام اصلاح ریش ، محلول ضد عفونی کننده بر اساس محلول الکلی اغلب مفید است.
در موارد بسیار واضح ، تجویز آنتی بیوتیک کوتاه مدت نیز می تواند مفید باشد. همچنین می توان از پماد آنتی بیوتیک به صورت محلی در مناطق آسیب دیده استفاده کرد. در مورد فولیکولیت کاپیتس ، درمان به نظر می رسد کمی متفاوت از فولیکولیت ساده باشد. در این حالت ، یک درمان ترکیبی از گلوكوكورتيكوئيدها و به اصطلاح رتینوئیدها عمدتا استفاده می شود.
از رتینوئیدها اغلب در درمان موارد شدید استفاده می شود آکنه. فولیکولیت کاپیتس معمولاً به بیماری موجود مربوط می شود آکنه، بنابراین به نظر می رسد درمان با رتینوئیدها مناسب باشد. تنتور با گلوكوكورتيكوئيدها یا سالیسیلیک اسید نیز استفاده می شود.
در برخی موارد ، از درمان آنتی بیوتیکی نیز می توان استفاده کرد. فولیکولیت دلاوان نیز باید درمان شود. در این حالت عمدتا از محلول های ضد عفونی کننده با اثر ضد میکروبی استفاده می شود که از خارج در مناطق آسیب دیده استفاده می شود.
رتینوئیدها و آنتی بیوتیک ها همچنین بخشی از درمان فولیکولیت دلاوانس است. در موارد التهاب شدید ، تجویز کوتاه مدت گلوکوکورتیکوئید برای سرکوب سیستم ایمنی ممکن است در نظر گرفته شود. اگر فولیکولیت در زمینه ذرت سازی و اختلالات رشد رخ دهد ، انواع مختلفی از پماد محلی در دسترس است که می تواند برای این منظور استفاده شود.
پمادهای ضدعفونی کننده و پمادهای مانند تاکرولیموس، که به کلاس داروهای سرکوب کننده ایمنی، باید در اینجا ذکر شود سرانجام ، به عنوان یک ستون مهم در درمان فولیکولیت ، باید بهداشت فردی کافی در نظر گرفته شود. مهم است که مناطق خشک و مرطوب را تا حد ممکن خشک نگه دارید.
