تشخیص
این تشخیص با پرسیدن پزشک یا متخصص کایروپودیس چگونه انجام می شود پاهای عرق کرده شکایت دیگری مانند تعریق بیش از حد در قسمت دیگری از بدن یا عفونت پا وجود دارد. به منظور تعیین بهتر تولید عرق آسیب شناختی ، بیش از حد در پا ، می توان مقدار عرق را با کمک کاغذ بلاتی که روی پا قرار گرفته اندازه گیری کرد. اگر بعد از حدود پنج دقیقه بیش از 100 گرم عرق آزاد شود ، غده عرق بیش از حد فعال یا رویشی وجود دارد سیستم عصبی.
به عنوان یک جایگزین برای این روش ، که تشخیص را با مقدار عرق تعریف می کند ، تولید عرق را می توان با اصطلاح "ید تست قدرت ”. در این آزمایش ، پاها با یک خاص پوشانده شده اند ید محلول و سپس با پودر نشاسته پوشانده شده است. اگر هم اکنون عرق بیش از حد آزاد شود ، مواد اعمال شده آبی به سیاه می شوند. این که آیا مقدار عرق زیاد است ، این آزمایش نمی تواند دقیقاً روش کار با کاغذ فیلتر را نشان دهد.
پیش بینی
در صورت اقدامات مناسب در برابر پاهای عرق کرده، مانند دارو یا بهداشت مناسب پا ، به طور منظم مصرف می شود و از آن پیروی می شود ، پیش آگهی معمولاً خوب است. اگرچه برای درمان معمولاً به تلاش مداوم نیاز دارد پاهای عرق کرده، نتایج به طور کلی رضایت بخش است.
پروبیلاکسی
برای جلوگیری از تعریق پا و پیشگیری از آن بهتر است هر روز عصر پاها را بشویید و آنها را کاملا خشک کنید. علاوه بر این ، جوراب های نخی و کفش های قابل تنفس باید پوشیده شوند تا عرق تولید شده تبخیر شود و جمع نشود. همچنین توصیه می شود در دمای گرم یا کفش های باز مناسب برای عرق پا ، پابرهنه راه بروید.
عرق پا در کودکان
عرق پا نیز مسئله بزرگی برای کودکان است. ویژگی خاص کودکان این است که تعداد نسبتاً بالایی از آنها وجود دارد غدد عرق روی کف پاهایشان این واقعیت به تنهایی به این معنی است که کودکان بیشتر در معرض تعریق پا هستند ، زیرا غدد بیشتری نیز عرق بیشتری تولید می کنند.
علاوه بر این ، برخی کفش ها نیز معیوب هستند ، به اندازه کافی قابل تنفس نیستند و عرق در کفش جمع می شود. حتی جوراب های ساخته شده از پارچه مصنوعی می توانند باعث تعریق پا در کودکان شوند. بنابراین توصیه می شود که کودکان در دمای گرم هر چه بیشتر با پای برهنه راه بروند. در غیر این صورت ، بهتر است هر روز عصر پا ها را بشویید ، آنها را کاملاً خشک کنید ، احتمالاً آنها را با کرم درمان کرده و جوراب های نخی بپوشید.
برای این منظور استفاده از کفشهای ویژه ای که به پا اجازه می دهد عرق را آزاد کند و خرید یک جفت کفش قابل تغییر به شما کمک می کند تا کفشها پس از پوشیدن بتوانند هوا را به میزان کافی خارج کنند. از داروهای هومیوپاتی خاص می توان برای تعریق پای کودکان نیز استفاده کرد. اما این کار نباید بدون مشاوره قبلی با یک متخصص انجام شود.
در بسیاری از موارد ، کفش علت تعریق پا است ، نه کفش ناشی از فعالیت بدنی ، بلکه مورد علاقه تأثیرات خارجی است. کفش ها به خصوص اگر از ماده ای ساخته شوند که قابل تنفس نیست و بنابراین نمی تواند عرق را جذب یا آزاد کند ، مشکل ساز می شود. بعلاوه ، کفشهایی که پوشیده می شوند غالباً برای مدت طولانی به مدت کافی تهویه نمی شوند ، به طوری که دفعه بعدی که پوشیده می شوند ، هنوز مقدار باقی مانده عرق در کفش وجود دارد که با پوشیدن قبلی ایجاد شده است.
کفش های تنفسی یا کفی کفش برای جلوگیری از تعریق پا ایده آل هستند. از این موارد می توان به صورت اضافی استفاده کرد و همچنین باعث خشک ماندن پا می شود. مزیت این کفی ها این است که در صورت لزوم می توان آنها را تغییر داد.
عرق پا می تواند در صندل نیز وجود داشته باشد. حتی اگر به نظر می رسد پا در صندل توانایی آزاد کردن عرق خود را از طریق هوا دارد ، اما چگالی واقعی آن از غدد عرق در کف پا قرار دارد که بیشتر اوقات روی پایه کفش قرار می گیرد. اکنون پایه کفش در بسیاری از موارد از مواد غیر قابل تنفس مانند چرم مصنوعی یا موارد مشابه ساخته شده است که نمی تواند عرق پا را جذب کند.
در نتیجه ، عرق بین پا و صندل جمع می شود که با کمی خیس بودن پا احساس می شود. بنابراین عرق پا هم به دلیل گرمای هوا در تابستان هنگام پوشیدن صندل و هم به دلیل عرق تولید شده هنگام راه رفتن ایجاد می شود. البته صندل هایی نیز وجود دارند که دارای پایه ای از مواد هستند که می توانند عرق را جذب کنند و از این طریق پا را از آن محافظت می کنند. هنگام خرید صندل ، می توانید خود به دنبال مواد مورد استفاده برای کف پا باشید و آن را امتحان کنید تا ببینید آیا شما مستعد عرق کردن پا هستید یا می توانید برای مشاوره با یک فروشنده کفش تماس بگیرید. به طور کلی ، برای جلوگیری از تعریق پا پس از پوشیدن صندل ، نه تنها تمیز و خشک کردن کف پا به اندازه کافی مهم است ، بلکه خشک بودن کفش نیز مهم است.
