درمان
برای رسیدگی مستقیم به علت بیماری ، باید آنزیم مورد نیاز بیمار تهیه شود. بنابراین درمان بیماری گوچر شامل تجویز آنزیم از طریق تزریق از طریق دسترسی وریدی است. این می تواند به عنوان مثال ، یک بار در ماه در دوز بالاتر یا چندین بار در ماه در دوزهای کمتر انجام شود.
این درمان می تواند شکایات و علائم بیماری گوچر را کنترل و بهبود بخشد. در مورد كودكان مبتلا به اختلالات رشد ، این روش درمانی معمولاً می تواند باعث رشد طبیعی شود. با این حال ، این امر عمدتا به شکل غیر نوروپاتیک اعمال می شود ، یعنی وقتی که هیچ صدمه ای به آن وارد نشود سیستم عصبی.
در فرم نوروپاتیک ، عواقب آسیب رساننده عصب انتظار می رود. تنها با درمان می توان مشکل را تا حدودی بهبود بخشید. به عنوان یک عارضه جانبی تحت درمان ، افزایش کمی وزن و در موارد نادر واکنش های آلرژیک گزارش می شود.
به طور کلی ، هنوز بسیار مهم است که درمان بیماری گوچر به خوبی کنترل شود. برای این منظور ، مشاهده پیشرفت علائم مهم است. علاوه بر این ، فعالیت آنزیم باید به طور منظم اندازه گیری شود تا دوز مناسب برای بیمار پیدا شود. به عنوان یک روش درمانی جایگزین ، امکان مهار تولید ماده ای که بیش از حد در بیماری گوچر با استفاده از دارو رسوب می کند نیز وجود دارد.
رژیم غذایی
La رژیم غذایی از یک بیمار با بیماری گوچه لازم نیست مستقیماً تغییر کند. علائم حتی با کمترین مقدار مواد چرب قندی ایجاد می شوند. با این حال ، به طور کلی شرط می تواند از طریق بهبود یابد تغذیه سالم و غذاهای انتخاب شده
کم خونی در این بیماری اغلب نیاز به افزایش آهن است که می تواند علاوه بر قرص توسط غذاهای حاوی آهن نیز پشتیبانی شود. در ترکیب با ویتامین C ، بدن همچنین می تواند آهن را بهتر جذب کند. کاهش یافته است تراکم استخوان در بیماری گوچر می تواند با افزایش جذب خنثی شود کلسیم و ویتامین D.
